เรามีภาพยนต์ส่วนตัวทุกคน และล้วนเป็นพระเอก นางเอก ในชีวิตตัวเอง... ขณะเดียวกัน เราก็เป็นเพียงตัวประกอบ หรือแม้แต่ตัวร้ายในหนังชีวิตของคนอื่นเท่านั้นเช่นกัน
เครดิตภาพ : https://sites.google.com/site/website160bp
บางการกระทำในมุมของเรา มันเป็นการกระทำที่โคตรหล่อ โคตรเท่ห์ หยั่งกะพระเอก นางเอกแสนดีในเรื่องของเราเอง บางฉากเราก็เป็นเพียงตัวประกอบฉากกิ๊กก๊อกที่เดินผ่านไปมา ไม่มีสำคัญอะไร หรือบางทีก็เป็นตัวน่ารำคาญ และบางฉาก เราเองก็กลายเป็นยักษ์มาร เป็นวายร้าย ในหนังอีกม้วนที่ไม่ใช่ของเรา
แน่นอน “ต่างคนต่างไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่ายอย่าง 100%”
เพราะงั้น อย่าไปอินกับอะไรมาก มันเลี่ยงไม่ได้หรอก ที่การกระทำของเราจะไปเป็นเรื่องร้ายๆ ในชีวิตของใครสักคน เพียงแต่มันสำคัญที่ “การเป็นตัวร้าย” ไม่ได้เท่ากับ “เราเป็นคนชั่วร้าย” สิ่งที่ทำได้เพียงแค่น้อมรับความเห็นเหล่านั้นบ้าง
สุดท้ายแล้วจะผู้จัดละคร ผู้ชม หรือคนอื่นก็ทำได้แค่บอกว่าเรา “ร้าย” หรือ “ดี” แต่ก็ไม่สามารถทำให้เราเป็นอย่างที่ว่าได้เลย คนที่รู้อยู่แก่ใจดีว่า “เราร้ายหรือดี” จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก "ตัวเราเอง"
แค่ปรากฎการของชีวิต เล่นบทตัวเอกในหนังของตัวเองให้ดี เพราะเราเป็นตัวเอกแค่ชีวิตเราเท่านั้น ไม่ใช่ตัวเอกของทั้งจักรวาล เด่วจอดับ(ตาย) หนังก็จบ...
จะเอาอะไรกันนักกันหนา
วิรุฬหก
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
