13 ก.พ. 2022 เวลา 18:02 • บันเทิง
ร่างทรง (2564)
ผู้กำกับ: บรรจง ปิสัญธนะกูล
เนื้อเรื่อง: ชเว ชา-ฮวอน; นา ฮง-จิน
..
เนื้อเรื่อง
ขอข้าม
..
ความรู้สึกหลังดู เหนื่อยมากกกก ถอนหายใจอยู่ 3 รอบ อย่างน้อย โอ่ยยยยยย ขับรถข้าม 7 จังหวัดยังไม่เหนื่อยเท่านี้ ช่วงครึ่งแรกยังไม่เท่าไหร่นะ ยังวัยรุ่นใสๆ แต่มาครึ่งหลังปุ๊บ อห. แต่ละภาพพรี่ พรี๊ จะตายเอา โคตรน่ากลัวน๊ะ บางอย่างไม่ต้องเห็นภาพก็จินตนาการต่อได้เลย
..
การแสดงทุกคนดีมากจริงๆ สมคำล่ำลือ ป้านิ่ม (เอี้ยง-สวนีย์ อุทุมมา) คือ ไม่น่าเชื่อ ว่าจะแสดงได้ดีขนาดนี้ , ลุงมานิต (ยะสะกะ ไชยสร) เราชอบการแสดงทางสายตา ดีมาก เห็นชัดเลย ตกใจเลย , น้อย (ศิราณี ญาณกิตติกานต์) คนเป็นแม่ การแสดงคือเราเชื่อจริงๆว่าเขาเป็นแม่ของมิ้ง แบบคนเป็นแม่มีความคิดแบบนี้จริงๆว่ะ จนมาช่วง 20 นาทีสุดท้ายของเรื่อง ขนลุกสุด สุดท้ายนางเอก มิ้ง (ญดา - นริลญา กุลมงคลเพชร) คือให้รางวัลน้องเถอะ ทุ่มเทมาก ทั้งการแสดง คือเขาแสดงให้เราเชื่อว่าไม่ใช่มิ้งในตอนแรกนะ คนที่เรากำลังดูอยู่ในช่วงหลังของเรื่อง คือโคตรสปิริต มาก มากจริงๆ
..
ในส่วนของบท สำหรับเราแล้วบทเขียนดีนะ ดีมากเลยล่ะ แต่แค่มันไม่ค่อยถูกจริตเราเท่านั้นเอง ส่วนตัวความรู้สึกเราตอนจบมันออกจะแหวกทางไปกว่าที่คิด เอิกเกริกไปสักหน่อย แต่ในด้านความเป็นสากล มันถูกจริตเลยล่ะ เพราะมีความสากลมากในช่วงครึ่งชม.สุดท้าย แต่ในส่วนตัวเรารู้สึกว่าเราต้องการความส่วนตัวมากกว่านี้ มันไม่ควรเอิกเกริก งงม่ะ เราพิมพ์เรายังงงเองเลย แต่เราเข้าใจในความรู้สึก พอจบแล้ว หนังทำให้เรานั่งดู end credit จนจบ เพราะลุ้นว่าจะมีอะไรต่อไหมนะ และ…
..
ความน่ากลัว หนังให้ความน่ากลัวแบบที่ไม่ตุ้งแช่ มีตุ้งแช่อยู่จังหวะเดียว แต่โคตรได้ผลน่ะ เราว่าถ้าดูในโรงคงกรี๊ดน่ะ ส่วนมากจะเป็นความน่ากลัวที่มาจากการเล่าเรื่อง บรรยากาศ และดนตรีโคตรมีผลน่ะ ดนตรีประกอบเก่งมาก ดึงความรู้สึกโคตรดี
สุดท้ายแล้วร่างทรงมีอยู่จริงไหม หรือเป็นแค่ความเชื่อ หรือเพราะความเชื่อจึงทำให้สิ่งเหล่านี้มีอยู่จริงๆ
#movie #ร่างทรง
โฆษณา