ใครมีอยู่ในตัว ก็ถือว่ามีคุณธรรมที่เป็นพื้นฐานของมนุษย์ เพราะการรู้และยอมรับรู้ในบุญคุณของผู้อื่นหรือสิ่งอื่นๆทั้งหลายทั้งปวง แสดงให้เห็นว่า คนผู้นั้นเข้าใจดีว่า มนุษย์เราเป็นเพียงส่วนหนึ่งของธรรมชาติ และมนุษย์ไม่สามารถดำรงชีวิตแบบแยกส่วนได้ โดยไม่พึ่งใคร หรือสิ่งใดๆในธรรมชาติได้เลย