คนที่คลั่งมันถูกพ่อแม่เลี้ยงมาแบบนั้น ถูกสื่อในยุคของมัน(ที่มีตัวเลือกน้อยมาก)สอนให้เชื่อแบบนั้น มันก็ชอบเป็นธรรมดา แต่ที่ทุเรศคือมันทนเห็นเด็กเยาวชนคนรุ่นใหม่มีชีวิตที่ดีกว่าไม่ได้ มันรับไม่ได้ อีกอย่างถ้าจะให้ยอมรับว่าระบบที่ตัวเองศรัทธามันเฟค มันไม่จริง ผลคืออกแตกตายเลยนะ มันเชื่อมา70-80ปีอ่ะ ใครจะรับได้จริงมั้ย? บางทีก็เห็นใจ เข้าใจ แต่ทำไมช่วงวัยเดียวกันของคนเกาหลีใต้ คนญี่ปุ่น เขายอมถอยให้คนรุ่นใหม่ ทำไมเขาเปิดโอกาสให้เด็ก เขาใจกว้าง เออ! อันนี้น่าสนใจในทางสังคมวิทยา คือเผด็จการสำหรับบางคนมันทำให้เขามีตัวตนอ่ะ แต่ประชาธิปไตยมันทำให้เขาหมดความสำคัญ หมดความนับถือ หมดความภูมิใจในยุคสมัยของตัวเอง(กูสู้ชีวิตด้วยตัวเอง อย่ามาทำลายความภูมิใจกูนะ!!) แต่ในสายตานานาชาติมันทุเรศมาก เชียร์เผด็จการ = ฆ่าลูกหลานตัวเองทั้งเป็น