เราต้องยอมรับกันว่าเราอยู่ในระบบและระบอบที่
รักษาวิกฤตเอาไว้ ทำให้คนวุ่นวายเอาไว้
เพื่อป้องกันไม่ให้คนเงยหน้าขึ้นมาสู้
ทำให้ยุ่งวุ่นวายเข้าไว้ เพื่อป้องกันการลุกฮือ
และอาศัยการสร้างภาพหรือโปรปะกันด้า
หรือการแก้ที่ปลายเหตุ ใช้อุปาทานหมู่
ทำให้คนไม่ปฏิเสธในการแบ่งเศษเนื้อมาให้
กดให้จนแล้วแจก บีบให้ป่วยแล้วรักษา
ทำให้สิ่งที่หยิบยื่นให้ มาสร้างบุญคุณไว้