ประโยคนี้นับว่าเป็นคำพูดเชิงเปรียบเทียบเลยก็ว่าได้ ตัวผมเองก็เป็นหนึ่งในคนที่อยู่กับความคิดหรือความจินตลอดมีแค่ไม่กี่ช่วงเท่านั้นที่อยู่กับสิ่งที่เป็นหรือความเป็นจริง ในความคิดของผมแล้วทั้งสองคำนี้แทบไม่จะไม่มีความต่างกันเลย เพราะเป็นสิ่งที่ชี้ให้เห็นปัจจุบัน ในความคิดอาจจะเป็นอะไรที่สวยหรู เป็นไปตามสิ่งที่เราวาดเอาไว้ เป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งให้เราได้ปลดปล่อยความเป็นตัวเองออกมา ซึ่งตรงข้ามกับความเป็นจริงที่ว่า เรานั้น ไม่สามารถทำอะไรได้เลย ไม่สามารถวาดฝัน หรือปลดปล่อยความสามารถ สิ่งที่เป็นตัวเราเองได้ เพราะต้องอยู่ในกฏต่าง ๆ ที่กดทับเราอยู่และยากที่จะออกไปได้ หลาย ๆ คนจึงมักจะอยู่กับความคิดของตัวเองมากกว่าความเป็นจริง หรือที่เราเรียกว่าโลกส่วนตัว ซึ่งแน่ชัดแล้วว่า คำถามเหล่านี้เป็นตัวชี้วัดว่าตัวเรานั้นสามารถอยู่กับปัจจุบันได้โดยไม่ติดขัดในกฏเกณฑ์ของโลกแต่อย่างใด