ผมขอเปรียบเทียบ “ความเศร้า” ให้เป็น “ความเผ็ด”
คือ ถ้าเราไปกินอะไรเข้าให้โดยไม่รู้ว่า มีพริกผสมอยู่ด้วย แล้วเรารู้สึกเผ็ดมากๆ ความเผ็ดที่เป็นสัญลักษณ์ของ “ความเศร้า” จะเป็นสัญญาณเตือน (wake-up call) ให้เราถามตัวเองว่า เราจะยังลิ้มรสความเผ็ดโดยการกินสิ่งนั้นต่อหรือไม่?
“ความเศร้า” ก็มีประโยชน์ที่ใช้เป็น “สัญญาณเตือน” เช่นกัน คือถ้าเราเอาใจไปจดจ่อกับความเศร้ามากๆ จิตไม่ละวาง ปัญญาก็ไม่เกิด ปัญหาที่ทำให้เศร้าก็แก้ไม่ได้ และกลับไปเศร้าต่อในที่สุด!
“โรคซึมเศร้า” = “กินเผ็ดซ้ำซาก”
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
