รับงานใหญ่ ใจต้องมั่น (นิ่ง)
เมื่อถึงเวลาต้องขยับขยายหน้าที่ความรับผิดชอบ จะไม่รับก็คงไม่ใช่เพราะต้องเดินหน้า ไม่งั้นก็คือการถอยหลัง ดังที่เคยอ่านมา อยู่เฉยๆคือการถอยหลัง
เริ่มต้นจากตั้งสติ การรับผิดชอบที่มากขึ้นย่อมใจหวิวๆ คือจะไหวไหมมม แต่ไม่ลองแล้วจะตอบคำถามได้อย่างไรเล่า แต่ใดๆ อย่างน้อยตัวเราเองต้องวิเคราะห์ได้เองว่าเกินแรงเราไปหรือปล่าว ถ้าใจหวิวแบบภาระอันนี้ท่าทางจะไม่รอด ก็คิดดีๆ เด้อ อะขั้นตอนแรก แค่ใจหวิวๆ กลัวๆ ไม่เกินแรงเพราะเคคยทำและเห็นตัวอย่างที่ดีจากหัวหน้า ผู้ที่มอบภาระนี้ให้เรา เป็นตัวอย่าง ที่ดีเป็นอย่างยิ่ง ดีจนเป็นแนวทางที่แทบไม่ต้องคิดใหม่ก็ทำงานได้แล้วแหละ
ลำดับต่อไปเมื่อตัดสินใจแล้ว ก็จงเชื่อมั่นฉันทำได้ และต้องทำให้ดี แม้ day1 จะเป็น beginner แต่ผ่านไปฉันต้องเก่งขึ้นเก่งขึ้น
สติมา ปัญหาก็แก้ได้
เริ่มงานใหม่ด้วย คนในทีมที่เป็นหลีดลาออกต้นปี พูดคุยก็พอเข้าใจเหตุผล บางปัญหา ถ้าหากพอกพูนไว้ ไม่เข้าไปช่วยเหลือ มันก็จะปะทุ และบางครั้งการแก้ปัญหามันไม่ตรงจุด ปลายทางก็จะเท่ากัน
สิ่งที่น่าคิดในจุดนี้ คือเราจะรู้จุดพีคของทีมได้อย่างไร เราเอาตัวเราเป็นตัวตั้งแทบไม่ได้เลย ในใจเราก็คิดว่าแค่นี้เองต้องแก้ด้วยการลาออกเลยเหรอ?? แต่สุดท้ายคือคนเราจุพีคไม่เท่ากัน บางคนอดทน พยายามแก้ไข บางคนก็แตกหักเร็วเกินนน
นี่คือเดือนแรก… ต่อไปเรื่องเล่าคงมาเรื่อยๆ
#career #teamwork
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
