อยากรวยต้องคิดแบบคนรวย
เมื่อสองวันก่อนรถไปเสียตรงลงสะพานพระราม 7 ขาเข้าเมือง สอบถามช่างเบ็ดเสร็จได้ความว่าไดเสีย และต้องข้ามไปฝั่งตรงข้ามเพื่อตามช่าง แต่ช่างบอกว่าอยู่คนเดียว ให้เราดิ้นรนหาทางเอารถไปทำที่ร้านเขา โดยให้เดินไปอีกประมาณเกือบสะพานลอยเพื่อหาคนมาชาร์จสตาร์ท เสียไป 50 บาท ฝนก็ตก พอวิ่งไปสักหน่อยรถติดไฟหมดไปตายตรงก่อนจะเข้ายูเทิร์นแยกไฟแดง ฝนตกหนักมาก เรียกแท็กซี่เพื่อลากรถคนแรกไม่รับ ตัดสินใจไปยืนกลางถนนเรียกอีกคันรับแต่ไม่มีเชือกลาก ต้องเดินไปตามหาร้านที่ขายเชือกหลายร้าน ร้านที่ 3 เป็นร้านขายของก่อสร้าง บอกให้ใช้สลิง เลยถามหาเชือกไนล่อนขนาดที่ต้องการ แต่คนขายไม่สนใจจะเดินไปดูหรือหยิบมาให้เลือก สนใจแต่จะถามรายละเอียดออกแนวสอดรู้สอดเห็น แต่ไม่ช่วยอะไร จนตัดสินใจพูดเสียงดังกระด้างๆ ไปว่า มีไหม “ไม่มี” คือคำตอบ
เดินเลยไปอีกเจอร้านขายของแบบทุกอย่างราคาเดียว ถึงได้มา คนขายมีน้ำใจบอกรายละเอียดเพิ่มเติมให้ตามที่อยากได้ กลับมาที่รถตัวเปียกไปทั้งตัว โชคดีคนขับแท๊กซี่ยังรออยู่ ทุลักทุเลไปจนถึงร้าน ให้ค่าลากไปมากพอสมควรแก่สถานการณ์ที่เจอแต่คนปฏิเสธไปซะหมดมาตลอดเวลา ทั้งๆ ที่ได้เงิน จบที่เปลี่ยนได กับยกเลิกงานที่นัดหมายไว้ ตัวเปียกขนาดนั้น
ประเด็นที่น่าคิดคือ คนบางกลุ่มเชื่อว่า ถ้าเราลองใช้ชีวิตแบบคนรวยคือ กินอยู่ เพื่อให้จิตใต้สำนึกรับอารมณ์รวยแล้วจะมาช่วยให้รวย มันไม่น่าจะใช่ เอาง่ายที่เห็นๆ เลยจากสถานการณ์นี้
กรณีแรกที่หาคนมาชาร์จไฟ เดินไปร้านแบตเตอรี่เจอช่างปฏิเสธที่จะมาทำให้ ทั้งที่เดินนิดเดียว แต่พอเดินเข้าไปในร้านเจอเถ้าแก่ เล่าให้ฟังนิดเดียว แกตัดสินใจได้เลยว่าให้ไป แถมให้เงินที่เราจะต้องจ่ายให้ลูกน้องคนที่มาทำให้
กรณีที่สอง หญิงเจ้าของร้านขายของก่อสร้าง ตัวเองมีสินค้า ไม่คิดจะหาวิธีขายของ มัวแต่สนใจเรื่องรถเสียอะไร อย่างไร ตรงไป ซึ่งเราเป็นเจ้าของรถตอนนั้นรู้ปัญหาทั้งหมดแล้ว มีปัญหาคือ แค่หาเชือกมาลากรถ ร้านที่ผ่านๆ มาที่เข้าไปถามทุกร้านชี้มาที่ร้านนี้หมดว่ามี แต่พอเข้าไปซื้อกลับไม่สนใจจะขายของ
กรณีที่สาม ช่างที่รับซ่อม อยู่ร้านคนเดียว เลยไม่ข้ามถนนมาดูให้ แถมพอไปถึง
ร้านบอกให้เราเข็นรถเพื่อเอาเข้าอีก ดีว่าได้ลุงขับรถแท๊กซี่แกใจดีเต็มใจทำให้ตามที่เราต้องการ ได้รถภายในเย็นวันนั้น ถามว่าคิดจะไปใช้บริการอีกไหม คงต้องบอกว่า ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คงไม่ ทั้งๆ ที่ช่างคนนี้บุคคลิกดูใจเย็น ดูดีเลยแหละ แต่กรณีนี้ การไม่พยายามหาทางออกให้กันมันก็ดูไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ ส่วนค่าซ่อม ก็ตามสภาพการจ้างแบบฉุกเฉิน
การที่เราจะทำอาชีพอะไรก็ตาม ประเด็นสำคัญคือ การแสดงตนว่าเราต้องการแก้ปัญหาในเรื่องนั้นๆ ให้กับคนอื่น จากประสบการณ์ส่วนตัวที่เคยได้เจอคนที่ทำกิจการที่เข้าข่ายว่ารวยมาบ้าง แต่ละคนที่เจอจะมีลักษณะร่วมกัน คือ ไม่สอดรู้สอดเห็นในเรื่องที่ไม่จำเป็น แต่จะฟังเป็น จับประเด็นเก่ง และที่สำคัญ แสดงออกถึงความเต็มใจแก้ปัญหาให้ไม่ว่าปัญหานั้นจะเล็กใหญ่ ถึงไม่ได้ทำให้หรือรับงานก็จะบอกทางออกหรือทางเลือกให้ไปต่อได้ สร้างความประทับใจให้โอกาสต่อไปที่เราอยากกลับไปอุดหนุนในอนาคต
การที่คนอยากรวยไม่ใช่เรืองผิด แต่วิธีการและวิธีคิดที่จะรวย แล้วเลียนแบบในส่วนของการใช้ชีวิตหรือใช้จ่าย ยังไงก็ไม่รวย การจะรวยต้องคิดแบบคนรวย คือ คิดวิธีทำงาน วิธีแก้ปัญหาที่โอกาสมาให้ต่างหาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
