12 ก.พ. 2022 เวลา 10:38 • นิยาย เรื่องสั้น
"คนในยุคหน้าคงไม่เข้าใจว่าทำไมคนในยุคนี้​
... มองความรักและการสืบพันธุ์​เป็นเรื่องเดียวกัน"
2
คลิก! เสียงกดปุ่มโพสต์​สเตตัสดังขึ้นหลังชายหนุ่ม​พิมพ์ข้อความจนจบประโยค
อาท หนุ่มหน้ากวนทีน​👣 นิสัยก็กวนทรีนยิ่งกว่าหน้าซะอีก
เขาโพสต์และตั้งใจอ่านทวนเสียงดังๆ ให้เธอที่นั่งอยู่ข้างๆได้ยิน ไม่ใช่อะไร.. เพื่อเรียกร้องความสนใจเท่านั้น
1
'อ้าว​ แล้วมันเป็นคนละเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ'​ เอ๋ย​ สาวนักปรัชญา​ผู้เดาใจยาก​ เธอนั่งอยู่ข้างๆอาท​ เธอรีบหันขวับและพูดแบบฉุนๆ
ดูเหมือนไม่ใช่สถานการณ์​ที่ดี แต่อย่างน้อย​ เธอยอมหันมาพูดกับเขาแล้วตั้งแต่เช้า
'(ได้ผลเว้ยเฮ้ย😆)​ อ้าววว​ แล้วมันเรื่องเดียวกันได้ไงอ่ะ... รักก็รักดิ รู้สึกดีกับคนไหนก็รักคนนั้น​ ส่วนคนไหนเหมาะเป็นแม่พันธุ์​ที่ดีก็สืบพันธุ์​กะคนนั้นไปไง... คนนึงคือทำตามความรู้สึก​ คนนึงคือทำตามหน้าที่​ มันจะไปยากอะไร๊'
อาทอธิบายแบบง่ายสุดขีด​ พร้อมปิดท้ายด้วยประโยคฮิตของแม่ปู​ ไอดอลด้านการทำอาหารเพจปูปัน
1
'​เฮ้ยยย​ คิดงี้ได้ไงวะ​ แกรู้สึกดีกับใคร​ ก็แปลว่าโดยรวมแล้วคนๆนี้เหมาะเป็นทั้งคนรักและแม่ของลูกในอนาคต... เหมือนเรากินข้าว​ เรากินเพราะเราหิวและมันน่าอร่อย มันแยกกันไม่ได้นะ! '
เธอโต้กลับด้วยอารมณ์​ยิ่งฉุน
1
'ได้ดิ​ การสืบพันธุ์​ก็เหมือนทำหน้าที่ชาวโลก​งัย ทำลูกเพิ่มประชากรเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์​ แต่เราก็มีคนที่เรารัก​ โดยไม่ต้องให้ลำบากมาอุ้มท้องเด็ก​ จะได้หุ่นสวยๆงัย​ ไม่ดีหรอ'
อาทอ้างเหตุผล​แบบตะกุกตะกัก​ เพื่อให้เอ๋ยถกเถียงกับเขาต่อไปอีกหน่อย​ งอนกันมาตั้งแต่เช้า​
'​เห็นแก่ตัวว่ะ​ พูดจามักง่าย​ #%6@x!+k>¥ พ่อพันธุ์​ห่วยๆอย่างแก​ เราไม่เอาหรอก​ ไปหาพ่อพันธุ์​ดีๆที่อื่นดีกว่า'
เอ๋ยหมดความอดทน​ เก็บกระเป๋า​เตรียมลุกหนีจากพ่อพันธุ์​ห่วยๆ
'เอ๋ยๆๆ​ เค้าล้อเล่น​ ขอโทษๆๆๆ'​
อาทพูดไปพลางยกมือแบบโจรมอบตัว
'เค้าแค่อยากหาเรื่องคุยอ่ะ​ หน้าบึ้งตั้งแต่เช้าแล้ว​โกรธเค้าเรื่องไร​ หายกัน​ ดีกันนะ​ นะๆๆ' อาทเดินหน้าง้อเอ๋ยต่อ
'​เออ​ โกรธเรื่องไรลืมไปแล่ว แต่ตอนนี้เค้าโกรธเตตัสที่แกโพสต์​อยู่'​
เอ๋ยยังหน้าแดงกล่ำ แต่พอเห็นฝ่ายชายง้อด้วยความจริงใจก็ยอมพูดด้วย
'น่าาา​ ดีกันนะ​ วาเลนไทน์​ทั้งที​ งอนไปครึ่งวัน​ เหลืออีกครึ่งวันสวีทได้นิดเดียวเองน๊าา'
อาทได้ทีกวนกลับทันที
'​ไปตามหาแม่พันธุ์​ดีๆในโลกยุคหน้าเลยไป๊​ ชิห์'
เอ๋ยพูดพร้อมทำท่าจะกำหมัดต่อย
1
...
...
...
"คุณคะๆ​ ลาเต้ดับเบิ้ลชอตหวานน้อย​ ได้แล้วค่ะคุณผู้หญิง" ☕
เสียงบาริสต้า​ ตะโกนอย่างดังจากหน้าเคาน์เตอร์​ เอ๋ยเดินไปรับกาแฟแบบเขินๆ​ เหมือนคนเพิ่งได้สติ​
คุณลูกค้าโอเคหรือเปล่าคะ​ เราเรียก3ครั้งแล้ว​ เหมือนลูกค้าจะไม่ได้ยิน ถ้าต้องการอะไรแจ้งทางร้านได้เลยนะคะ
เอ๋ยกล่าวขอบคุณ​ด้วยความอึนๆ แล้วรีบเดินกลับมายังที่นั่ง
...
มุมนี้​ มุมเดิมเมื่อปี2ที่แล้ว​ บทสนทนาของพ่อพันธุ์​ห่วยๆก็ผุดขึ้นราวกลับมีใครมาเปิดสวิตช์​ ภาพและน้ำเสียงยังใหม่สด​ ราวกับเพิ่งผ่านไปไม่นาน​
มือที่ถือแก้วกาแฟสั่นเทา​ สั่นเกินกว่าจะจิบกาแฟร้อนจากแก้วอย่างมั่นคง​
เอ๋ยค่อยๆวางมันลงที่โต๊ะ​
... แล้วหลับตา​ สูดหายใจเข้ายาวๆ​ ปากน้อยๆเริ่มเผยอสั่น​
เรื่องราวในความทรงจำยังดำเนินต่อไป
เอ๋ยหยิบมือถือ​ แล้วพิมพ์​สเตตัส​อย่างรีบร้อน​
"ชีวิตไม่ต้องซับซ้อนหรอกนะ
รัก.. ให้บอก
อยากรู้อะไร.. ให้ถาม
มีปัญหา.. ให้รีบเคลีย"
...
'ถ้าชั้นรู้ว่าแกจะรีบไปหาแม่พันธุ์​ในยุคหน้าจริงๆ​ ชั้นจะรีบบอกแกเลยอาท... เค้ารักแกนะ'
3
เอ๋ยสะอื้นไปพลางแหงนหน้า​ เผื่อว่ามันจะช่วยให้น้ำตาไม่ไหลท่วมลงมา
แต่ดูเหมือนไม่ได้ผล​ นิ้วเรียวสวยที่คลิกลงไปบนหน้าจออาบท่วมด้วยน้ำตา​ ที่ดูเหมือนว่าจะหยุดไหลไม่ได้ซะแล้ว
สวัสดีค่ะ
เอพริลเอง😆
แวะส่งเรื่องสั้นเข้าร่วม Love Exhibition ต้อนรับเทศกาลวาเลนไทน์ค่ะ❤️
เชิญรับชมกิจกรรมดีๆที่บ้านพี่ตอยได้ตามนี้ค่าา
👇👇👇👇👇
1
ชีวิตนี้​ใครจะว่าสั้นก็ใช่
ใครจะว่ายืนยาวก็ไม่ผิด
แต่ที่แน่ๆ​ ไม่ต้องซับซ้อน​ค่ะ​ ดีที่สุด😉
1
ขอให้มีรักดีๆ​ทุกคนนะคะ🥰
💐💐💐 ใช้ชี​วิตให้สนุก​ หมั่นอ​อกกำลังกาย​
และ​อยู่กับ​ธรรมชาติ​มาก​ๆ​
~~เอพริล​🧡
#ไม่ใช่​สิ่ง​นี้​หรอก​หรือ​ความสวยงาม​ของชีวิต​🌹
โฆษณา