กรณีที่1 ชายหญิงรักกัน ต้องสร้างครอบครัวที่อบอุ่นจึงมี
บุตร
กรณีที่2 โดนข่มขืนจนท้อง แต่ก็เลือกเก็บเด็กเอาไว้ และการเลี้ยงจนเติมใหญ่ แต่ไม่รู้ว่าเลี้ยงมาในรูปแบบไหน
กรณีที่3 ตอนแรกรักกัน แต่อยู่ไปสักพักอีกฝ่ายเสีย หรือมีชู้ อีกฝ่ายจึงต้องเลี้ยงดูลูก และก็ไม่รู้ว่าเลี้ยงไว้เพราะรักหรือว่าเอาไว้ระบาย
กรณีที่4 คลอดออกมาและทิ้งเด็กไว้ตามที่ต่างๆ หรือเอาไปให้ญาติผู้ใหญ่เลี้ยงดูเพราะคิดว่าอยู่กับตัวเองมีแต่จะทำให้ลูกลำบาก หรืออีกความคิดคือ เลี้ยงไว้ก็เป็นภาระตัวเองซะเปล่าๆ
ทั้ง4กรณี ดูเหมือนพ่อแม่จะติดหนี้บุญหมดเลยเน๊อะ เพราะทำให้คนคนนึ่งเกิดมาทั้งๆที่ไม่ต้องการมาเกิด
และถ้าเปลี่ยนจากการมองแค่ว่า...
"พ่อแม่ติดหนี้บุณคุณฉันแล้ว แล้วใครบ้างนะที่ฉันจะสามารถขอบคุณเขาที่ในวันที่ฉันไม่ได้อยากเกิด แต่มันเกิดมาแล้วก็ต้องดำรงชีวิตให้รอด แต่คนพวกนี้ก็ให้ฉันอยู่ด้วยจนเติบโตพอที่จะหางานทำและดูแลตัวเองได้
ถ้าบอกว่าพ่อแม่ติดหนี้บุญคุณ แสดงว่าก็ต้องเชื่อในเวรกรรมระดับหนึ่ง
และทำไมไม่โทษตัวเองบ้างละว่า "เราไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ถึงต้องเกิดมาชดใช้กรรมในรูปแบบของมนุษย์ในชาตินี้"
บางทีคนที่คิดแต่จะทวงบุญคนอื่น จริงๆแล้วคนพวกนี้อาจจะแย่งลูกจริงๆของเขามาเกิดก็ได้ หรือไม่ก็แค่อาศัยท้องเขามาเกิด
ถ้าไม่รู้ว่าอดีตตัวเองทำไมต้องมาเกิดก็อย่าต่อว่าในสิ่งที่ทำให้เกิด แต่ให้มองว่าเมื่อเกิดมาแล้วจะใช้ชีวิตยังไงให้มีความสุข และจะตอบแทนใครที่เรารู้สึกดีด้วยได้บ้าง แค่นั้นก็พอ อยู่ให้มีความสุข ทางไหนที่เดินเข้ากองไฟจนร้อนใจก็หาทางเดินใหม่ ทำไมต้องค่อยตั้งคำถามว่าใครผิดที่ทำให้ชีวิตเราเป็นแบบนี้ ทำไมไม่ตั้งคำถามเกิดมาแล้วจะทำยังไงตัวเองถึงจะมีความสุข
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
