“ลู่วิ่ง” เครื่องออกกำลังกายที่อดีตคือ “เครื่องทรมาน”
ในอดีต “การทรมาน” นั้นมีหลายรูปแบบ สารพัดวิธี โดยมีจุดประสงค์เพื่อให้คนกลัว จะได้ไม่กล้าทำผิด
“ลู่วิ่ง” ซึ่งเป็นเครื่องออกกำลังกายที่พบเห็นได้ทั่วไปในฟิตเนสและบ้านต่างๆ ในอดีต ก็เคยเป็นเครื่องที่ใช้ทรมาน ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นเครื่องออกกำลังกายในภายหลัง
ที่อังกฤษในยุควิกตอเรีย เป็นช่วงเวลาที่อาชญากรรมกำลังระบาด
อาชญากรรมพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ และพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้รัฐบาลคิดที่จะสร้างบทลงโทษที่รุนแรง ทำให้ผู้คนไม่กล้าทำผิด
ในยุคนั้น การลงโทษทั่วๆ ไปก็คือการเนรเทศ หรือไม่ก็ประหาร และอีกทางเลือกหนึ่ง ก็คือการทำให้เรือนจำสกปรกให้มากที่สุด ให้ชีวิตของนักโทษลำบากที่สุด
แต่ในเวลาต่อมา เหล่านักปฏิรูปก็ออกมาแสดงความเห็นว่าเรือนจำไม่ควรจะเป็นที่ๆ ใช้ทรมานนักโทษ แต่ควรจะเป็นที่ๆ ให้นักโทษปรับปรุงตัว กลับตัวเป็นคนดี
ดังนั้น “ลู่วิ่ง” จึงเกิดขึ้นเพื่อใช้ลงโทษนักโทษ
ในปีค.ศ.1818 (พ.ศ.2361) “เซอร์ วิลเลียม คูบิตต์ (Sir William Cubitt)” วิศวกรชาวอังกฤษ ได้ทำการออกแบบลู่วิ่งเครื่องแรกของโลก
หลักการทำงานของลู่วิ่งก็คือ นักโทษจำนวน 24 รายจะต้องขึ้นไปยืนบนไม้แผ่นยาวซึ่งติดตั้งล้อไว้ด้านล่าง
เซอร์ วิลเลียม คูบิตต์ (Sir William Cubitt)
นักโทษต้องกะจังหวะการเดินให้ตรงเมื่อล้อหมุน ไม่อย่างนั้นนักโทษก็จะตกลงมา ได้รับบาดเจ็บ
โดยเฉลี่ย นักโทษที่ถูกลงโทษ จะต้องขึ้นมายืนบนเครื่องทรมานนี้วันละหกชั่วโมง และอาหารที่ได้รับก็น้อยนิด ทำให้นักโทษเสี่ยงที่จะตกลงมาได้รับบาดเจ็บ
แต่ต่อมา ราวปีค.ศ.1898 (พ.ศ.2441) ก็ได้มีการแบนลู่วิ่ง เนื่องจากหลายฝ่ายมองว่าลู่วิ่งนั้นโหดร้ายและทำให้นักโทษทรมานจนเกินไป
และต่อมา ในยุค 70 (พ.ศ.2513-2522) ในช่วงที่สหรัฐอเมริกากำลังคลั่งไคล้การวิ่ง ทำให้ลู่วิ่งกลับมาอีกครั้ง แต่ไม่ใช่ในฐานะของเครื่องทรมาน แต่เป็นเครื่องออกกำลังกาย และแพร่หลายจนถึงทุกวันนี้
- 30
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
