- รีวิวอุปกรณ์คนชอบเขียน 🥰 (บอกเลยว่าอย่างเยอะ)
- เราเชื่อว่าคนชอบเขียนทั้งหลายน่าจะมีโรคประหลาดอย่างหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นคือชอบสะสมครื่องเขียน ซึ่งเราก็เป็นคนนึงที่อดใจไม่ค่อยได้กับของพวกนี้ เห็นแบบที่สวยโดนใจหน่อยเป็นไม่ได้เลย เป็นต้องเสียเงินทุกที 🤑
- ความไฝ่ฝันอย่างหนึ่งในอนาคต (ที่กำลังจะทำ) คือการออกแบรนด์เคื่องเขียนของตัวเอง ซึ่งก็รอตังค์พร้อมแล้วสั่งผลิตเอานั่นแหละค่ะ แต่ในที่นี้จะพูดถึงอุปกรณ์ที่เราซื้อมาใช้ก่อน ส่วนใหญ่คือเอามาใช้งานจริงทั้งหมด แต่บางชิ้นยังไม่ทันได้ใช้ก็มี 😅
- เริ่มจากอุปกรณ์ที่อยู่กับเรามานาน นั่นคือปากกาหมึกซึม
เซ็งกับขี้ยางลบที่เต็มโต๊ะนะ แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้ 😩
- ดามแรกที่เราซื้อคือ Rarker ซื้อมาตั้งแต่สมัยยังเรียนอยู่ ก็...เกือบสิบปีได้แล้ว ปัจจุบันนี้ก็ยังใช้งานค่ะ มันเป็นปากกาที่เราเอามาใช้ทั้งเขียนหนังสือ,ใช้ทั้งวาดรูป ซึ่งบอกเลยว่ามันใช้วาดรูปดีมาก
- เราซื้อมาใช้ในงานวาดรูปโดยเฉพาะ ตอนที่ไปซื้อปากกาด้ามนี้ เราลังเลระว่างเจ้าตัวนี้กับปากกาลามี่ (Lamy) ซึ่งในร้านที่ซื้อตอนนั้นมันเหลือปากกาลามี่แค่แท่งเดียว แล้วเป็นแบบหัวใหญ่เกินไป เราก็เลยเอาตัวนี้มา บอกเลยว่ามันคุ่มค่าจริง ๆ
ตอนใช้งานจริง
- ต่อเป็นปากกาจากจีน Jinhao ซื้อมาเพราะเห็นมันราคาถูกมาก แค่ 150 บาทเอง!!.. เร่ซื้อสีขาวมาเป็นด้ามแรก เอามาลองใช้ดูแล้ว ก็รู้สึกว่าใช้ดีค่ะ มีข้อเสียคือหลอดหมึกไม่ค่อยทนเท่าไหร่ แต่หัวใช้ได้ ขนาดของหัวใหญ่เกินเบอร์ไปหน่อย สั่งตัว 0.5 มา แต่ได้หัวเท่าปากกา SaKura Pigma ตัว Brush หรือใหญ่กว่าหน่อย ส่วนน้ำหมึกก็ไหลสม่ำเสมอดีมากค่ะ
- พอเห็นว่าใช้ดี ก็เลยสั่งสีเขียวมาอีกแท่งนึง แล้วก็ตามด้วยปากกา Hero ซึ่งก็เป็นอีกหนึ่งยี่ห้อที่ใช้ดี ถึงตัวหัวมันจะไม่มีคุณภาพเท่า Parker แต่ก็อยู่ในระดับที่รับได้ สามารถใช้เขียนหนังสือได้ เรื่องวาดรูปก็พอใช้ เอามาช่วยเสริมได้แบบถู ๆ ไถ ๆ เราใช้ปากกาสามด้ามนี้มา 5 ปี มีปัญหาเดียวคือหลอดหมึกแตกไปหนึ่งหลอด ... ก็ยังไม่ได้ซื้อมาเปลียนเลย เพราะใช้อยู่บ่อยแท่งเดียว
- บอกเลยนะว่า ซื้อปากกาจีนสามด้ามนี้มา เขียนนิยายจบไปสองเรื่อง แล้วใช้ด้ามสีขาวในการเขียนทั้งสองเรื่องเลยด้วย คือความที่ปากกามันสวย ☺ เราก็เลยอยากเขียนไง
- ในเวลาที่นั่งปั่นนิยาย เราก็ฝึกวาดรูปไปด้วย มันก็เลยมีเครื่องเขียนอื่นตามมา นั่นก็คือปากกาคอแร้ง
หัวปากกาที่ยังเหลือ
เอามาใช้วาดรูปเหมือนกัน เก็บไว้ 3 ปีแล้ว ยังใช้ได้
- ตอนนั้นพยายามฝึกใช้ G Pan ในการวาดการ์ตูนได้วย ซึ่งมันใช้ค่อนข้างยากนะ กว่าจะได้เส้นแบบที่ใช้งานได้ ฝึกเกือบปี แต่ก็ต้องยอมแพ้ไปเพราะมือได้รับบาดเจ็บ ไปพักทำใจเป็นเดือนกว่าจะกลับมาเริ่มใหม่โดยการเอาเทคโนโลยีมาช่วย นั่นคือเม้าส์ปากกา XP-Pan
- ก็พอเอามาวาดปกขายได้ค่ะ แต่ไม่มีเวลามากพอจะมาวาดการ์ตูน เพราะตอนนั้นยังทำงานอยู่
- ต่อมาก็เป็นยุคใหม่ ยุคปากกาแก้ว Glass Dip Pen เป็นยุคที่มากับช่วงโควิดแล้วลาออกจากงานพอดี
งานจีนค่ะ ราคาหลักร้อย
- ด้ามสีฟ้าเอามาใช้เขียน the moon of love จนจบ ส่วนตัวนกฟลามิงโก้ยังไม่เคยใช้เลย
- มันเป็นปากกาที่ให้อารมณ์ความอยากเขียนได้ดีมาก แต่ทรมานมือเอาเรื่อง 😓 คือเราเป็นประเภทนั่งเขียน ๆ ไป แล้วพอมารู้ตัวอีกทีก็...อ้าว สมุดหมดเล่ม 😅 แล้วหลังจากนั้น...คือ... มือจะแตก 😫 ...แล้วปัญหาใหญ่คือมันเขียนค่อนข้างช้า
- ถ้าเกิดว่าเป็นคนทั่วไป ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแบบเราหรอก เพราะมันก็ถือว่าจับสบายแล้วก็ถนัดมือดีด้วย แต่ความต้องมาค่อย ๆ จุ่มหมึกแล้วก็มาปาดเอาหมึกออก ตามด้วยจังหวะในการเขียนมันไม่ค่อยเข้ากัน มันเขียนตามความคิดเราไม่ค่อยทัน
- แต่เราก็มีอีกหนึ่งตัวช่วยค่ะ นั่นคือปากกาทั่ว ๆ ไป แบบที่คนส่วนใหญ่เขาใช้กัน
ตัว rotring สีเหลืองนั่น ใช้มาสิบกว่าปีได้
- ก่อนจะมาติดปากกาเจลของ Pentel เราก็ชอบพวก QuanTum เอามาก ๆ แต่เหมือนหมึกมันหมดไวไปหน่อย เลยหาแท่งใหญ่ ๆ มาใช้ เพราะคิดไปเองว่าแท่งใหญ่ น่าจะหมึกเยอะ ... ย้ำนะว่าคิดไปเอง ( Penter สีน้ำเงินในรูป หมึกยังไม่หมดค่ะ หยิบมาถ่ายผิดด้าม)
- หลังจากได้ใช้ปากกาด้ามใหญ่ในการเขียน เราก็กลับไม่อยากกลับไปใช้ด้ามเล็กอีกเลย เพราะมันจับสบายมือ แล้วเขียนได้เร็วด้วย แต่มันสร้างความเห่อปากกาได้ไม่เท่าพวกหมึกซึมกับปากกาแก้ว 🤔
- นอกจากนี้แล้ว เราก็ยังมีอุปกรณ์เสริมจิปาถะอีกมากมาย ทั้งชุดสเก็ตช์ภาพ
ไม่ค่อยจะได้ใช้จริง ๆ
- และของเกินความจำเป็นอย่าง...
ไปเจอในเซเว่นเมื่อวาน อดใจไม่ได้จริง ๆ 🤣
- และของที่คิดว่าคนอื่นไม่ค่อยจะใช้กัน ก็คือกระดานไวท์บอร์ด
ของเก่าที่ใช้
- ตัวแปะผนังแบบนี้ไม่ค่อยดีค่ะ มันบางเกินไป แถมกาวติดไม่อยู่ด้วย เขียนค้างไว้นานก็ไม่ดี มันจะลบยากว่าตัวกระดานแข็งเพราะผิวมันขรุขระ อาจต้องใช้น้ำมันช่วย
- แล้วเราก็ได้ไปออกของใหม่มา
- ของเพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้เอง
- สำหรับเทคนิคที่เราใช้เขียนนิยาย ตัวกระดานไวท์บอร์ดนี้จะค่อนข้างมีความจำเป็น เราใช้มันเขียนแผน,วางสตรี่บอร์ดแบบคร่าว ๆ มันสะดวกตรงที่ทำให้เราเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นข้อมูลเลย
- ข้อมูลในการเขียนนิยายก็เป็นส่วนสำคัญค่ะ มันไม่มีอะไรตายตัว มันสามารถเอาความเป็นจริงมาอ้างอิงได้ก็ต่อเมื่อนักเขียนเอาความเป็นจริงมาใช้ เพราะฉะนั้น ข้อมูลส่วนใหญ่ในโลกของนิยาย มันเลยเป็นข้อมูลที่ตัวนักเขียนสร้างขึ้นมาเอง มันไม่สามารถไปค้นหาในกูเกิลได้
- เวลาเขียนนิยายเราก็จะมีสมุดข้อมูลเล่มนึง แล้วเขียนกำกับไว้ด้วยว่ามันเป็นนิยาย จะได้ไม่หยิบผิดเอาไปใช้อ้างอิงกับเรื่องอื่น 🤣
- แล้วเมื่อมีไวท์บอร์ด ก็ต้องมาคู่กับปากกาเขียนไวท์บอร์ด ซึ่งเรานำเสนอตัวนี้ค่ะ
- ไม่ได้ค่าโฆษณานะเนี่ย แต่เอามารีวิวให้ฟรี มันคือปากกาที่เราใช้แล้ว ยังไม่เกิดอาการเมาสารเคมีค่ะ ตอนนี้เลยให้ยี่ห้อนี้ชนะเลิดไปก่อน
- ต่อไปก็พวกอุปกรณ์อื่น ๆ ที่อาจจะไม่ค่อยได้ใช้
- ตัวชุดเลขาคณิตอันนี้ ยังไม่เคยใช้เลย ใช้แต่ของเก่าที่หายไปกับน้ำท่วม (เก็บแล้วนะ แต่มันหล่นหาย) ตัวของเก่าก็ใช้จนมันเหลืองก็ไม่ยอมเปลี่ยนซะที 🤣 เอาจนมันแทบจะย่อยสลายคามืออยู่แล้ว ซึ่งเราใช้คู่กับไม้ที (ตอนนี้ราขึ้น เพราะปล่อยแช่น้ำไว้ ไม่ได้เก็บ)
- กระบอกเก็บงานนี่ใช้บ่อยในสมัยเรียน เพราะงานที่เขียนใส่กระดาษ ส่วนมากก็แผ่นใหญ่ ตัวนี้เป็นอุปกรณ์ที่ใช้เก็บรักษางานได้เป็นอย่างดี คือรักนางมากเลยในตอนนั้น ปัจจุบันก็มาเป็นเครื่องประดับฝาบ้านอย่างที่เห็น
- เอาล่ะ ตอนนี้ก็จบแล้วกับการรีวิวเครื่องเขียนที่อยู่ในบ้าน เราบอกเลยว่านี่ยังน้อยนะ ถ้าเทียบกับเพื่อน ๆ คนชอบเขียนท่านอื่น 😆
- ใครมีปากสวย ๆ หรือดินสอน่ารัก ๆ เอามารีวิวแบ่งปันกันในคอมเม้นต์ก็ดีนะคะ เอามาแนะนำกันหน่อยว่าตัวไหนน่าใช้ เผื่อเราจะไปสอยมาใช้บ้าง (ยังคิดจะเอามาอีก 🤣)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
