10 ก.พ. 2022 เวลา 14:04 • นิยาย เรื่องสั้น
นิยายอ่านเล่นเพลินๆน้ำเดินได้ไง
เรื่อง:เล่นเสียวกับน้องเขย
บทที่1
หลังจากที่สายรุ้งและต้นกล้าแต่งงานกันได้ไม่ถึงปี ก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหม่ที่ปลูกติดกับบ้านของพี่สาว เพราะว่าพ่อได้แบ่งที่ดินไว้ให้ก่อนท่านจะเสีย
บ้านที่แสนจะอบอุ่น เป็นสิ่งที่เขาและเธอภูมิใจมากที่สุด เพราะได้ออกไอเดียในการสร้างบ้านเองทั้งหมด จึงตอบโจทย์ทุกฟังชั่นการใช้งานเวลาเข้าอยู่จริง
พวกเขาเป็นวัยรุ่นที่กำลังสร้างตัวโดยไม่อายทำกิน เงินที่เก็บสะสมมาก็ค่อยๆ สร้างบ้านจนเสร็จในระยะเวลาไม่นาน
สายรุ้งเป็นแม่ค้าขายผลไม้ที่อายุยังไม่ถึงสามสิบ เธอมีพี่สาวหนึ่งคนชื่อสายฝน หลังจากพ่อแม่เสียไป ก็มีกันอยู่แค่สองพี่น้องเท่านั้น พวกเธอจึงรักกันมาก มีอะไรก็แบ่งปันกันเสมอ
ทุกๆ วันต้นกล้าต้องตื่นแต่เช้าไปเปิดร้าน เพื่อรอชาวสวนเอาผลไม้มาขายส่งให้ พอตอนสายๆ จึงเป็นหน้าที่ของสายรุ้งที่จะต้องจัดเรียงผลไม้ให้เป็นระเบียบอย่างสวยงาม เวลาคนเห็นจะได้น่าซื้อ สายรุ้งเป็นคนอัธยาศัยดีพูดจาเพราะน่าฟังทำให้เธอมีลูกค้าประจำเยอะมาก ยิ่งเป็นช่วง เทศกาลต่างๆ ผู้คนก็เข้าแต่ร้านเธอ เพราะเธอทั้งแจกทั้งแถม
ส่วนสามีของเธอก็เป็นคนดี หากใครเดือดร้อนหรือต้องการความช่วยเหลือขอให้บอกมา เขาจะรีบช่วยทันที ทั้งคู่จึงเป็นที่รักของใครหลายๆ คน
ต้นกล้าหนุ่มหน้าตาดี หลังจากปิดร้านเสร็จเรียบร้อย เขาและเพื่อนๆ จะไปเข้ายิม อัพหุ่นสุดเท่ห์ ให้แข็งแรงเป็นประจำทุกวัน
ทุกอย่างในชีวิตจึงไปได้สวย บ้านก็มีแล้ว รถก็ไม่น้อยหน้าใคร ค้าขายก็รุ่ง
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นในครอบครัวของเขา เมื่อสายรุ้ง อยู่ๆ ก็ปวดท้องต้องหามตัวส่งโรงพยาบาล หมอวินิจฉัยว่าเป็นเนื้องอกในกระเพราะอาหาร จะต้องผ่าตัด และนอนรักษาตัวดูอาการที่โรงพยาบาล
ทำให้ต้นกล้าต้องปิดร้านมาดูแลเมียรักที่นอนป่วยทุกวัน
"คุณหมอครับอาการของภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับ"
"หมอดูอาการแล้ว อีกสามวันก็กลับบ้านได้แล้วครับ แต่ก็ต้องทำตามที่หมอแนะนำนะ และกินยาให้ตรงเวลาด้วย ให้สังเกตุภายในร่างกายรู้สึกผิดปกติ ก็พาผู้ป่วยกลับมาอีกครั้งนะครับ"
"ขอบคุณมากๆ ครับคุณหมอ"
"รุ้งได้ยินที่บอกไหมเธอจะได้กลับบ้านแล้วนะ"
"จ้าพี่ ตั้งแต่ป่วยนี้เราไม่ได้ขายของกันเลยเนอะ ขาดรายได้ไปตั้งหลายวันแน่ะ"
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ขัดจังหวะระหว่างการสนทนา
ต้นกล้ารีบไปเปิดประตู จึงรู้ว่าพี่สายฝนมาเยี่ยม เธอก้าวเดินเข้ามาหาน้องสาวที่ข้างเตียงผู้ป่วย เธอมองสายรุ้งด้วยแวตาที่รู้สึกสงสารน้องจับใจ
"วันนี้ไม่ได้ซื้ออะไรมาฝากนะ พี่รีบ"
"ไม่เป็นไรพี่ฝน นมที่พี่ซื้อมาฝากเมื่อวานรุ้งยังกินไม่หมดเลย"
สายฝนจึงบอกจุดประสงค์ที่เธอรีบมาในวันนี้ คือพี่ชาติสามีของเธอไปกินเหล้าบ้านเพื่อนแล้วเมาหนักมาก ขับรถกลับบ้านไม่ไหว ก็เลยจะมาขอให้น้องเขยไปช่วยหน่อย เดี๋ยวจะดึกไปมากกว่านี้
"พี่ต้นไปช่วยพี่ฝนเหอะ ฉันดูแลตัวเองได้"
"งั้นเดี๋ยวพี่จะรีบกลับมานะ"
สายฝน เป็นพี่สาวของสายรุ้ง เธออายุสามสิบสองแล้ว เป็นคนรักสวยรักงาม เธอจึงไปเรียนเสริมสวย ตามความฝันในวัยเด็ก เมื่อจบหลักสูตรก็มาเปิดร้านที่บ้านของตัวเอง สายฝนเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆ หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ก็ต่างเข้ามาแอ๊ว ทั้งๆ ที่เธอก็มีสามีอยู่แล้ว แต่สามีเธออายุมากกว่าหลายปี และชอบที่ดื่มเหมากับแก็งค์ ไก่ชนเป็นประจำ
เมื่อสายฝนขับรถออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับน้องเขย เพื่อไปรับสามีขี้เมากลับบ้าน
โดยที่น้องเขยสุดหล่อนั่งอยู่ข้างๆ เธอก็สังเกตอาการแปลกๆ ของน้องเขยที่กระสับกระส่ายตลอดเวลา
"นี่นายต้น เป็นอะไรของนายเนี๊ยะ นั่งยุกๆ ยิกๆ อยู่ได้ ทำไม ของขาดหรือไง"
"ป่าวครับ พี่ครับช้าๆ กว่านี้ก็ได้"
"พี่รีบ คอยดูนะไอ้แก่มึงเจอกูแน่ วันนี้กูจะไม่ทนกับมึงอีกต่อไป"
ด้วยอารมณ์ที่โมโหผัวแก่ของเธอจึงทำให้ พูดจาแบบเกรี้ยวกราดออกมา และเหยียบคันเร่งแบบเร็วจนลืมตัวว่ามีน้องเขยร่วมทางมาด้วย
ต้นกล้าจึงพูดตัดบทให้สายฝนใจเย็นลง
"วันนี้พี่ฝนแต่งตัวสวยจังครับ น้ำหอมที่ใช้ซื้อที่ไหนหอมดีจัง ผมจะซื้อให้รุ้งใช้บ้าง"
"ไม่ต้องทำเป็นมาพูดดีเลย ไม่ต้องมาพูดปลอบใจพี่หรอก"
เหตุการณ์แทนที่จะดีกลับแย่ลง เมื่อจู่ๆ สายฝนก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุด และขับรถไปต่ออีกไม่ได้ จึงต้องจอดรถ หลบข้างทางที่มีต้นไม้ใหญ่อยู่บริเวณนััน
"พี่ใจเย็นๆ ครับ เดี๋ยวผมขับรถให้ดีกว่า"
ด้วยความเสียใจ ที่มันอัดอั้นมานานเธอจึงได้ร้องไห้ออกมา สายฝนปลดเซฟตี้เบลท์ แล้วเข้าไปสวมกอดซบที่อกของน้องเขย เวลานี้เธอต้องการแค่ระบายกับใครสักคนเท่านั้น
"ร้องออกมาเลยพี่ ระบายมันออกมาให้หมด"
"ฮือ.. พี่เหนื่อย ฮือ.."
หญิงสาวน้ำตาไหลเป็นทางอาบสองแก้ม ทำให้มาสคาร่าที่แต่งมาสวยๆ เลอะเปื้อนแก้มเป็นสีดำ
น้องเขยใช้มือขวาลูบเรือนผมเบาๆ ปลอบใจ คนที่อยู่ในอาการเสียใจ จนทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา สายฝนโอบกอดแนบชิดมากยิ่งขึ้น จนหน้าอกตูมเบียดโดนร่างของน้องเขย ใบหน้าสวยๆ สัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งที่อัดแน่นๆ ไปด้วยกล้ามเนื้อ มันช่างแตกต่างกับสามีของเธอเ หลือเกินที่
ต้นกล้าที่ไม่เคยได้เป่ากับเมียมานาน จึงรู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาทันที เพราะใกล้ชิดกับพี่สาวของเมีย
สายฝนเป็นผู้หญิงผิวขาว ไม่เคยตากแดดทำงานหนักและยังชอบแต่งตัว เสื้อผ้าหน้าผมต้องดูดี รูปร่างดูอวบน่าหยิกน่าหยอก หน้าผากโหนกนูน ในบรรดาเพื่อนๆ อายุเท่ากัน เธอกินขาดตั้งแต่อยู่ในซอย เธอตัดผมสั้น ทำสีผมเปรี้ยว ยิ่งทำให้หน้าดูเด็กลง
น้ำหอมที่เธอใช้มันช่างหอมเซ็กซี่ดึงดูดเหมือนต้องมนต์สะกดทำให้เลือดในกายชายหนุ่มสูบฉีด จนน้องเขยเผลอใจ ก้มไปสูดดมที่หัวไหล่ขาวเนียนของเธอ ความหอมที่เย้ายวนทำให้กระตุ้นต่อมเงียงุ้นขึ้นมา จนเจ้าน้องชายคนโตผงาดขึ้นดันเป้ากางเกงตุงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
ความเสียใจกับความสับสนต่างๆ ที่ประเดประดังเข้ามา น้ำตาเริ่มแห้ง เปลี่ยนเป็นความตื่นเต้นทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้น ความรู้สึกแบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวเธอเลย
"พี่ดีขึ้นแล้ว ขอบใจมากนะ"
เธอขยับตัวขึ้นมาแล้วหันหน้าไปสบสายตากับน้องเขย ด้วยอารมณ์ที่เปลี่ยนทำให้แววตาเปลี่ยนไป มือที่อ่อนโยนของเขาปาดคราบน้ำตาให้อย่างทะนุถนอม ต้นกล้าใช้มือจับที่คางมนเชยขึ้นเล็กน้อย
ในขณะเดียวกันสายตาของทั้งคู่ก็ประสานกันเหมือนจะรับรู้ถึงอารมณ์ความต้องการซึ่งกันและกัน สายฝนหลับตาพริ้ม เผยอกลีบปากอิ่มเล็กน้อย ไม่ถึงเสี้ยววินาทีปากของน้องเขยก็เข้ามาประกบจูบ และมันช่างเป็นจูบ ที่ประทับใจเหลือเกิน
ลิ้นอุ่นของน้องเขยค่อยๆ แทรกเข้ามาแตะสัมผัสกับลิ้นของสายฝน กลิ่นของน้ำลายกระตุ้นความรู้สึกให้เกิดเป็นความหอมหวาน ต่างฝ่ายต่างดูดลิ้นกันนัวเนียพัลวันเป็นเกลียวเสียงดัง จ๊วบๆ
ต้นกล้าเอื้อมมือไปปิดไฟที่หน้ารถให้ดับลง หากแต่แสงไฟจากหน้ารถยนต์คันอื่นที่ขับผ่านมาก็ส่องแสงเป็นระยะนานๆ ครั้ง ทำให้บรรยากาศในรถมันได้อารมณ์ และเกิดความตื่นเต้น
สายฝนจูบตอบโต้เป็นการใหญ่ มือไม้อยู่ไม่เป็นสุข ล้วงเข้าไปจับที่แท่งเนื้ออุ่นของน้องเขยที่มันพองตัวแข็งเต็มมือ เธอรูดขึ้นรูดลงอย่างสนุก เมื่อเทียบกับผัวแก่คราวพ่อสู้ไม่เลย แถมเหี่ยวอีกทางหาก ไหนๆ ก็ไหนๆ ในเมื่อผัวก็เมา บวกกับ น้องเขยก็เงียงุ้น เพราะเมียนอนป่วยทำอะไรไม่ได้ จิตใต้สำนึกรู้ผิดชอบชั่วดี แต่ใครมันจะอดใจไหว
“เราไปรีสอร์ตใกล้ๆ ดีกว่าไหมพี่ฝน”
“ตอนนี้ฟิวพี่กำลังได้ เราไปเบาะหลังดีกว่า ตื่นเต้นดี”
♦♦……….♦♦……….♦♦
โฆษณา