05 วันเด็ก
เวลาถึงวันเด็ก ก็มักนึกย้อนกลับไปงานวันเด็กสมัยอนุบาล สมัยที่ได้ทำชื่อเสียงให้กับวงศ์ตระกูลเป็นครั้งแรก....
ตอนนั้น ที่โรงเรียนจัดงานประกวด ซึ่งก็จำไม่ได้ว่าประกวดอะไร จะว่า ประกวดความงามก็ไม่ใช่ ประกวดแฟนซีก็ไม่เชิง แต่ก็ให้นักเรียนแต่งตัวกันแบบที่คิดว่างามแล้วมาขึ้นเวทีในงานวันเด็กของโรงเรียน
เอาเข้าจริง มันคือการประกวดของบ้านแต่ละบ้านมากกว่า เพราะมันคือเรื่องของผู้ปกครองในการคัดเลือกออกแบบ จัดหามาให้ ส่วนเด็กๆ มีหน้าที่เดินขึ้นไปยืนเข้าแถวหน้ากระดานโชว์ตัว เท่านั้นเอง แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าอะไรคือแรงบันดาลใจของแม่และยายที่คิดว่า ต้องชุดไทยเท่านั้น ที่คู่ควรกับเวทีนี้
ชุดไทยที่ว่านั้น คือ นุ่งโจง ห่มสไบ ติดเข็มกลัดเพชรปลอม และเพื่อให้ฟาดทุกคนบนเวที สีชมพูช็อคกิ้งพิ้งต้องมา ทั้งท่อนบนและล่าง ใส่แล้ว เหมือนลูกหมูสีชมพูอยู่ไม่น้อย ชุดนี้นุ่งห่มด้วยกรรมวิธีโบราณ ไม่มียางยืดใดๆทั้งสิ้น เพราะที่บ้านคนแก่เยอะ บ้านนอกของกรุงเทพด้วย พอติดเข็มกลัดเพชรที่อกก็ถือว่าพร้อมขึ้นเวที จูงมือกันเดินจากบ้านไปโรงเรียนได้
เดินอยู่ปากซอย สีชุดทะลุไปถึงตลาด
วันนั้นเรียกได้ว่า ชุดนี้ "ฟาด" สมใจแม่และยาย ยืนหนึ่งบนเวที เพราะคนอื่นๆ เขาใส่กระโปรงฟูฟ่อง ชุดแม็กซี่ หมวกปีกกว้าง มีกุมารทองสีชมพูคนเดียวที่อนุรักษ์วัฒนธรรมนางสาวสยาม รางวัลที่หนึ่ง (ผ้าขนหนูลายการ์ตูน) หนึ่งผืน จึงเป็นของเรา ถ้ามงไม่ลงแม่กะยายจะงงมาก ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้คงได้มีถึงหูพี่หนุ่มกรรชัย โหนกระแสต้องมาแน่นอน
น่าจะเป็นวันเด็กครั้งเดียวที่มีสีสันขนาดนี้ ปีต่อๆมา ก็นอนอยู่กับบ้าน ทำการบ้านไป จืดชืดมาก
ฟาดเพื่อแม่และยาย
มารู้เบื้องหลังชุดที่ว่าก็ตอนโตแล้ว ว่าเมื่อตอนแม่เป็นสาวรุ่น ยายก็จับแต่งชุดไทยติดเข็มกลัดเพชร (ปลอม) โชว์ตัวได้รางวัลขันน้ำพานรองมาเหมือนกัน แต่แม่เขาอยู่ในชุดเสื้อแขขนกระบอก ผ้าซิ่นสันกำแพง และทรงผมลอมฟางแบบเพชรา ไม่ใช่ชุดกุมารทองสีชมพูช็อกกิ้งพิ้งแต่อย่างใด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
