12 ก.พ. 2022 เวลา 17:56 • หนังสือ
สิทธารถะ SIDDHARTHA
วรรณกรรมเชิงปรัชญา
ผู้เขียน: Hermann Hesse (เฮอร์มานน์ เฮสเส) นักเขียนรางวัลโนเบล
ผู้แปล: สดใส
📍เป็นอีกเล่มที่ต้องอ่านช้า ๆ เพราะมักจะมีอะไรบางอย่างซ่อนไว้เสมอให้เราได้คิดทบทวนความหมายของชีวิต
📍นี่ไม่ใช่หนังสือพุทธประวัติของเจ้าชายสิทธัตถะ เล่มนี้ไม่ได้บันทึกเรื่องราวของพระพุทธเจ้า หากแต่เป็นเรื่องราวของ "สิทธารถะ" พราหมณ์หนุ่มรูปงาม เกิดมาในครอบครัวที่ดีพร้อม และมีเพื่อนสนิทชื่อ "โควินทะ"
#มีสปอยล์
เรื่องราวดำเนินคู่ขนานกับตอนที่พระพุทธเจ้าประกาศธรรม ทั้งสองไปพบพระพุทธเจ้าที่สวนแห่งหนึ่ง หลังจากได้พบแล้ว โควินทะขอบวชเพื่อดำเนินรอยตามพระองค์ ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้บรรลุธรรมเสียที
ทว่าสิทธารถะกลับขอแยกตัวออกไปแสวงหาหลักธรรมด้วยตัวเอง แต่กลับบรรลุธรรมในที่สุด (ช่วงก่อนเข้าใจชีวิตก็ไปใช้ชีวิตซะเต็มที่เลย😁)
🌟ประเด็นที่ชอบในเล่มนี้และบทสรุปที่ได้ #อาจมีสปอยล์🌟 (จริง ๆ อยากให้ไปอ่านเองแล้วจดว่าได้อะไรจากเล่มนี้บ้าง)
- เล่มนี้ไม่ได้ย่อยยากอย่างที่เข้าใจ หรืออาจจะด้วยส่วนหนึ่งแล้วเราชอบที่จะอ่านแบบนี้เอง
- มนุษย์มีอีโก้ที่สูงมาก สิ่งสำคัญคือต้องลดอัตตา
- เราไม่สามารถรักษาอะไรไว้ได้เลย ไม่มีเลยสักอย่าง
- หลายคนไม่มีที่พักวิญญาณ ดูได้จากความหัวร้อน 🤣
- "เราไม่อาจได้รับความสุขสำราญ หากตัวเองไม่รู้จักให้" คำพูดของกมลา หญิงสาวที่สิทธารถะพบ
ถ้าเราไม่รู้จักการให้ ชีวิตจะมีความสุขได้ยังไง?
- ชะตาชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เราไม่สามารถไปบังคับให้ทำในสิ่งที่พวกเขาไม่ต้องการได้ สิ่งที่จะทำให้พวกเขาออกจากวัฏสงสารได้คือ ต้องทำเอาเอง ไม่มีใครทำแทนกันได้ แม้แต่การดุด่าว่ากล่าวและบังคับกันก็ตาม
- ความรักก่อให้เกิดอารมณ์ของความทุกข์อย่างแสนสาหัส หากไม่เอาจิตไปผูกไว้ ก็คงไม่เจ็บปวด
- ความทุกข์เกิดจากการที่ไม่ยอมปล่อย
- ทุกอย่างล้วนไม่เที่ยง (ไม่ใช่เพราะตอนเช้าอะไรอย่างนั้นนะ🤣) แต่คนที่จะรู้ได้ก็คือตัวเรา
- การที่สิทธารถะฟังแม่น้ำ ทำให้เกิดสมาธิโดยที่ไม่รู้ตัว (น่าจะใช่นะ เพราะเขาสงบมากเมื่อฟังเสียงจากแม่น้ำ)
- บางสิ่งที่มีคุณค่า แต่อาจไม่มีคุณค่าสำหรับอีกคน
#สรุป เป็นอีกเล่มที่ชอบมากต่อจาก Walden อ่านแล้ววางไม่ลง ตอนจบคือจบดีมาก ประทับใจสุด
และตอนนี้ก็เพิ่งซื้อหนังสือจากผู้แปลอีกคน (วีรจิต กลัมพะสุต) หน้าปกเป็นเรือที่มีคนแจวสองคน
หามาอ่านเถอะ มาค้นหาความหมายของชีวิตไปด้วยกันนะ 😊
โฆษณา