Give & Give 🥰
เริ่มจากเต็มใจรับ "คำขอร้อง" จากเจ้าตัวเอง...ให้ช่วยดูแลสุขภาพให้ด้วย
#เดินทางบ่อย #กรุงเทพภูเก็ตเชียงใหม่
แม้จะไม่เคยสอนออนไลน์มาก่อน ส่วนตัวก็ไม่ค่อยอยากทำแบบนี้เพราะรู้ดีว่า มันไม่สามารถถ่ายทอดสิ่งที่อยากบอก ไม่สามารถจัดท่าทางให้ถูกเป๊ะหรือดีในระดับที่ตัวเองตั้งไว้ได้
ง่ายๆ...ก็คือ รักษามาตรฐานของงานสอนได้ยาก 😅
แต่ก็ตัดสินใจรับคำขอร้องนี้ด้วย mindset ที่ว่า "จะทำให้มีคุณภาพมากที่สุด เท่าที่สถานการณ์ อุปกรณ์ และความสามารถที่มี พร้อมกับ...หาวิธีในการ "เพิ่มคุณภาพ" ในระหว่างลงมือทำไปเรื่อยๆ" ✌️
ผ่านมาแล้วเกือบ ๒ เดือน!
ความเปลี่ยนแปลงในรูปร่างของน้องเค้าเห็นได้ชัดเจน #ไม่ต้องสืบ
แต่ที่ประทับใจกว่าคือ...มันเป็นกิจวัตรยามเช้าสัปดาห์ละ ๒ ครั้ง ของการ Give & Give ไปแล้ว! 🤗 #จันทร์กับศุกร์
การที่น้องเค้าเข้าใจดีว่า...ผมจะไม่รีบ ผมจะไม่ทำให้แข็งแรงก่อน แต่ผมจะทำให้ขยับตัวดีขึ้น มีความสุขกับชีวิตประจำวันได้มากขึ้นอีก #ขอบคุณครับ
ดังนั้นท่าทางที่ให้ทำ...มันจึงไม่หวือหวา ไม่เท่ ไม่ว้าว แบบที่คนส่วนใหญ่นึกถึงตอนออกกำลังกาย
มันเป็นการปูพื้นฐาน ปรับท่าทาง และสร้างความเข้าใจในการขยับตัวที่ดี ที่สามารถเอาไปต่อยอดสู่การขยับทำกิจกรรมอื่นๆที่มี ที่สนใจ หรือที่ตัดสินใจทำได้อีกด้วย
ที่สำคัญที่สุด คือ สร้างนิสัยในการรักและดูแลสุขภาพ...แบบง่ายๆ และยั่งยืน 😘
เมื่อเข้าใจและคุมท่าทางได้ดีประมาณนึงแล้ว...เวลาของช่วงนี้ส่วนใหญ่จึงเป็น "การพูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น" กันซะมากกว่า ๗๐% #เหมือนกับลูกศิษย์กอล์ฟ #BlueArea 😜
น้องเค้ามักจะมาพร้อมกับคำถามหรือขอความเห็นเรื่องโน่นนี่ ให้ต้องใช้สมองและการเรียบเรียงข้อมูลทุกครั้ง #ปวดหัวแต่สนุก
ในขณะที่ตอบออกไป...ก็ทำให้เข้าใจตัวเองเพิ่มขึ้น รู้ทั้งข้อดีข้อด้อยของตัวเอง สามารถเอามาใส่เป็นรายละเอียดในแผนการ ในเป้าหมายได้มากขึ้น 😉
ในขณะที่ฟังน้องเค้านำเสนอ หรือพูดมุมมองของเค้า ก็ทำให้ได้รับข้อมูลใหม่ๆ ทั้งจากงาน สังคม บริบท ฯลฯ ที่แตกต่างเพิ่มเติม
ได้ช่วยพัฒนา ยกระดับข้อมูลและความคิดได้อีกมาก ☺️
คนที่ผ่านงานมาหลากหลาย นี่มันน่าอิจฉาจริงๆ ถ้ายิ่งเป็นคนที่ใฝ่รู้ ปรับปรุงตัวอยู่เสมอนี่...มัน "น่านับถือ" เลยล่ะ! 👍
ดีใจที่ได้ทำภารกิจนี้!
แต่ที่ดีใจและภูมิใจมาก คือ "ความมีวินัย" และ "การลงมือทำทีละนิดๆ...แต่ยาวนาน" ของผม ได้มีส่วนกระตุ้นให้น้องเค้ามีกำลังใจในการลงมือดูแลสุขภาพอย่างจริงจังมากขึ้น
แม้ตอนเริ่มต้นจะเริ่มจาก "ความเกรงใจ" ก็ตาม #น้องเค้าสารภาพ 😁
แถมเริ่มเห็นแววว่า...จะยกระดับการดูแลสุขภาพเพิ่มอีก มันต้องอย่างนี้สิ! 😀
เวลาได้ "ให้" อะไรๆที่มีประโยชน์ออกไป แล้วเห็นว่า...มันทำให้เค้ามีความสุขมากขึ้นนี่ มันทำให้เราอยากพัฒนาตัวเองเพิ่มขึ้นจริงๆ
เพราะเรารับรู้ได้ว่า...ถ้าเรามีความรู้ ความสามารถมากกว่านี้ เราก็จะทำให้เค้ามีความสุข มีชีวิตที่ดีเพิ่มขึ้นได้อีก แล้วเราก็จะ "ให้" ได้อีก
*ช่วยคน ๑๐๐ คน คนละครั้ง ไม่เท่ากับช่วยคน ๑๐ คน คนละ ๑๐ ครั้ง 😚
ไม่ได้ปฏิเสธการ "รับ" นะ!
มันต้องมีแน่นอน แต่มันไม่ใช่สาระน่ะ ความสุขมันเกิดตอนให้ไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็น เอ็นโดรฟิน, โดพามีน, อะดรีนาลีน, เซโรโทนิน สารพัดที่เกิดขึ้น มัน "พอ" ไปแล้ว
หันมาจดจ่อว่าจะใส่ใจ และลงมือทำอะไร "เพิ่ม" น่าจะดีกว่า ❤️
จร
๒๔ มกราคม ๒๕๖๕
#DiffiCULTURE #วิถีคนยาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
