นิทานเรื่อง เด็กน้อยอายุร้อยปี
กาลหนึ่งนานมาแล้ว มีหมู่บ้านอันสงบสุขมาร้อยปีแห่งหนึ่ง
แต่ว่าในคืนหนึ่ง เลาด้าแห่งการทำลายล้างก็มาที่หมู่บ้าน ที่นางมาที่นี่ เพราะอยากกินผลไม้เท่านั้น เพียงนางเข้าไปในสวน ผู้คนก็ขวัญผวา วิ่งหนีกระจัดกระจาย
นางกินผลไม้จนพอใจและจากไป เหตุการณ์เช่นนี้ดำเนินมาได้หลายวัน แต่ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรนางเพราะหวาดกลัว
ชาวบ้านปรึกษากันและตกลงจะไปที่ถ้ำลึกในภูเขา เพื่อถามเด็กน้อยอายุร้อยปีเพราะคิดว่าด้วยอายุ เด็กน้อยอายุร้อยปีน่าจะมีประสบการณ์และความรู้ที่แก้ปัญหาได้
เด็กน้อยอายุร้อยปี เป็นเด็กที่แอบดื่มยาสูตรพิเศษของเทพอายีรักก้าที่ซ่อนไว้ จึงทำให้เป็นเด็กอยู่อย่างนั้น
“วางกับดักจับนางสิ พอจับนางได้ก็รุมตีเลย นางคงตกใจจนหนีไปเองนั่นแหละ” เด็กน้อยอายุร้อยปีบอก
ในคืนถัดมา เลาด้าแห่งการทำลายล้างมาที่หมู่บ้าน เพื่อมาหาผลไม้กินเช่นเคย ทันทีที่นางติดกับดัก ชาวบ้านที่รออยู่ก็ออกมารุมตีนาง เลาด้าตกใจจึงวิ่งหนีไป ชาวบ้านต่างดีใจ ขอบคุณเด็กน้อยอายุร้อยปีที่แอบดูอยู่
“ไม่เป็นไรหรอก ผมชอบเรื่องสนุก”
แต่ว่า ที่เลาด้าหนีไปเพียงเพราะตกใจ เมื่อนางตั้งสติได้ นางก็โมโหมาก คืนถัดมา นางเข้ามาที่หมู่บ้าน จับชาวบ้านมาทรมานทีละคน ไม่ว่าด้วยการมัดแล้วโรยเมล็ดข้าวบนตัวชาวบ้าน ให้ฝูงหนูมากิน หรือจับชาวบ้านมัดห้อยหัวใกล้ๆ กับรังต่อ หรือกระทั่งเอาชาวบ้านมัดกับรหัสวิดน้ำที่ผูกกับขนนก (นางโหดเหี้ยมมาก)
ชาวบ้านทั้งหลายเดือดร้อนมาก วิ่งมาถามเด็กน้อยอายุร้อยปี
“ผมไม่รู้สิ แต่แบบนี้ ก็สนุกไปอีกแบบนะ” ที่จริงแล้ว เด็กน้อยอายุร้อยปีสนแต่ความสนุกเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจจะแก้ปัญหา แต่โชคยังดี ที่เทพอายีรักก้าผ่านมาพอดี ชาวบ้านจึงขอร้องท่านเทพ
เทพอายีรักก้าไปพูดกับเลาด้า และเจรจาเงื่อนไขข้อตกลงกับคนในหมู่บ้าน เรื่องก็จบลงตรงที่ชาวบ้านต้องแบ่งผลไม้ให้นางบ้าง แลกกับการที่นางจะปกป้องหมู่บ้านให้
เมื่อปัญหาจบลงด้วยดี ชาวบ้านที่โมโหและได้รับความเดือดร้อนวิ่งไล่เด็กน้อยอายุร้อยปี จนสุดท้ายเขาก็หนีกลับมาอยู่ที่ถ้ำเช่นเดิม
ทุกสิ่งทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลง คนโตขึ้น ต้นไม้ใหญ่สิ้น สายน้ำไหลลงสู่ทะเล ไม่มีสิ่งใดในโลกคงสภาพเดิมสักอย่าง ดังนั้น การหวังว่าใครๆ จะมารับเราได้ในแบบที่เราเป็นนั้น ยิ่งไม่มีทาง เหมือนเด็กน้อยอายุร้อยปี ที่เวลาผ่านมาตั้งนาน ก็ยังคงมีนิสัยแบบเด็กๆ คือรักสนุก โดยไม่คิดจะปรับตัวเข้ากับสังคมหรือสิ่งต่างๆ ที่เปลี่ยนไป
ถึงแม้ว่า ตัวเรายังคงสภาพจิตใจความคิดเหมือนเดิมได้ แต่คนอื่นๆ ก็จะเปลี่ยนไปอยู่ดี ฉะนั้นหากอยากมีความสัมพันธ์ที่ดี เราก็ต้องปรับตัวเช่นกัน
“อย่าหวังรักดังเดิม เพราะทุกสิ่งมันเปลี่ยนแปลง”
#สายลมยามเที่ยงคืน
#ความสัมพันธ์ #ความรัก #การเปลี่ยนแปลง #สัจธรรม
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
