พอเริ่มรู้สึกตัวด้วยตัวเอง หันมามองตัวเองมากขึ้น หาข้อผิดพลาดตัวเองทุกอย่างและยอมรับ พร้อมกับแก้ไข มันก็ดีขึ้น แต่รู้สึกว่าตัวเองยังขาดออร่า เลยเข้าหาพระธรรมอีกครั้ง เพื่อเพิ่มบารมีให้ตัวเองหากไม่ดีขึ้นแต่ก็คิดว่าจะไม่แย่ลงไปกว่าที่เป็นอยู่ ปัจจุบันอาการที่เคยเป็นรู้สึกหายไปแล้ว ไม่มีความอยากได้อยากมีจากใคร พอใจกับที่ตัวเองมีสุด และก็ยินดีกับทุกความสุขของทุกคน มีใจจะร่วมอนุโมทนากับทุกสิ่ง ต่างกับเมื่อก่อนที่เห็นคนได้ดีกว่าไม่ได้มองและขัดตาขัดใจ