ก่อนอื่นเลย ขอแยกเป็นวิธีทางจิตวิทยา และทางธรรมะ
ในทางจิตวิทยา การให้อภัยหมดจดที่ไม่ใช่แค่การเอ่ยปาก จำเป็นต้องเริ่มจากการ..
ให้อภัย"ตัวเอง"ค่ะ
เพราะลึกๆแล้ว การที่ยังไม่สามารถให้อภัยเหตุการณ์นั้นได้ ส่วนหนึ่งเพราะเรายังรู้สึกติดค้างต่อเหตุการณ์ว่าเราน่าจะทำอะไรได้ดีกว่านั้น เช่น เราอยากด่าออกไปแต่ไม่ได้ทำ, เราไม่น่าหลงเชื่อเขาเลย อะไรอย่างนี้เป็นต้น
ทางที่ดี สำรวจตัวเองด้วยความตรงไปตรงมา แล้วยอมรับซะ ผิดก็คือผิด แพ้ก็คือแพ้
ดูจิตดูใจเราผ่านเหตุการณ์ในอดีตนั้น เหมือนว่าเรามองดูคนอื่นอยู่... แล้วโอบกอดตัวเอง ปลอบใจ ให้อภัยตัวเอง ทั้งสิ่งที่ทำพลาดไป หรือสิ่งที่ไม่ได้ทำ
ก้าวข้ามสเตปแรกไปได้ การให้อภัยผู้อื่นจะตามมาค่ะ
ชอบประโยคนี้ค่ะ ไว้เตือนใจ
ความขุ่นเคือง ก็เหมือนเราดื่มยาพิษ
... แล้วหวังให้ผู้อื่นตาย
ในทางธรรมะ สติเป็นสิ่งสำคัญค่ะ เมื่อมีสติรู้เนื้อรู้ตัวอยู่กับตัวเราในปัจจุบัน
หากใช้สติแก้ที่ต้นเหตุ คือหมั่นสร้างเหตุดี สร้างความไม่ประมาทให้เกิดขึ้น เพราะงั้นไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่เสียดายเลย เพราะเราทำดีที่สุดแล้ว
หากใช้สติแก้ที่ปลายเหตุ คือปล่อยวางซะ
เรื่องอดีตผ่านไปแล้วทำอะไรไม่ได้ คนที่ทำความผิดกับเราล้วนสร้างกรรมร่วมกับเรามาเมื่อใดเมื่อหนึ่ง...มีเหตุก็เกิด หมดเหตุก็ดับ บังคับไม่ได้
แม้กระทั่งตัวเราเอง เรายังบังคับไม่ได้เลยนะ
นับประสาอะไรกับการคาดหวังการกระทำของผู้อื่น
ดังคำที่ว่าสติมา ปัญญาเกิด ยังไงอย่างงั้นล่ะคะ
แต่ปัญญาจะเกิดจากอะไร(ฟัง, คิด, ภาวนา) หรือปัญญาจะเกิดในขั้นไหน เป็นไปตามภูมิธรรมที่คุณสั่งสมมาค่ะ
ปล. ใครที่อ่านมาถึงตรงนี้ ช่วยบอกวิธีลบเจ้าพวกbulletออกไปทีค่ะ🤣🤣
ปล2. กดผิดด้วยความขาดสติ แต่ให้อภัยตัวเองเรียบร้อยแล้วค่ะ บ้าจริง😝
ปล3. พอโพสต์แล้วเจ้าพวกbulletก็หายไปแล้วล่ะโอ๊ยย ปล่อยให้งมหาวิธีลบอยู่ตั้งนาน🤣
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
