สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกคน🙋🏻♂️ ตอนนี้ #มนุดปอ (หรือว่าผมเอง) ได้เขียนบทความลงเพจนี้มาถึงตอนที่ 50* แล้วนะครับ (*นับเฉพาะบทความที่มีอ้างอิงจริง ๆ )
ก็ถือว่าเดินมาถึงครึ่งทางของเป้าหมายแรกที่ผมตั้งไว้ตอนเปิดเพจ
ผมตัดสินใจเปิดเพจนี้ตอนที่กำลังอ่านหนังสือ The Power of OUTPUT อยู่ครับ ด้วยความที่อินกับเนื้อหา ผมก็เลยอยากจะลองนำวิธีและคำนำแนะต่าง ๆ ในหนังสือมาใช้ดู เพระาผมอยากที่จะพัฒนาตัวเอง ผมสนุกกับการเรียนรู้ แล้วก็ชอบที่จะเล่าต่อบอกต่อ อยากให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน ผมคิดว่ามันน่าสนุกดีครับ
ช่วงแรก ๆ ผมจริงจังมากเลย อยากจะลงบทความให้ได้ทุกวันจะได้เหมือนเป็นการทักมายเพื่อน ๆ อในทุกวัน👋🏻 อยากจะลงให้ถึง 100 บทความตามที่ในหนังสือบอก (กฎ 100-300-1000 ของการเขียนบทความเผยแพร่ลงโซเชียลมีเดีย)
ผมรู้สึกสนุกมากเลยนะครับในช่วงแรก ๆ เพราะผมมีเรื่องที่อยากจะเขียนเยอะแยะเต็มไปหมด แต่พอเขียนไปได้ซักสองอาทิตย์มันก็เริ่มจะตื้อ ๆ เริ่มเขียนไม่ค่อยออก และด้วยความที่อยากลงให้ได้ทุกวันมันก็เลยทำให้ผมรู้สึกกดดันจนเหมือนจะหมดไฟไปพักนึง เลยกำเนิดเป็นวันพักขึ้นมา แต่ก็ยังไม่วายสรรหามุกตลก (ที่ไม่รู้คนอื่นจะตลกด้วยมั้ย🤣) มาลงเพราะอยากให้เพจมีอัปเดตอยู่ทุกวัน มันก็ทำให้ผมรู้สึกหย่อนลงบ้างแต่ก็ยังคงตึง ๆ อยู่
ช่วงปีใหม่ผมเลยตัดสินใจหยุดยาวไปพักผ่อนและทบทวนตัวเอง จัดระเบียบสิ่งต่าง ๆ พยายามจะยังไม่เพิ่มเพื่อให้มันไม่ล้นและหนักจนเกินไป เรียกว่ากำลังหาจุดสมดุลอยู่ก็ได้ จะว่าหาสมดุลก็ไม่ถูกซะทีเดียว เรียกว่ากำลังหา "ความพอดีที่จะไม่ตึงเกินไปจนมันขาดและไม่หย่อนเกินไปจนไม่อยากทำ"
ยอมรับเลยครับว่า "มันไม่สนุก" เหมือนในตอนแรก...
ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ที่ผมกังวลกับยอดไลค์และยอดการเข้าถึง ทั้งที่จริง ๆ ผมแค่อยากจะฝึกทำ #OUTPUT อยากจะเล่าให้ใครซักคน อยากจะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ แล้วก็อยากจะพัฒนาทักษะการเขียนของตัวเอง✍🏻
ซึ่งเอาจริง ๆ ผมก็หวังให้มีคนมาคอมเมนต์ติชมแหละครับว่า บทความที่ผมเขียนเป็นยังไงบ้าง อยากให้พัฒนาปรับปรุงตรงไหน หรือมีความคิดเห็นอะไรไรเกี่ยวกับเรื่องที่ผมเขียนมั้ย แต่ผมอาจจะยังไม่เคยบอกความต้องการของตัวเองออกไปตรง ๆ ก็เลยได้แต่หวังว่าจะมีคนมาตอบแล้วก็กังวลว่าคนอ่านจะหายไป เพราะถ้าไม่มีคนอ่านก็เท่ากับจะไม่มีคนมาคอมเมนต์ ทำเอาผมจิตตกอยู่พักนึงเลย 55555
จึงเป็นที่มาของบทความในวันนี้ครับ เพราะผมนึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไร พอนึกได้ก็เขียนไม่ค่อยจะออก แล้วอยู่ดี ๆ ก็ปิ๊งแว๊บขึ้นมาได้ว่า "นี่เราเขียนมาถึงตอนที่ 50 แล้วนี่หน่า" เราก็ควรจะดีใจกับมันหน่อยมั้ยนะ.....🤔
ตอนที่ลงบทความไปเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจกับตัวเลข 50 อยู่นะครับ แต่มันก็ผ่านไปเท่านั้นไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไร แต่ตอนนี้ผมคิดขึ้นได้ว่า "เฮ้ย! นี่มันครึ่งทางของเป้าหมายแรกที่เราตั้งใจไว้แล้วนะ เรามาไกลมากเลยนะเนี่ย"🤩
ผมคิดว่าผมมาไกลมากจริง ๆ ครับ
50 ตอนที่ผ่านมาถึงความสนุกในการเขียนมันจะลดลง ถึงผมจะไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเหมือนแต่ก่อน แต่ตอนนี้ผมก็คิดว่าทักษะการเขียนของผมพัฒนาขึ้นครับ (เท่าที่ผมสัมผัสได้ ไม่รู้เพื่อน ๆ คิดว่ายังไงกันบ้าง ใครที่ตามอ่านกันมาฝากคอมเมนต์บอกกันหน่อยนะ 5555)📝
"ผมจะทำต่อไปแหละครับ ยังคงเขียนอยู่ แต่คงเขียนในแบบที่ตัวเองอยากเขียนมากขึ้น" "แล้วก็คงจะเลิกกังวลเรื่องยอดไลค์ยอดเข้าถึงไปบ้าง เพราะก็ไม่รู้ว่าโดนพี่มาร์คแกลดการเข้าถึงเพจอยู่รึเปล่า 5555" เคยคิดเรื่องการบูสต์เพจอยู่เหมือนกันนะ แต่ก็คิดขึ้นได้ว่าเราจะไปเอาเงินที่ไหนกัน 5555 แล้วเราก็แค่อยากเขียนเพื่อทำ OUTPUT ให้คนอ่าน ไม่ได้อยากจะขายของอะไร ก็แค่อยากบูสต์เพจให้มีคนมาตอบก็เท่านั้น (อยากใช้เงินแก้ปัญหา 5555💸)
แต่ถึงผมจะบอกว่าความสนุกมันลดลงยังไง แต่มันก็ยังคงสนุกอยู่ (ในเวลาที่เขียนออกอะนะ 5555) แล้วผมก็ยังไม่ได้รู้สึกเกลียดการเขียน กลับรู้สึกชอบมันมากกว่าเก่าด้วยซ้ำ เพราะผมเขียนอยู่ตลอดทั้งวัน นึกอะไรได้ก็เขียน อยากบ่นอะไรก็เขียน ถึงจะไม่ได้ลงบทความในเพจทุกวันเหมือนแต่ก่อน แต่ผมก็ยังเขียนโครงร่างบทความอยู่ตลอด หรืออย่างน้อยก็สุดก็พยายามเขียนไอเดียอะไรก็ได้ลงไปเผื่อมันจะมีประโยชน์ในวันข้างหน้า นี่คือสิ่งที่ผมตั้งใจทำมาตลอด🤗
ผมชอบประโยคนึงจากพอดแคสที่ผมเคยฟังเมื่อนานมาแล้วที่กล่าวว่า
"เมื่อ #passion เริ่มจางหาย สิ่งที่ทำให้เราเดินต่อไปได้คือ Self-Descipline"
แล้วก็เหมือนกับที่ผมเคยเขียนไปในบทความก่อน ๆ ว่า
"การทำอย่างต่อเนื่องนั้นไม่สำคัญเท่าการไม่เลิกทำ" ดังนั้นผมก็จะไม่เลิกทำครับเพราะผมก็ไม่อยากทำให้ "สายโซ่ที่ผมร้อยเรียงมามันขาดลง" ด้วยเช่นกัน⛓
ผมจะยังคงเขียนต่อไปตราบใดที่ผมยังสนุกอยู่ เพียงแต่อาจจะหยุดพักไปเติมข้อมูลเติมความรู้เข้าสมองบ้างจะได้มีเรื่องใหม่ ๆ มาเขียน💡
จริง ๆ ผมมีลิสต์ไอเดียบทความที่จะเขียนอยู่หลายหน้ากระดาษเลย แต่พอมาเปิดดูช่วงนี้ก็ดันรู้สึกว่ายังไม่เขียน หรือไม่ก็คิดว่าเรายังมีข้อมูลมีความรู้และประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องนั้นไม่มากพอ เลยคิดเอาไว้ก่อนดีกว่า เติมความรู้ที่ว่าก็จะหมายถึงจุดนี้ด้วย🧩
เอ้อ! ผมเคยคิดเรื่องการหารายได้จากการเขียนบทความอยู่เหมือนกันนะ🤑
แต่ความจริงมันโหดร้ายกว่าที่คิดนี่สิ เอ๊ะ! หรือเพราะผมรีบเกินไป 5555
ปล.ถ้าใครอยากสนับสนุนเพจมนุดปอก็ทำได้ง่าย ๆ ด้วยการฝากกดไลค์ กดแชร์กดติมตาม โดยเฉพาะใน Blockdit จะได้มีผู้ติดตามครบ 1000 ผมจะได้เปิดรับรายได้ได้ซักที😂
Ep. นี้ก็จะบ่น ๆ หน่อยนะครับ เพื่อนรู้สึกยังไงกันบ้าง?
ผมรู้สึกดีขึ้นมานิดนึงแล้วแหละ 5555 ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ ขอบคุณทุกคนที่คอยสนับสนุนมาตลอด (จนผมอยากจะมอบตำแหน่งแฟนตัวยงให้ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันจะต้องตั้งยังไง🤯)
สุดท้ายนี้ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆ ทุกคนในการทำตามเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ ค่อย ๆ เรียนรู้และพัฒนาตัวเองต่อไป เราจะเติบโตขึ้นได้อย่างแน่นอนครับ
"Just take a baby step." 👶🏻 By #มนุดปอ #manudpor #productivity #psychology #จิตวิทยา #พัฒนาตนเอง #selfdevelopment #selfgrowth | 009/2022 (มนุดปอ Ep.51)
อ้างอิง
- หนังสือ "The Power of OUTPUT ศิลปะของการปล่อยของ" โดย Shion Kabasawa
- หนังสือ "Atomic Habits เพราะชีวิตดีได้กว่าที่เป็น" โดย James Clear
- หนังสือ "LIFE HACKS มูฟออนชีวิต เริ่มคิดแบบเล็ก ๆ" โดย Masatake Hori
- พอดแคส "เมื่อ passion หายไป เราจะทำยังไงดี?" | คำนี้ดี EP.21 โดย THE STANDARD
- พอดแคส "ปัจจัยอะไรบ้างที่คอยขัดขวางการเติบโตทางความคิดของเรา?" | 5 Minutes Podcast EP.1009 โดย Mission to the Moon
- บทความ "เปลี่ยนแปลงโลกแห่งความเป็นจริง ด้วยการโบกมือลา 'อาการเข้าใจว่าตัวเองรู้แล้ว'” (อังคาร 2/11/2021) | 02/2021 (มนุดปอ Ep.2)
- บทความ “เก่งแค่ไหนก็ไม่มีใครรู้ ถ้าคุณไม่เผยแพร่มันออกมา” 5 ประโยชน์ของการทำ OUTPUT ลงโซเชียลมีเดีย (จันทร์ 8/11/2021) | 08/2021 (มนุดปอ Ep.7)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
