เช้านี้เดินตามทางเท้าดีๆ ก็ยังมีมอเตอร์ไซค์สวนมา
ก็ต้องหลีกทางให้เขา
ทำให้นึกถึงเมื่อไม่กี่ปีก่อน ผู้หญิงญี่ปุ่นคนหนึ่งห้ามรถมอเตอร์ไซค์วิ่งบนทางเท้า เป็นข่าวอยู่หลายวัน มาถึงวันนี้ ก็ 'Back to normal.'
สไตล์ไทยๆ อะนะ
หลังข่าวแพทย์ถูกยานพาหนะชนบนทางม้าลาย มีผู้หลักผู้ใหญ่หลายคนเสนอความคิดเห็น ส่วนใหญ่เป็นการแก้ปัญหาทางกายภาพ เช่น ทาสีทางม้าลายให้ชัด ติดกล้องวงจรปิด เพิ่มบทลงโทษ บางคนบอกว่าให้ปลูกฝังจิตสำนึก
นี่ก็คือทฤษฎี copy-paste ที่ปรากฏทุกครั้งที่เกิดเรื่อง
ผมอาศัยอยู่ในประเทศนี้มานานพอที่จะพบว่า เราชอบ 'ถอดบทเรียน' เสมอ แต่ชอบส่วน 'ถอด' มากกว่าส่วน 'เรียน'
ตั้งกรรมการอะไรต่ออะไร เดี๋ยวก็กลับมาเหมือนเดิม
เพราะอะไร? ก็เพราะเราไม่คิดแก้ไขจริงๆ ตามคติชีวิต "ไปตามกรรม"
เท่าที่ผมเห็น มีสองทางที่จะแก้ปัญหาฝ่าฝืนกฎจราจร แบบสิงคโปร์หรือแบบญี่ปุ่น
คำว่าสิงคโปร์หรือญี่ปุ่น ไม่ได้เจาะจงแค่สองประเทศนี้ แต่หมายถึงวิธีคิด โดยยกตัวอย่างสองประเทศนี้มาเปรียบ
'แบบสิงคโปร์' หมายถึงลงโทษขั้นเด็ดขาด
'แบบญี่ปุ่น' หมายถึงปลูกฝังค่านิยมและจิตสำนึก
สิงคโปร์แก้ปัญหาด้วยกฎเหล็ก ลงโทษจริงจัง ภาคโซเชียลก็ลงโทษเสริมโดยขุดประวัติคนทำผิดมาประจาน อาจถึงขั้นตกงาน หมดอนาคตได้ง่ายๆ
แค่ไม่สวมหน้ากากอนามัย ยังถูกสังคมกดดันจนถูกไล่ออกจากงานเสมอๆ
เจอบทลงโทษระดับนี้ ทั้งทางภาครัฐและภาคประชาชน ก็ไม่มีใครกล้าฝ่าฝืน เพราะแพง และเสียประวัติ
แต่ถ้าจะเอาแบบ 'ญี่ปุ่น' ก็จะได้วิธีที่ยั่งยืนกว่า เพราะจิตสำนึกจะฝังในดีเอนเอ
แบบนี้ยากหน่อย เพราะต้องเป็นสังคมที่เห็นค่าของความงาม และความงามก็มาจากระเบียบ ญี่ปุ่นฝังความงามเข้าไปในวิถีชีวิต ก็อาจเข้าใจคอนเส็ปต์นี้ง่ายหน่อย
บ้านเราก็อาจจะยากนิด เพราะคนจำนวนมากชอบรักษาบ้านตัวเองให้สะอาด แต่ถนนหนทางสกปรกไม่เป็นไร
เอาละ สมมุติว่าเราสนใจแนว 'ญี่ปุ่น' ทำอย่างไรเราจึงสามารถปลูกฝังค่านิยมและจิตสำนึกให้คน?
พูดแล้วก็ถอนใจ เพราะผู้ปลูกฝังจิตสำนึกคือผู้ใหญ่ ถ้าผู้ใหญ่ไม่เป็นตัวอย่างที่ดี ก็ยากที่เด็กจะได้รับการปลูกฝังสิ่งดีๆ
ผมกลัวแต่ว่าในตอนจบเราจะไม่เอาทั้งแบบสิงคโปร์และญี่ปุ่น
ผู้อ่านมีข้อเสนอแนะที่จะปลูกฝังจิตสำนึกไหมครับ? แบบที่เป็นรูปธรรมน่ะ
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
