“อะไรกำลังจะมาวะ!?” ไอ้ตะวันที่ได้ยินฉันพูด ถามขึ้นมาทันที
“กูไม่รู้...” ฉันตอบกลับไปเสียงเบาราวกับกระซิบ
พอฉันพูดจบเท่านั้นแหละ ลมก็พัดกระโชกเข้ามาอย่างแรง ทำเอาไฟคบเพลิงที่พวกชาวบ้านจุดปักดินเอาไว้ตามทาง ดับลงไปทันที เกิดความแตกตื่นโกลาหลครั้งใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อความมืดมิดเริ่มเข้ามาปกคลุมพื้นที่ตรงหน้า จนมองแทบไม่เห็นอะไร
พระจันทร์สีเลือดที่มืดมิดจากการถูกปกคลุม ไปด้วยเมฆดำเมื่อสักครู่ ค่อยๆ เปล่งประกายแสงสีแดงเลือดลงมายังเบื้องล่าง เสียงฟ้าร้องครวญครางกับแผ่นดินไหว ค่อยๆ หยุดลง พร้อมกับลมพัดกระโชกแรงที่ค่อยๆ สงบลงไปด้วยเช่นกัน
“ตึง ตึงงง ตึงงงงง...” เสียงกลองที่ถูกตีโหมกระหน่ำ ดังขึ้นมาแทนที่
“พึ่บบบ...” พอเสียงกลองหยุดลง ไฟจากคบเพลิง ก็ติดขึ้นมาทันที
“กรี๊ดดดดดดด...” เสียงชาวบ้านที่กำลังแตกตื่น กรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว
“เหี้ยยยยย...” ไอ้ตะวันกับป้องที่เห็นภาพตรงหน้าระยะประชิด ราวกับภาพHD ร้องอุทานออกมาเสียงดัง ตาเบิกกว้างขึ้นมาด้วยความตกใจ
“กรี๊ดดดดด...” ส่วนหญิงก็กรีดร้องออกมาไม่ต่างจากคนอื่น อย่างสติแตก
เมื่อทุกคนได้เห็นร่างสูงใหญ่เทอะทะดูน่ากลัว ในชุดคลุมฮู้ดสีดำทะมึน กำลังลอยตัวอยู่กลางอากาศตรงหน้า ซึ่งมีอยู่ด้วยกันหลายตน และสองตนที่อยู่ข้างหน้าสุดนั้น กำลังบีบคอของเชิดและชายฉกรรจ์ที่ตายไปก่อนหน้านี้ จนตัวลอยห้อยโตงเตงไปมา
“เจอกันสักทีสินะ ราตรี!!...” พอเสียงปริศนานั้นดังเข้ามาในหูของฉันเท่านั้น เวลาตรงหน้าก็หยุดลงทันที
ฉันเบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อหันไปมองรอบด้าน แล้วเห็นว่าทุกอย่างมันหยุดนิ่งลง ไม่มีใครขยับ และไม่มีเสียงใครเล็ดลอดออกมาเลย นอกจากเสียงที่ถูกเปล่งเข้ามาในหูของฉันเมื่อกี้ ฉันหันกลับไปมองตรงหน้าอีกครั้ง แล้วพยายามจะเพ่งมองเข้าไปในเสื้อคลุมฮู้ดสีดำตัวใหญ่ เพื่อมองใบหน้าของพวกเขา แต่มองอย่างไรก็มองไม่เห็น เห็นเพียงแต่ความมืดมิดที่อยู่ในชุดคลุมฮู้ดนั่นเท่านั้น
ร่างสูงใหญ่ในชุดคลุมฮู้ดสองตน ที่กำลังบีบคอของเชิดและชายฉกรรจ์อยู่ด้านหน้า ค่อยๆ จางหายไป เหลือทิ้งไว้เพียงแต่ความว่างเปล่า
“เจอกันอีกแล้วนะ ราตรี!!” เสียงของชายปริศนาดังเข้ามาในหูของฉันอีกครั้ง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า เสียงนี้เป็นเสียงของชายปริศนา ที่คอยนำทางมา ให้ฉันตลอดนี่เอง
ก่อนที่ร่างสูงใหญ่ในชุดคลุมฮู้ดตนหนึ่ง จะลอยตัวลงมาหาฉัน แล้วค่อยๆ ดึงฮู้ดคลุมหัวออก ปรากฏออกมาให้ฉันเห็นใบหน้าของ หญิงสาวผิวดำหน้าตาสะสวยคนหนึ่งที่ดูคุ้นตา เธอเหมือนกับผู้หญิงผิวดำคนนั้นเลย คนที่ฉันเคยฝันเห็นตอนไปแอ่งน้ำสายแรก ราวกับแกะ เพียงแค่ใส่ชุดคนละชุดกันเท่านั้น
“ข้าเอง...” ฉันได้ยินเสียงของชายปริศนาดังเข้ามา
ฉันมองไปยังเธอด้วยความสงสัย เมื่อเห็นว่าเสียงที่ถูกเปล่งออกมานั้น มันเป็นเสียงของผู้ชาย แล้วปากของเธอก็ไม่ได้ขยับเลยด้วยซ้ำ แต่เหมือนว่าสิ่งที่ฉันคิดไว้ทั้งหมด เธอจะเข้าใจ ถึงได้ส่งยิ้มตอบกลับมาให้ฉันอย่างขบขัน แล้วพูดขึ้น.......
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ 7 วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๔๓ ยมทูตล่าวิญญาณ📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/e863c8df185b581381a2411dc0e91ce8?page_no=1
Fictionlog ฟิกชั่นล็อก 👉🏻 https://fictionlog.co/c/61f8aff5c2460a001c231bf3
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ
ติดตามเพิ่มเติมได้ที่เพจเฟซบุ๊ก 👇🏻https://www.facebook.com/pkm.tongchan 🥰
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
