13 ก.พ. 2022 เวลา 17:15 • ปรัชญา
ความอร่อย ในความเจ็บปวดที่ผูกโกรธ
มน = ใจ + อุสฺสย = สูง = ผู้มีใจสูง
ใจเราอยู่สูงบินสูงด้วยซากเป็นพลังงาน ไร้การเบียดเบียนให้ทรมานก่อนกิน ไม่เห็นว่าถูกฆ่า ไม่รู้ยินว่าเขาฆ่ามาเพื่อเรา บินสูงแต่โฉบกินซากที่ไร้ดวงจิตครอบครองอย่างอริยะ ยังประเสริฐกว่าการกินเป็นเป็น ที่มีความอาฆาตผูกมัดอยู่ในซากนั้นก่อนตาย...
ทุกชีวิต ล้วนมีความรู้สึก มีจิตวิญญาณ
มิได้ตำหนิติฉินประณาม แต่ชี้แจงความเห็นส่วนตัวว่า "ทุกๆชีวิตล้วนมีจิตและวิญญาณสิงสู่เป็นเจ้าของแต่อ้อนแต่เอาะ อายุการเกิดดับก็ไม่เท่ากัน
จะเป็นการดีไหมถ้าสัตว์เหล่านั้นสิ้นลมปราณ(ตาย)ด้วยการที่เราไม่เห็น ไม่ได้ยิน
ว่าสัตว์นี้ตาย เพื่อมาเป็นอาหารแก่เรา เราก็เอาโปรตีนจากเขามาเป็น energy ให้เราไปสร้างความดีต่อ
ความทรมาน ที่มีมากกว่า แผลสดๆถูกโรยด้วยเกลือ
อยากให้กินแบบสุกๆดีกว่า เพื่อสุขภาพ และไม่สร้างกรรมเพิ่ม
แร้งบินสูงนะ แต่เขาไม่ใช่นักล่า เขากินซากเขาก็อยู่ได้โดยไม่เบียดเบียนให้ทรมาน
โฆษณา