12 ม.ค. 2022 เวลา 14:30 • นิยาย เรื่องสั้น
ผมไม่คิดเลย (เขียนลง exteen, 5 พ.ค. 2554)
ผมไม่คิดเลยว่าจะต้องมาทำอะไรลับๆล่อๆอย่างนี้ แต่มันช่วยไม่ได้ มันเป็นโอกาสที่ผมอาจจะได้เธอกลับคืนมา คือตอนนี้ผมกำลังสะกดรอยตามคู่แข่งด้านความรักของผม ผมเห็นเขาโดยบังเอิญและผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาก็ไม่ใช่นางฟ้าของผมซะด้วย เขาแย่งเธอจากผมไป แล้วเขาทิ้งเธอไว้ที่ไหน?
ผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงเลือกเขา ก็แค่เขา รวย หน้าตาดี ขับรถหรู เอาใจเก่ง แต่ผมก็ไม่เลวนะ เพื่อนเยอะ กิจกรรมแยะ เป็นถึงรองประธานค่ายอาสา มีน้ำใจ สุภาพและจริงใจ การที่ผู้หญิงจะมอบรักให้ใครเขาดูกันที่เนื้อในไม่ใช่หรือ คราวนี้เป็นโอกาสของผมที่จะฉีกหน้ากากของเขา ความเจ้าชู้เป็นสิ่งที่ผู้หญิงรับไม่ได้ ผมมั่นใจตัวเองในเรื่องนี้ ผมรักเดียวใจเดียวและผมจะพิสูจน์ให้เธอได้รู้ เมื่อเธอเลิกกับเขาเธอคงจะให้โอกาสผมอีกครั้ง
สองคนนั้นเดินเข้าไปในร้านกาแฟ ผมแอบมองอยู่ข้างนอก ทั้งสองเลือกนั่งบนโซฟายาวตัวเดียวกัน คุยเล่นหัวเราะกันอย่างสนิทสนม โอกาสของผมมาถึงแล้ว ลักษณะร้านที่เปิดโล่งทำให้ผมสามารถอ้อมไปด้านหน้าพวกเขา ผมหยิบมือถือขึ้นมาเซ็ตเครื่องไปที่กล้องถ่ายรูป ไม่สิ ต้องถ่ายเป็นคลิปวิดิโอ
ทั้งๆที่มือของผมเย็นเฉียบแต่มันกลับชุ่มไปด้วยเหงื่อ ผมจับมือถือแน่น สูดหายใจลึก ก้าวเข้าไปในร้านอย่างเงียบกริบ ผมอ้อมไปด้านหน้าโซฟาอย่างรวดเร็วพร้อมกับยกมือถือขึ้น ภาพที่เห็น ทำให้ผมหมดแรง... เชี้ยสสส! ผมจำคนผิด
โฆษณา