Breaking night จะไม่รอให้ฟ้าสว่าง Liz Murray เขียน, ปิ่นแก้ว กิตติโกวิท แปล, สำนักพิมพ์ OMG books
เรื่องจริงของลิซ เมอร์เรย์ ผู้เกิดมาในครอบครัวที่รายได้หลักมาจากเงินสงเคราะห์ของรัฐ เป็นลูกสาวของแม่ติดยาที่โตมาจากครอบครัวที่ใช้ความรุนแรง กับพ่อที่ชีวิตกำลังจะไปได้ด้วยดีแต่เลือกออกจากโรงเรียนกลางคันเพราะเหตุผลบางอย่าง
.
การเรียนไปเรียนช่วงต้นของชีวิตเหมือนฝันร้ายเพราะโลกแห่งความจริงที่มีคนมาจากหลายสังคมไม่เหมือนกับโลกที่มีแต่ครอบครัวที่ลิซเคยรู้จัก การไปโรงเรียนจึงไม่ใช่สิ่งน่าสนใจ ประกอบกับแนวทางการใช้ชีวิตของพ่อแม่ ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้การตื่นนอนไปโรงเรียนเป็นเรื่องที่ยากเกินไป เมื่อต้องรอเฝ้าพ่อแม่เข้าออกระหว่างที่พักกับบาร์ และเสพยาตลอดคืน
.
ชีวิตที่ต้องดิ้นร้นตั้งแต่เด็กเพราะรายได้หลักช่องทางเดียวถูกนำไปซื้อยาเสพติด การขโมยของเพราะหิวเป็นเรื่องปกติ เมื่อชีวิตเข้าวัยรุ่นได้เจอแฟนคนที่คิดว่าจะช่วยเหลือกันได้สุดท้ายกลับลงเอยด้วยยาเสพติดเช่นเดียวกัน แต่โชคดีที่ยังมีเพื่อน ทั้งเพื่อนที่มีปัญหาครอบครัวเหมือนและเพื่อนที่มีครอบครัวที่พร้อม ทุกคนให้การสนับสนุนลิซเสมอเท่าที่จะทำได้
การเล่าเรื่องในช่วงแรกที่กล่าวถึงครอบครัว การใช้ภาษาบรรยายด้วยข้อความที่ธรรมดามาก เป็นการเล่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นจริงเท่านั้น แม้ว่าสิ่งที่ถูกกระทำมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องสมควรเมื่อมองจากสายตาของคนทั่วไป ไม่มีการเรียกร้อง โจมตี หรือขอความเห็นใจจากคนอ่านต่อสิ่งที่ลิซเขียนเจอ
.
แม้ดูเหมือนอนาคตจะดับไปแล้ว แต่การตัดสินใจและความไม่ต้องการมีชีวิตเหมือนแม่ตัวเองที่ตายเพราะโรคเอดส์และพ่อที่ต้องไปอยู่ในสถานสงเคราะห์ การเรียนจึงกลายมาเป็นความสนใจ ความเป็นไปได้เกิดขึ้นเมื่อมาพบกับโรงเรียนทางเลือก ที่เปิดสำหรับคนที่เข้ากันไม่ได้กับการเรียนกระแสหลัก
.
แน่นอนว่าสิ่งหนึ่งที่ทำให้ชีวิตเข้าร่องเข้ารอยอีกครั้งเป็นเพราะการมีระบบที่สนับสนุนและเข้าใจ โดยเฉพาะครูที่มองคนเป็นคน มองคนด้วยหัวใจมากกว่าใช้เหตุผล ในฐานะคนไร้บ้านควบคู่กับฐานะนักเรียนชีวิตจึงไม่ได้ง่ายขึ้น เพราะต้องทำการบ้านตามบันได ทางเดิน นอนบนรถไฟ ฯลฯ พร้อมสะพายกระเป๋าที่ยัดทุกสิ่งที่มีเข้าไป
.
การเรียนหลักสูตร 4 ปีในเวลา 2 เทอมเป็นได้เพียงเหตุผลด้วยคือความต้องการทรานสคริปที่เพื่อเข้าเรียนต่อระดับวิทยาลัย ฝันลิซเป็นจริงเมื่อได้รับโอกาสทุนการศึกษาของสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา และได้จดหมายตอบรับจากฮาร์วาร์ด
.
การเล่าเรื่องในช่วงกลางค่อนไปท้ายเล่ม เป็นอะไรที่บีบใจมาก (อยากเลิกอ่าน) หลายครั้งเวลาอ่านรู้สึกอึดอัด แม้ข้อความ ตีความว่าไม่ได้เกิดจากการใช้คำเพื่อเร้าอารมณ์แต่เป็นการพลั่งพรูประกอบกับสถานการณ์ที่เจอมากของผู้เขียนมากกว่า มีหลายสิ่งที่ผู้เขียนนำเสนอมาตลอดเล่มต่อสถานการณ์ที่ตัวเองเจอ คือ การได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนหลายๆ คนทั้งคนที่เจอสถานการณ์คล้ายกัน และคนที่มีครอบครัวทีพร้อม สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือครอบครัว พ่อแม่ที่ติดยาและลงเอยชีวิตแบบที่ไม่มีใครอยากเป็น แต่ทั้งสองเป็นคนที่รักลูกมาก (แม้การใช้ยาจะเป็นการทำร้ายลูกก็ตาม) แต่ไม่เคยทารุณกรรมไม่ว่าทางใด ๆ ยกเว้นทางละเลย เลี้ยงดูไม่เหมาะสม เช่นเดียวกันลิซเป็นคนที่รักพ่อกับแม่มากจากเนื้อหาทั้งหมดที่เล่า
.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
