รอคอย (เขียนลง exteen, 3 มี.ค. 2554)
รอคอย...
บรรยากาศยามโพล้เพล้อาทิตย์จะลับขอบฟ้าเพิ่มความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวแก่ห้องที่มืดสลัว
ในความมืดเธอนั่งอยู่ไม่ขยับกายภายในหัวใจแตกร้าวเต้นอย่างช้าๆ น้ำตาแห้งเหือดไปแล้ว
วันนี้เธอประจักษ์แก่สายตา คนเลวที่เธอมอบให้ทั้งใจกายทำร้ายความรู้สึกอันหอมหวาน
วันแห่งความรักเธอนัดกับเขา รอคอยจนผู้คนจากไปหมดแล้ว เวลาเคลื่อนผ่านปราศจากความหมาย
โทรไปเขาไม่รับสาย เคว้งคว้างเธอเดินออกมาพบกลุ่มเพื่อนบอกข่าวเศร้าสะเทือนอารมณ์
เขาไปกับหญิงอื่นกุมมือกันมีรอยยิ้มเสียงหัวเราะแสงเทียนเสียงดนตรี นี่หรือคือวาเลนไทน์ของเธอ
เธอเดินหนีจากภาพบาดลึก กลับไปยังห้องพักห้องรักที่เธอมอบใจกายให้เขาเสมอมา
น้ำตาเอ่อนองเต็มหน้าไม่มากไปกว่าความเศร้าที่ท่วมท้นใจ ทำไมเธอต้องเป็นฝ่ายรอ...
รอคอย...
ชุดราตรีสีดำขับผิวขาวของเธอให้ดูน่าปรารถนามากขึ้นในความสลัวของห้องที่มีเพียงแสงจากไฟภายนอก
เธอเปิดเพลงบรรเลงหวาน เร่งแอร์เย็นฉ่ำ ด้วยหวังว่าบรรยากาศจะทำให้เธอผ่านคืนนี้โดยง่าย
เธอมองของเหลวสีอำพันเครื่องดื่มที่เธอเกลียดแต่ตอนนี้ต้องละเลียดให้ความเมาเข้าประโลม
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะนัดพบเขาอีกคนในคืนนี้ ที่จริงไม่ใช่นัดแต่เป็นเธอที่เรียกเขาเข้ามาหา
เขาเวียนวนอยู่ใกล้เธอเสมอ ไม่ใช่ว่าไม่รู้จักแต่เธอไม่เคยแม้แต่ชำเลืองมอง
คืนนี้ด้วยใจแตกสลายเธอพร้อมยอมพลีให้เขา ไม่ว่าเขาจะพาเธอไปสวรรค์หรือนรกก็ตาม
ความรู้สึกตีบตันปวดร้าวในใจโถมใส่เมื่อตระหนักถึงเวลานี้ที่ เธอยังเป็นฝ่ายรอ...
รอคอย...
เจ็บปวดไปทั่วกาย พยายามที่จะขยับ เธอไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไรแล้ว
เปลือกตายังหนักอึ้งแต่สติเริ่มฟื้นคืนมา ปากขมปร่า หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่นยา
รู้สึกได้ถึงการขยับตัว ตื่นเต้นแต่ว่าแผ่วเบา เธอพยายามลืมตาขึ้นมอง
สัมผัสถึงแสงสว่างนัยตาพร่ามัว เธอยังเห็นครอบครัว พ่อ แม่ น้องยืนอยู่ตรงหน้า
ไม่ว่ารอนานแค่ไหนเพียงให้เธอกลับมา ทุกคนยิ้มพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
ด้วยรักของครอบครัวเธอยิ้มกับโชคดี ครั้งนี้"เขาอีกคน"ชื่อ"ความตาย"เป็นฝ่ายรอ...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
