ไม่ต้องทําอะไรเลยครับ ฝึกการรู้สึกตัวบ่อยๆน่ะดีแล้วถ้ารู้สึกตัวว่าตัวเองกําลังโกรธ นั่นคือเรากําลังมีสติ สติจะเข้าแทรกแซงความโกรธ ทําให้อารมณ์โกรธดับไป ที่มันไม่ดับเพราะเราไม่รู้สึกตัว เรากําลังปรุงแต่งอารมณ์โกรธอย่างต่อเนื่องๆและเก็บสะสมอารมณ์โกรธไว้ในสัญญา เมื่อมีเงื่อนไขทําให้โกรธเช่นเดิม ก็จะแสดงอาการโกรธออกมา จนเป็นนิสัย เป็นพฤติกรรมของเราไป ความเห็นแก่ตัวก็เช่นกัน เมื่อเริ่มรู้สึกตัวว่าเห็นแก่ตัว ความเห็นแก่ตัวก็จะหายไป จิตของเราจะแยกออกมาเป็นผู้สังเกตุการณ์ ไม่ร่วมเข้าไปกลายเป็นส่วนหนึ่งของความเห็นแก่ตัว ฝึกความรู้สึกตัวถึงอารมณ์และความคิดบ่อยๆ สติจะเพิ่มพูนจนเป็นสมาธิ ทําให้อารมณ์ต่างๆเหล่านั้นดับไปเอง
แต่บางครั้งกําลังของสติหรือความรู้สึกตัวอ่อนหรือมีไม่พอ ก็จะแพ้กิเลส ตัณหา ที่ฝังตัวอยู่ในความคิดของเรา ทําให้ อารมณ์ความเห็นแก่ตัวดําเนินต่อไปโดยไม่หยุด วิธีแก้ตรงนี้กรณีสติไม่แข็งแรงพอ หรือไม่รู้สึกตัวพอ ก็หาวิธีทําให้กิเลสตัวนี้มันเบาบางลง โดยใส่กิเลสฝ่ายดีที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามกับมันลงไปในสมองเยอะๆ เช่น ความเห็นแก่ตัว จะแพ้ การให้, ความโกรธจะแพ้ความมีเมตตากับการให้อภัย, ความอิจฉาริษยา จะแพ้มุทิตากับความกรุณา เปรียบเสมือนนํ้าโคลนที่เติมนํ้าบริสุทธิ์ลงไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นนํ้าดีในที่สุด
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
