8 ม.ค. 2022 เวลา 16:12 • ปรัชญา
เมื่อนักเขียน
คือ นักเรียนที่เขียนบทความส่งให้กับโลกใบนี้
วันก่อน
ได้เลื่อนเฟสผ่านหน้าไปสะดุดกับคำนิยามของนักเขียนที่ถูกแชร์ต่อๆ จากพี่หนุ่มเมืองจันทร์
เขาเล่าว่า
"จะรับใครเข้าทำงานให้ดูว่าเขาเขียนขายเป็นไหม"
ซึ่งงานของเราก็เป็นงานที่ต้องเขียนเหมือนกัน
และเราก็มองว่า
การเขียน เป็นเรื่องง่าย ๆ นะ
แต่เอาเข้าจริง..ก็ลบไปลบมาหลายครั้งอยู่
ทีนี้แล้วถ้าจะเป็นนักเขียนเราจะเขียนอะไรอ่ะ?
ฉันปล่อยให้เคอร์เซอร์กระพริบทิ้งไว้สักระยะจนเริ่มรู้สึกว่าวางพักก่อนดีกว่า
และในขณะที่หัวกำลังถึงหมอน..สมองก็ยังประมวลอยู่ตลอด มันวาปแล้วได้ความว่า..
อ๋อ..เราก็คงจะต้องรู้จักเรียนรู้กับอะไรสักพัก
จนรู้จัก จนเข้าใจ จนสามารถถอดรหัสมันออกมาได้สินะ
เมื่อนั้น...เราจึงได้เดินหน้า จับปากกาเริ่มเขียน
เหมือนที่ได้เริ่มเรียน และถูกท้าปราบเซียน
ด้วยการเขียนเพื่อถ่ายทอดว่า คุณเข้าใจมันจริงๆ ไหมก็เท่านั้น
ตอนนั้นเลยสรุปใจความได้ว่า
งานเขียนสำหรับเรา ก็คือ การเป็นนักเรียนที่กำลังเขียนทำข้อสอบไฟนอลดีๆ นี่เอง
แต่แล้วข้อสอบครั้งนี้มันไม่ใช่เพื่อให้ได้คะแนนสอบดี ๆ นะ
แต่มันคือ การสร้างคุณค่าให้กับโลกใบนี้ได้มากแค่ไหนต่างหาก
นั่นเลยเป็นเหตุผลให้ตัดสินใจทำสิ่งนี้ขึ้นมา เพื่อหวังว่า ในจังหวะเวลาที่เราสงสัยและได้คำตอบจนร้อง A-Ha จากเหตุการณ์ต่าง ๆ จะทำให้ทุกคนเข้าใจโลกมากขึ้นเหมือนกัน
เพราะเราเชื่อว่า..
"ทุกช่วงเวลามันมีเรื่องราวความหมายดี ๆ ซ่อนอยู่ในนั้นเสมอ"
โฆษณา