จดหมายฉบับที่ 5
"รักตัวเอง เคารพตัวเอง เห็นคุณค่าในตัวเอง"
ถึงลูกๆ ที่รักของพ่อ
สมัยที่พ่อเป็นเด็กจนโต พ่อเป็นคนขี้อายมาก ไม่กล้าพูดหน้าชั้นเรียน ไม่กล้าแสดงออก ยิ่งถ้าต้องขึ้นเวที พ่อต้องหนีให้ไกลเลย พ่อไม่โทษที่การเลี้ยงดู หรือ สภาพแวดล้อมใดๆ หรอก คิดว่าเป็นที่ตัวของพ่อเอง แต่วันเวลาผ่านไป แม่ของลูกก็เข้ามาค่อยๆ ทำให้ความคิด ทัศนคติของพ่อต่อตัวเองเปลี่ยนไป รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นคนที่กล้าแสดงความเห็น เป็นวิทยากรได้ พูดต่อหน้าผู้คนมากมายได้ กลายเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น แต่ใช่ว่าพ่อจะกล้าขึ้นเวที
ทำการแสดงใดๆ แบบที่ลูกๆ ทำได้นะ
วันนี้ลูกๆ ทั้งสองบอกสนุกที่ได้ขึ้นเวทีแสดงออกทั้งร้อง ทั้งเต้น เวลาที่โรงเรียนมีการจัดกิจกรรม แค่นี้พ่อก็ไม่สงสัยแล้วในความมั่นใจในตัวเองของลูก แม้ว่าปีนี้สถานการณ์การระบาดของโควิด19 ทำให้พ่อไม่ได้พาลูกๆ ไปร่วมกิจกรรมวันเด็กที่ไหนก็ตาม แต่ถ้ามีกิจกรรมที่ต้องแสดงในโรงเรียน ลูกๆ ของพ่อจะเป็นตัวเลือกของห้องเรียนเสมอ พ่อจะคอยสนับสนุนกิจกรรมเสริมที่ลูกสนใจ ส่วนกิจกรรมการเรียนรู้ในห้องเรียน ลูกต้องตั้งใจให้เต็มที่ ทั้งเรียน ทั้งเล่นไปแบบนี้ ให้ลูกรู้สึกสนุก เรียนรู้อย่างมีความสุขตามช่วงวัยของลูก ค่อยๆ เติมเต็มประสบการณ์ชีวิตไปเรื่อยๆ
เพราะลูกๆ ได้รับความรัก ความเอาใจใส่จากพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย คนในครอบครัวอยู่เสมอ ทำให้ความรักในตัวเองถูกเติมเต็มอยู่ไม่เคยพร่องไปไหน เมื่อลูกสัมผัสถึงความรักของผู้คนรอบข้างต่อลูกแล้ว ลูกจะรู้สึกรักตัวเองไปด้วย รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า และลูกก็จะทำสิ่งดีๆ และมีคุณค่าต่อตัวเอง ถึงวันที่ลูกโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ลูกจะตัดสินใจทำสิ่งใด สิ่งนั้นจะเกิดคุณค่า เกิดประโยชน์ต่อตัวลูก คนรอบข้าง สังคมและประเทศชาติ พ่อหวังว่าความรักต่อตัวเอง เคารพตัวเองจะเป็นเหมือนภูมิคุ้มกัน คอยปกป้องลูกให้อยู่ในสังคมของลูกได้อย่างปลอดภัย และมีความสุข
หากวันใดที่ลูกรู้สึกขาดความมั่นใจ หรือผิดหวังในตัวเอง พ่อขอให้ลูกกลับมา พ่อแม่และครอบครัว จะคอยเติมรัก และทำให้ลูกมีกำลังกาย (กินอิ่ม นอนหลับ) และกำลังใจที่จะฝ่าฝันปัญหาอุปสรรคของลูกไปให้ได้
🥰🥰🥰 รักลูกเสมอ
จากพ่อ
9 มกราคม 2565
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
