“หึ!! ตายซะเถอะพวกมึง!!! ปึกกก...” ว่าจบ ยายแก่คนนั้น ก็โยนคบเพลิงลงมาใส่ฟืนไม้ ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำมัน
...พรึ่บบบบ…
เพียงแค่คบเพลิงกระทบลงมากับฟืนไม้ ไฟก็ลุกท่วมขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เป็นทางยาวไปบรรจบกันเป็นวงกลมล้อมรอบตัวพวกเราเอาไว้ จนความร้อนของเปลวไฟ เริ่มระอุมากขึ้นมาเรื่อยๆ
“เฮฮฮฮฮ….” เพียงแค่ไฟถูกจุดขึ้นมาเท่านั้น พวกชาวบ้านก็พากันร้องเฮขึ้นมาอย่างยินดีปรีดา จนฉันรู้สึกว่าชาวบ้านพวกนี้ ช่างโหดร้ายและมีจิตใจที่วิปริตยิ่งนัก
“โอ๊ยยย ร้อนนน ร้อนฉิบหาย!!!….” ไอ้ตะวันร้องขึ้น
“กรี๊ดดดดดดด” หญิงกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น ด้วยความตกใจ
“....” ฉันหันไปมองไอ้ตะวัน ก่อนจะหันไปมองป้อง เขาไม่ร้องออกมาเลยสักแอะ แต่ยังคงจ้องมองมาที่ฉันอยู่เหมือนเดิม ตอนนี้เขาเริ่มหายใจฟึดฟัดแรงขึ้น แล้วบีบมือของฉันเอาไว้แน่น
“ไม่ต้องกลัวนะ ฉันอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวก็ไม่เป็นไรแล้ว หายใจเข้าลึกๆ และค่อยๆ หายใจออก อดทนเอาไว้นะป้อง” ฉันพูดปลอบเขาออกไป เมื่อเห็นนัยน์ตาของเขา เริ่มเจือไปด้วยน้ำตา ตัวนั้นสั่นเทาไปหมด เขาคงกลัวมากเลยสินะ
ตอนนี้ความระอุของไฟ เริ่มเพิ่มดีกรีความร้อนแรงมากขึ้น ไฟเริ่มกินระยะเข้ามาใกล้พวกเรามากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่ร่างกายของพวกเราเริ่มปวดแสบปวดร้อนจากเปลวไฟ ชาวบ้านที่ยืนดูพวกเราอยู่นั้น เห็นพวกเราเป็นแบบนี้ ก็ยิ่งพากันร้องเฮออกมาเสียงดังลั่น และพูดคุยกันอย่างชอบใจ
ฉันมองภาพตรงหน้าอย่างอดทนอดกลั้น แม้ในใจตอนนี้จะร้อนระอุจนแทบจะระเบิด “พวกเจ้าช่างมีจิตใจที่อำมหิตยิ่งนัก!!!” เสียงเย็นๆ ของราตรีถูกเปล่งออกไปดังก้องกังวาน จนทุกคนที่ได้ยิน พากันขนลุกซู่ไปหมดทั้งตัว แล้วหันมามองเธอ ด้วยใจที่สั่นไหวและหวาดกลัว
หากแต่ตัวของเธอนั้น กลับไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าตัวเองได้พูดอะไรออกไป เพราะตอนนี้ สายตาของเธอ ถูกตรึงให้ไปสนใจอยู่กับเงาดำๆ แปลกๆ อยู่ไกลๆ ที่กำลังคืบคลานเข้ามาทางนี้
พอเงานั้นเข้ามาในระยะสายตา ถึงได้เห็นว่านั่น คือ ร่างของผีผู้หญิงเสื้อม่วงไม่มีหน้าเจ้าเดิม เธอยืนส่งยิ้มหวานมาให้ ก่อนจะมีเสียงหวานเย็นดังแว่วเข้ามาในหูของฉัน “ฉันไม่ให้เธอตายง่ายๆ หรอกนะ ไลลาเพื่อนรัก” ว่าจบเธอก็หายไป
ตามมาด้วยเงาดำๆ ลอยผ่านไป ผ่านมา อยู่บนท้องฟ้าอย่างว่องไว จนมองแทบไม่ทัน ถ้าไม่เพ่งมองดีๆ คงไม่เห็น ฉันเงยหน้าขึ้นไปดูด้วยความสงสัย พักเดียวเท่านั้น ก็มีเงาของร่างคนสูงใหญ่ ค่อยๆ ลอยเข้ามาใกล้…ก่อนที่ร่างนั้น จะร่วงตกลงมาใส่กองไฟ เสียงดังลั่น
“ตุบบบ โอ๊ยยยยยย….” พอร่างนั้นตกลงมาหล่นทับใส่กองไฟ ตัวของเขาก็กระเด้งขึ้น พยายามจะลุกออกไปจากกองไฟ แต่ลุกยังไง ก็ลุกออกไปไม่ได้ จึงเริ่มดิ้นส่ายไปส่ายมาอย่างทุรนทุราย เมื่อโดนเปลวไฟแผดเผาตามร่างกาย แล้วร้องโหยหวนออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน
“ไอ้เชิด!!!...” หญิงแก่ร้องออกมาด้วยความตกใจ ชาวบ้านที่เห็นต่างพากันแตกตื่น และเงยหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้า แต่ก็ไม่เห็นอะไร
“โอ๊ยยยย ร้อน!!! ร้อนนนน แม่ช่วยข้าด้วย!!! ช่วยด้วย!!! ช่วยข้าด้วยยย” เขาดิ้นส่ายไปส่ายมาอย่างทุรนทุราย อยู่ในกองไฟที่ลุกโหม.......
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ 7 วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๔๐ โดนย่างสด📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/f0acc86724d0020d01c93b1321cb99c9
Fictionlog ฟิกชั่นล็อก 👉🏻 https://fictionlog.co/c/61eda75dea50d9001d4ccf85
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ
ติดตามเพิ่มเติมได้ที่เพจเฟซบุ๊ก 👇🏻https://www.facebook.com/pkm.tongchan 🥰
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
