ลอนดอนวันที่ 11 (ตอน 3) ไปเดินหากามเทพฝรั่ง และอาหารไทย บนถนนคนจีน ในกรุงลอนดอน
ค่ำนี้มาเดินเล่นที่พิคคาดิลลี เซอร์คัส (Piccadilly Circus) เป็นการเดินเล่นแบบเดินเล่นๆจริงๆ เพราะไม่มีอะไรพิเศษเฉพาะเจาะจงที่อยากจะทำหรือจะดู แต่เพราะมันเป็นย่านสุดฮิตของคนอังกฤษที่มาใช้ชีวิตที่มีสีสันบันเทิง ทั้งกลางวันและกลางคืน เพราะมีร้านค้า ร้านขายให้ช้อปปิ้ง มีผับบาร์ให้ดื่ม และมีนักท่องเที่ยวชอบมากันบ่อยๆเราก็เลยมาดูไว้บ้างไม่ให้เสียเที่ยว
By Martin Kraft - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=38430845
อันที่จริงจัตุรัสนี้มีความเก่าแก่ไม่น้อยและมีอาคารในยุคเก่าอยู่ด้วย แต่เนื่องจากเป็นย่านการค้าชื่อดังก็เลยมีบิลบอร์ดแบบแอลซีดีโฆษณาสินค้าแข่งกันละลานตา
ส่วนสิ่งนี้เป็นเอกลักษณ์ของที่นี่ก็แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเป็นอนุสาวรีย์บนน้ำพุรูปเทพเจ้าน้อยมีปีกถือคันศรยกเท้าเหาะกำลังจะยิงศรไปหาใครบางคน แน่นอนว่าจะเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากคิวปิด กามเทพแสนซนที่เรารู้จัก
https://en.wikipedia.org/wiki/Shaftesbury_Memorial_Fountain
แต่จริงๆไม่ใช่ เทพเจ้าน้อยนี้ไม่ใช่คิวปิดแต่เป็นเทพแอนเทอรอส (Anateros) ซึ่งเป็นน้องชายของคิวปิดจึงมีลักษณะเหมือนคิวปิดแทบจะทุกอย่าง แต่ที่แตกต่างกันคือแอนเทอรอสจะมีปีกเป็นรูปปีกผีเสื้อไม่ใช่ปีกนก มีศรที่ทำด้วยตะกั่ว แม้ว่าจะเป็นเทพแห่งความรักเช่นเดียวกันแต่ก็เป็นความรักที่เรียกว่า Love Returned หรือ Counter-Love ซึ่งแปลว่าการได้ความรักตอบ (หลังจากได้รักเขาไปแล้ว)
สิ่งนี้เองที่ทำให้แอนเทอรอสมีดีกว่าคิวปิดโดยช่วยยิงศรไปยังคนที่เรารักให้ด้วย ดังนั้นจึงเป็นเทพที่สมควรมีไว้กราบไหว้บูชากันมากกว่ากามเทพเยอะเลย เสียดายที่ท่านไม่ได้มาอยู่เมืองไทย ไม่งั้นคงมีน้ำแดง ม้าลาย ผ้าสี มาแขวนอยู่สวยงามไปหมด อย่างไรก็ตามเทพแอนเทอรอสที่นี่ระบุตัวตนได้ยากก็เพราะปีกผีเสื้อของเธอดูเป็นปีกนกก็ได้เช่นกัน คนปั้นคงตั้งใจให้สับสน
ย่าน โซโห China Town ของลอนดอน มีร้านค้าสารพัดหลากหลาย
จากที่พิคคาดิลลี เซอร์คัส เดินไปอีกไม่ไกลก็จะเข้าสู่ย่าน SOHO เป็นแหล่งช้อปปิ้งและกินของอร่อย และถ้าเดินไปอีกก็จะพบกับถนน West End อันเป็นย่านของโรงละคร ซึ่งประชันขันแข่งกันแสดงแบบเดียวกับ Broadway ว่าแต่คืนนี้ขอแค่เดินผ่านนะเพราะไม่มีเวลา
บู๊ทขายตั๋วละคร อยากเข้าไปดู แต่ไม่มีเวลา
หลังจากพ้นไปแล้วก็เข้าสู่ China Town หรือ เยาวราช ของลอนดอนนั่นเอง ที่นี่มีทางเข้าทำเป็นประตูจีนเป็นสัญลักษณ์ที่สังเกตง่ายดาย ไปเมียงมองดูชาวบ้านกินอาหารกัน (แต่เราไม่กินเพราะไม่มีเงิน) แต่อย่าคิดว่าที่นี่มีแค่อาหารจีนนะ อาหารไทยก็มีเสียด้วย ตอนแรกคิดว่าจะต้องได้เห็นแกงเขียวหวาน ต้มยำกุ้ง น้ำพริกต่างๆ แต่เมนูที่เห็นในวันนี้กลับเป็นผัดเปรี้ยวหวาน กระเพาะปลา ผัดผัก หมี่กรอบ กุ้งผัดมะขาม ไก่ทอด ซึ่งก็ขายดีนะ นอกจากจะกินในร้านแล้วยังมีบริการตักใส่กล่องออกไปกินข้างนอกอีกด้วย ต่อแถวกันยาวทีเดียว ดูแล้วอาหารที่ถูกตักไปมากที่สุดกลายเป็นหมี่กรอบไป
อาหารไทยก็น่าอร่อย ผัดเปรี้ยวหวาน กระเพาะปลา ผัดผัก หมี่กรอบ กุ้งผัดมะขาม ไก่ทอด แต่บางทีก็ไม่ค่อยไทย ในสายตาเรานะ ที่ขายดีสุด คือ หมี่กรอบ คนเข้าร้านเยอะมาก
แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ซื้ออะไรให้เปลืองเงินสักเพนนีเดียว แค่มาถ่ายรูปแล้วก็ Window Shopping ก็พอแล้ว กลับไปทำอาหารต่อที่ Palmers lodge สุดที่รักของเราดีกว่า
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
