เมฆบัง สุริยา ยามเย็น
ดุจดั่งเป็น ฝูงชน เคลื่อนคล้อย
มนุษย์โลก ผู้ตัว เล็กน้อย
ไม่สร้อย อ่อยเอื้อ กลับเรือน
.
แสงสวย ตระการ จริงหนอ
ร้องขอ หรือตา มองเห็น
งดงาม เพราะด้วย มันเป็น
หรือเข็น จิตเค้น เพ่งมอง
.
แสงกระทบ ดวงตา จึงเห็น
ใจปรุง เป็นว่า สิ่งนั้น
แท้จริง มีอยู่ ไหมนั่น
หรือฝัน เฟื่องไป กันเอง
.
สรรพสิ่ง คงอยู่ เช่นนั้น
มีฉัน หรือไม่ ไม่รู้
เรามอง หรือไม่ ก็เป็นอยู่
เราแค่ผู้ ผ่านมา ชั่วคราว.
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
