รถเกียร์กะปุก VS 'หาดริ้น' แห่งเกาะพะงัน 🤩💗🌊
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ทุกท่าน
เรื่องเล่าของมนุษย์สายหลงเกาะ มาอีกแล้วล่ะค่าาา งิงิ
@ Chaweng beach
เผอิญวันก่อนมีเหตุ ให้ระลึกไปถึงทริป 'ฟลูมูน' ~ สุดป่วน
เมื่อครั้งยังละอ่อนของตัวเอง ที่ตอนนั้นยกแก๊งค์สาวโสด ไปตะลุย 'งานฟลูมูน' @ เกาะพะงันกัน ๓ นาง
แถมยังสร้างวีรกรรมชวนกรี๊สส์สนั่นซอย กับเส้นทางสู่หาดริ้นอันโด่งดังอีกต่ะหากค่ะ แฮร่ๆ 😅🌿🌈
ครั้งนั้นถ้าจำไม่ผิด เรามุ่งตรงจากท่าเรือดอนสัก ไปขึ้นเกาะพะงันกันเลยค่ะ ไม่แวะสมุย รึว่า 'หมู่เกาะอ่างทอง' ที่อยู่ในเส้นทางผ่านแต่อย่างใด
และสิ่งแรก ที่พวกเรามุ่งไปในทันทีที่ถึงท่าเรือ คือ ร้านรถเช่าเพื่อกะจะตระเวณรอบเกาะ ตั้งแต่แรกถึง
แบบว่าคึกมากๆ ก็ตอนนั้นพวกดิชั้นยังสาวอยู่นี่คะ ๕๕๕
รถยนต์ให้เช่านั้น จะมีแต่รถแนว Szk ~ แคริบเบียน เป็นส่วนใหญ่
และด้วยการเดินดุ่ยๆ หารถในทันใด & โดยไร้ข้อมูล ร้านเช่ารถในละแวกนั้น พอส่องๆ ดูแล้ว ก็ล้วนไม่แตกต่างกันเลย
คือ มีแต่รถสภาพค่อนจะเก่า พวกเราจำต้องตกลงใจเลือกแคริบเบียน ที่ดูดีที่สุดในร้านได้คันนึง และที่แน่ๆ มีเพียงรถเกียร์กะปุกเท่านั้น
( ยุคกว่า ๑๐ ปีก่อน เกียร์ออโตฯ ไม่เป็นที่เลือกใช้ ในพื้นที่ๆ มีเส้นทางลาดชัน )
ซึ่งพอหันมาถามกันในกลุ่ม ก็มีแต่ดิชั้นนี่ล่ะค่ะ ที่ขับรถระบบเกียร์manual แบบนี้ได้
และก็เพราะไม่ทำการบ้านใดๆ มาก่อน ( อะเกน ) แก๊งค์ ๓ สาวจึงตกลงใจควบเจ้าแคริบเบียนเก่าๆ คันนี้มุ่งหน้าสู่หาดริ้นอย่างฮึกเหิม
แรกๆ พวกเราก็สุข & สนานใจกันดี กับเส้นทางวิวสวยๆ ที่มีฉากหลังเป็นท้องทะเลสีฟ้าใส ~ ไล่เฉดน้ำเงินถึงสีครามจัด งดงามตา & น่าเพลิดเพลิน
กระทั่ง .. ขับมาถึงจุดที่เราต้องพาน้องแคริบเบียน ไต่สู่ระดับความสูง & ชันไม่ใช่น้อย เพื่อจะเข้าเขตของหาดริ้น
ช่วงแรกๆ เหมือนน้องแคร์ฯ ยังพอสู้ไหว แต่เมื่อต้องขึ้นเนินชันแบบจัดมาเต็มๆ พวกเราก็เริ่มจะหวั่นใจ
ด้วยเสียงเครื่องยนต์ที่คำรามลั่นสนั่นถนน แถมเกียร์ก็จัดให้ต่ำสุดๆ แล้ว
จนยัยเพื่อนคนที่นั่งข้างๆ บอก ปิดแอร์เหอะแก แล้วชีก็รีบปิดปุ๊บ
แต่ถึงทำงั้นแล้วก็เหอะ คันเร่งที่ดิชั้นเหยียบซะจมฝ่าเท้าสุดๆ มันชักไม่ตอบสนองด้วยแรงเครื่องยนต์ซะแล้วค่ะ
และแล้ว จู่ๆ น้องแคร์ก็ไม่ยอมไปต่อ กลับค่อยๆ หยุดอยู่กลางทาง แล้วกลายเป็น ค่อยๆ ถอยหลังไหลลงจากเนิน ทั้งๆ ที่คันเร่งยังคงจมมิดคาเท้าดิชั้นอยู่นี่แหล่ะ..!!!
จะเหลือเหรอคะ. ?!?
๓ สาว & ๓เสียง ก็แผดร้องประสานกันราวกับนัด แต่ฝ่ายดิชั้นเนี่ยะดิคะ..!!!
ปากกรีดร้องไป แต่มือก็ต้องประคองพวงมาลัย ให้รถอยู่ในเส้นทางให้ได้ด้วยอ้ะค่ะ สติมาจากไหนไม่รู้ แต่ตรูต้องรอด..! 😅🤣🤣
เคราะห์ดีด้วยสิคะ ที่ไม่มีรถตามหลังเรามาสักคัน
รถคันน้อยๆ ของเรา๓ จึงไถลลงจนจอดนิ่ง ณ จุดต่ำสุดของท้องถนนอย่างสวยงาม
เฮ้อออ .. เอาชีวิตรอดมาจนได้
แต่ก็จำไม่ได้แล้วค่ะ ตอนนั้นมีใครห้อยพระอะไรมากันบ้างอ้ะค่ะ แหะๆ
🤩🎉🧭
พอผ่าน ปสก. เฉียดมาได้แบบฉิวๆ แต่ไม่ชิวๆ ๓ เราเลยขอถอยกลับไปตั้งหลักที่รีสอร์ตที่อีกหาดกันก่อนค่ะ
เพื่อที่วันต่อมาจะโบกรถ ๒ แถวมาร่วมงาน 'ฟลูมูน' กับผู้คนทั่วสารทิศจากทุกมุมโลก
@ Sanom beach ( Lipe ) 🤩💝🦋
หากจะถามว่าสนุกมั้ย ก็ตอบได้แค่พระจันทร์ & เงาสะท้อนที่ผืนน้ำทะเลนั้นสวยสด ~ งดงามตามากๆ ค่ะ
ส่วนอย่างอื่น ไม่รู้สึกประทับใจมากมายนักค่ะ อาจจะเพราะช่วงนั้นตรงกับเทศกาลวันพระใหญ่
ดิชั้นเลยตัดใจจากเครื่องดื่มแลกอฮอล์ ก็เพียงเดินเล่นๆ ฝ่าผู้คนทั้งชายหาด & ชมบรรยากาศพอสนุกๆ ไปงั้นเองอ่ะค่ะ 🤗🎶🎉
แต่จะว่าไปแล้ว เรื่องเส้นทางบนเกาะสวยๆ ทั้งหลาย ก็ล้วนหฤโหดในการเดินทางทั้งนั้นเลยค่ะ
รึอย่าง 'หลีเป๊ะ' เกาะห่างไกล & น้ำทะเลใสสวย
และในยามนี้ กลายเป็นเกาะในดวงใจของดิชั้นไปแล้ว ก็มีเส้นทางถนนที่วิบากใช่ย่อย
เมื่อต้องนั่งมอ'ไซด์พ่วงข้าง ( ที่นั่นเรียกว่า 'แท้กซี่' ) ขึ้นเนินชันกันทีไร เป็นอันต้องลุ้นด้วยใจอันระทึกตึ้กๆ ไม่แพ้เหตุการณ์ข้างต้นเลยทีเดียวค่ะ
และขอยกเครดิตให้กับเพจ 'IslandReview'
ที่ดิชั้นเผอิญป๊ะเข้าพอดี โดยเน้นรีวิวเรื่องราวของ 'เกาะสมุย ~ พะงัน' อีกจุดหมายในดวงใจ ที่ไปออกจะบ่อย
( เมื่อครั้งยังสาว )
และขออภัยในรูปประกอบด้วยค่ะ
; ที่มาจากเกาะอื่น ไม่ใช่เกาะพะงัน แหะะ
พอดีช่วงนี้ 'บีดียย์' ของดิชั้นมีปัญหากับการโพสต์รูปประกอบบทความง่ะค่ะ
& ขอแนบเคล็ดวิธีขับเกียร์ออโต้ฯ ขึ้น~ ลงเนินเขา มาให้ด้วยนะคะ เพื่อนๆ
🥰💕👇
- 23
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
