🌺ต่อไปนี้..จะไม่ใส่ผ้าซิ่นกลับหัวกลับหางอีกแล้ว...นิทานพื้นบ้านช่วยเอาไว้🌺
ผ้าไทยลื้อในงาน OTOP
เราซื้อผ้าไทยลื้อผืนหนึ่งมานานมามากแล้ว จากจังหวัดน่าน เป็นผ้าผืนโปรด เพราะสีสันสดใสมาก แต่ไม่ได้ใช้นานมากแล้ว อยู่ก้นลังเก็บผ้าค่ะ
เล่าสั้นๆ ก่อนว่า ไทยลื้อ เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ไทยกลุ่มหนึ่ง ภูมิลำเนาเดิมอยู่ในเขตสิบสองปันนา ใกล้แม่น้ำลื้อ ปัจจุบันอยู่ในเขตมณฑลยูนานทางใต้ของจีนค่ะ
เมื่อ 200 กว่าปีที่แล้วได้เข้ามาในดินแดนล้านนา เราถึงเห็นผ้าไทยลื้อ ทั้งที่ น่าน แพร่ เชียงใหม่ เชียงราย ลำพูน พะเยา แพร่ มีสีสันสวยงามตามแต่ละท้องถิ่น ใช้เทคนิคหลากหลาย เช่น จก ขิด มัดหมี่ ยกดอก
ผ้าไทลื้อหลักๆ จะประกอบด้วย 3 ส่วน คือ หัวซิ่น ตัวซิ่น และตีนซิ่น
วันดีคืนดี ค้นถึงก้นลัง จะเอาผ้าผืนรักมานุ่งไปวัด เกิดอาการงวยงงว่า เอาพื้นดำลง รึพื้นแดงลงนี่ ใส่ผิดต้องเชยมากแน่ๆ จำไม่ได้เสียแล้ว
ไทลื้อผืนโปรดจากน่าน
รีบปรึกษาท่านผู้รู้ เชี่ยวชาญเรื่องผ้า ว่าตกลงเวลานุ่ง เอาสีไหนขึ้นกันคะ ท่านได้เล่านิทานพื้นบ้านให้เราฟัง
ซึ่งต่อไปนี้ ถ้าเราหยิบไทยลื้อมานุ่ง จะไม่มีวันนุ่งผิด และคงจำเรื่องนี้ไปได้ตลอด
ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย เลยมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
หมู่บ้านทอผ้าหมู่บ้านหนึ่ง ผู้หญิงในหมู่บ้านทุกคน ขยันทำงาน เชี่ยวชาญการทอผ้า และทำงานหนักทุกอย่าง ส่วนผู้ชาย ไม่ทำอะไรเลย รอเมียเลี้ยงอย่างเดียว
วันหนึ่งผู้หญิงทั้งหลาย ทนไม่ไหว ได้ชักชวนกันทิ้งเหล่าสามี หนีเข้าไปอยู่ในป่ากัน ไปพบกับหมาป่าเจ้าป่า หมาป่าเลยรับเลี้ยงทั้งหมดมาเป็นเมีย หาอาหารให้ ปกป้องเลี้ยงดู
ตามนิทานพื้นบ้านก็ต้องข้ามพวกเหตุผลเป๊ะ ๆ ไป คือพวกเหล่าหญิงเมื่อพร้อมใจเป็นเมียหมาป่า ก็คลอดลูกออกมาเป็นหญิงบ้าง ชายบ้าง แต่เป็นกฎของหมาป่า ทารกหญิงจะเก็บไว้ ทารกชาย จะโดนฆ่า!!
ทีนี้มีนางคนนึง ออกลูกเป็นชาย สงสารลูกว่าจะโดนฆ่า จึงฉีกผ้าซิ่นที่ตัวใส่ ห่อลูกแล้วลอยลูกตามน้ำไป
ทารกชายลอยมาถึงหมู่บ้าน บรรดาสามี พอเห็นซิ่นที่ห่อตัวเด็กก็จำได้ ว่านี่มันซิ่นเมียฉัน ที่หายจากหมู่บ้านไปทั้งหมด คงยังไม่ตาย เลยรีบเดินทวนน้ำเข้าป่าไปตามเมีย
ในที่สุดก็พบกับหมาป่าและบรรดาเมีย เกิดการต่อสู้กันขึ้น แบบคนหมู่ รุมหมาเดี่ยว ในที่สุดหมาป่าก็สิ้นชีพ
บรรดาเมีย ๆ มีความเสียใจมาก และระลึกถึงบุญคุณของหมาป่า เมียคนหนึ่งได้ตัดหางหมาใส่ไว้ในมุ่นมวยผม พวกคนที่เหลือ เอานิ้วทั้ง 5 จุ่มเลือดหมาป่า แล้วมาป้ายที่ผ้า ตรงส่วนเอว
ดังนั้น หัวซิ่น จะเป็นริ้วสีแดง 5 ริ้ว ด้วยเลือดหมาป่า ในเวลาต่อมา ก็จะทอหัวซิ่นก็จะเป็นรอยริ้วแบบนี้ บางครั้งก็ทอแบบมีริ้วเพิ่มขึ้น หรืออาจเป็นสีอื่น ส่วนตีนซิ่น จะเป็นสีดำ ตัวซิ่นจะเป็นลวดลายสดใส
ฟังนิทานจบแล้ว มีความเศร้าใจ สงสารหมาป่ามาก และหวังใจว่าเหล่าสามีของหมู่บ้านจะกลับตัวมาช่วยเมียทำงานเสียที
แต่ที่แน่ๆ ต่อไปนี้เราจำแม่นมาก เวลานุ่งซิ่นไทลื้อ ต้องนุ่งผ้า หันทางหัวซิ่นให้มีริ้วนะคะ เพราะเลือดหมาป่าเขาทาบทาอยู่
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
