สภาพเศรษฐกิจในปัจจุบัน มีลักษณะของความสามารถในการผลิตที่ลดลง เนื่องจากต้องหยุดกิจกรรมทางเศรษฐกิจลงเกือบทั้งหมดเป็นเวลานาน การหยุดกิจกรรมทางเศรษฐกิจทำให้รายได้ของธุรกิจ รวมทั้งรายได้ของลูกจ้างลดลงอย่างมากด้วย ทำให้ความสามารถในการบริโภคลดลง มองโดยรวมคือปริมาณเงินที่หมุนเวียนในระบบลดลง เกิดสภาพที่เรียกว่า เงินฝืด
ในระหว่างนี้ ข่าวดีแม้เพียงเล็กน้อยก็สร้างความหวังให้กับกิจกรรมทางเศรษฐกิจ ทำให้เกิดความต้องการจะกลับมาดำเนินธุรกิจอีกครั้ง สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนคือการสั่งซื้อวัตถุดิบ ทำให้สินค้ากลุ่มโภคภัณฑ์มีความต้องการสูงขึ้น ราคาจึงปรับตัว
ปกติการปรับราคาขึ้นของวัตถุดิบในช่วงนี้มักไม่มีผลทำให้ราคาสินค้าปรับเพิ่มขึ้นเพราะผู้ค้าก็ยังไม่กล้าปรับราคาขาย
การวางแผนเศรษฐกิจที่ดีจะมีการกระตุ้นความสามารถในการบริโภคด้วยเพื่อให้ผู้บริโภคสามารถซื้อสินค้าที่กลับมาผลิต โดยการกระตุ้นมักจะมาในรูปของเงินให้เปล่า เพื่อเพิ่มความสามารถในการจับจ่าย วิธีนี้เรียกว่า Demand pull ซึ่งจะทำให้อุปสงค์นำอุปทาน และทำให้เกิดเงินเฟ้อจากราคาสินค้าที่สูงขึ้นจากความต้องการที่สูงขึ้นด้วย เงินเฟ้อในลักษณะนี้มีข้อดีในด้านการเพิ่มปริมาณเงินหมุนเวียนในระบบครับ
แต่หากไม่มีการกระตุ้นเศรษฐกิจ แล้วปล่อยให้ผู้ผลิตต้องขึ้นราคาสินค้าไปตามราคาของวัตถุดิบเนื่องจากการผลิตยังน้อย ตลาดยังขาดความสามารถในการจับจ่าย จะเกิดภาวะที่เรียกว่า Cost push คืออุปทานนำอุปสงค์ เงินด้อยค่าลงตามราคาสินค้าที่เพิ่มขึ้น แต่คนไม่มีเงินซื้อสินค้า ปริมาณเงินหมุนเวียนในระบบไม่เพิ่มขึ้น เป็นเงินเฟ้อที่แก้ไขยาก เรียกว่าภาวะ Stagflation ครับ
รัฐบาลทั่วโลกพยายามสร้างภาวะเงินเฟ้อจาก Demand pull ขึ้นเพื่อเร่งเศรษฐกิจให้กลับสู่สภาพเดิมครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
