การกลายคนมองโลกแง่ลบแบบสิ้นเชิงครับ
ผมไม่เคยแตกสลาย แต่ก็ถือว่ามีรอยร้าว ผมจำเหตุการณ์ไม่ได้ว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่จำได้ว่ารู้สึกแย่กับตัวเองในหลาย ๆ ด้าน จะทำอะไรก็ไม่มั่นใจ กลัว มองเห็นแต่อุปสรรค บางทีก็อยากจะร้องไห้กับความห่วยของตัวเอง
มันแย่จริง ๆ ครับเวลาที่เรามองเห็นตัวเองกำลังเปลี่ยนไปในทางที่ตกต่ำ
“นี่เรากลายเป็นคนมองโลกในแง่ลบตั้งแต่เมื่อไหร่” ผมคิดในตอนนั้น
ตั้งแต่ชอบการอ่านหนังสือ ผมก็ซึมซับการมองโลกในแง่ดีมาตลอด จนผมคิดว่าถึงตัวเองจะไม่มีอะไรดี แต่อย่างน้อยก็มีดีเรื่องมองโลกในแง่ดีก็ถือว่าโอเค
แต่จะเป็นยังไงล่ะ ถ้าสูญเสียการมองโลกในแง่ดีไป ?
ก็เท่ากับว่าผมไม่เหลืออะไรเลย
ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ผมคงแตกสลายแน่
ยังดีครับที่ผมกลับมามองโลกแง่ดีเหมือนเดิม จำไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมกลับมาได้ อาจจะเป็นระยะเวลาที่ช่วยผมเอาไว้
ครับ ผมไม่แตกสลาย แต่ก็มีรอยร้าว แต่มันก็คงเป็นรอยร้าวแบบ “คินสึงิ” นั่นแหละครับ ถ้ามองว่าเป็นศิลปะ มันก็สวยไปอีกแบบ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
