7 ก.พ. 2022 เวลา 06:41 • ปรัชญา
เรื่องของความเสื่อม ทุกดวงจิต ต่างก็เห็น ต่างก็รู้กันอยู่เต็มอก รู้ดีเสียด้วย ว่าสังขารที่จิตตัวเองอาศัยนั้น มันไม่คงที่ เดี๋ยว มันก็โตขึ้น ต้องกินข้าวทุกวันให้มันโต ให้มันอยู่คงทนใช้งานได้ แต่ก็ไม่เคยพิจารณาเรื่องราว ของสิ่งตนเองอาศัย ชั่วขณะหนึ่ง เค้าให้มาอาศัยอยู่กับกายนี้ ชั่วขณะหนึ่งๆ สัตว์มีชีวิตชั่วขณะหนึ่ง คนก็มีชีวิตชั่ว ขณะหนึ่ง ร่างกายมันหมดลม เน่าเปื่อย ไปตามสภาพ ของวัตถุธาตุในโลกนี้ ที่มีการเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา ก่อตั้งขึ้นมาด้วยเหตุปัจจัยชั่วขณะหนึ่ง แล้วก็เสื่อมสลายจากไป ภาพที่เคยรุ่งเรือง ก็เสื่อม ไปตามกาลเวลา ตามยุคสมัย กายนั้นก็เหมือนกัน ก็ขึ้นมาเป็นรูป เดินไปเดินมาได้ ทำโน้นทำนี้ แล้วภาพเหล่านั้นก็หาย จนกระทั่งรูปที่จิตนั้นเคยอาศัย สลายสูญหายไป
เหมือนปู่ย่าตายยายที่จากไป ร่างนั้นก็สลายไปจากโลก แล้วจิตเราล่ะ มันเสื่อมสลายหายไปมั้ย มันก็ไม่ได้หายไปไหน มันก็ยังเป็นจิตที่ต้องล่องลอยไปตามกรรม จิตที่เสื่อมทรามขาดบุญกุศลหนุนนำก็ต้องไปอยู่ในสถานที่ที่อันสมควรของเค้า จิตที่มีบุญกุศบบารมีก็ไปอยู่ในสถานที่อันสมควรเหมือนกัน
ทุกคน ก็รู้จัก กายนี้ ตั้งอยู่ดับไป แล้วเค้าตั้งขึ้นมาทำไม ถ้าไม่ใช่ให้จิตของผู้มีกรรม มาอาศัย เมื่อมาอาศัยกายมนุษย์ เค้าก็ไม่ได้ให้อยู่ยาวนาน แค่แปดสิบร้อยปีเท่านั้น เวลาเพียงแค่ร้อยปี เค้าให้มาอาศัยกายนี้เพื่อทำอะไรกัน มาเลี้ยงสังขาร กินนอน..มีสามีภรรยามีลูกมีหลายเสาะแสวงหาหากิน แค่เลี้ยงสังขารที่ตนอาศัยเท่านั้นหรือ สังขารที่เสื่อมไปทุกวัน แล้วได้ประโยชน์อะไรจากสังขาร แค่สนุกสนานเพลิดเพลินกระนั้นหรือ หรือว่า เค้าให้ใช้สังขารนี้ทำอะไร
แล้วในโลกนี้ มีใครบ้างที่ใช้ศักยภาพของสังขารมนุษย์ได้ เต็มที่ ที่จะปลดเปลื้องเรื่องราวต่างๆ ภายในกายนี้ ทำไมต้องเกิดแก่เจ็บตาย ก็เห็นมีแต่ร่องรอยของเจ้าชายสิทธัตถะ ที่กระทำขึ้นมา จนจิตนั้น เข้าเรียนรู้เรื่องราวของกาย กายนี้มีพระคุณบิดามารดา ที่ธาตุสี่ดินน้ำลมไฟ รวบรวมไว้ด้วยกรรม นำพาอารมณ์ปรุงแต่ กายวิญญาณ ให้จิตนั้นไปทำเรื่องราว สะสมคำว่ากรรม โดยเราเองก็ไม่รู้ว่ามันเป็นกรรมเกิดขึ้นมาได้อย่างไร
จิตเราเอากายมาประพฤติปฏิบัติธรรม ทำไปจนกายนั้นนิ่ง จิตนิ่งได้ ความเป็นตัวตนของกาย ไม่ปรากฏ มีแต่ สีดำสีม่วงทสีส้ม สี่กรมท่า สีต่างๆมากมาย ประกอบเป็นชั้นๆ ค่อยลอยออกมาจากธาตุที่อาศัย สีที่ลอยออกมาก็ไม่ลอยเปล่า นำพาเรื่องราวของความทุกข์ เจ็บปวดแสบร้อนออกมาด้วย ให้จิตต้องรับทุกข์ทรมานจากกรรมที่เคยสะสมไว้กับธาตุทั้งสี่ เมื่อกรรมนั้นลอยออกมาก็ต้องเจ็บปวดทุกข์ทรมาน ต้องชำระสะสางกาย สะสางจิตให้เป็นแก้ว หมดเหตุที่จะต้องเกิดมาใช้สังขารนี้อีก
โฆษณา