ยังจำคำของครูเมื่อครั้งปัจฉิมนิเทศตอนจะออกจากโรงเรียนมัธยมได้อยู่เลย ครูบอกว่าชีวิตที่มีคุณค่าต้องประกอบด้วยสามอย่าง หนึ่ง. ต้องมีอาชีพสุจริตทำ (ไม่จำกัดว่าเป็นงานชนิดใด ขอเพียงสุจริตก็พอ) สอง. มีฐานะทางการเงินที่มั่นคง (ไม่จำเป็นต้องร่ำรวย ขอแค่มีเพียงพอใช้จ่ายตามอัตภาพไม่ให้ตัวเองและครอบครัวเดือดร้อน ไม่ต้องกู้หนี้ยืมสินใครก็พอ) และสาม. ต้องมีเกียรติ (คำว่ามีเกียรติก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่อะไร แค่เป็นคนที่ตั้งอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม เป็นที่ยอมรับของผู้คน ไม่มีใครกล้ามาดูถูกเหยียดหยามก็พอแล้ว) และผมก็ยังเชื่อตามนั้นอยู่ครับ