ใต้ผ้าห่ม
ในวันที่รู้สึกว่าท้องฟ้าดูครึ้มๆเหมือนฝนจะตก
ตัวฉันเอาแต่ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม รู้สึกเหนื่อยล่าทั้งๆที่พึ่งตื่นนอน ฉันชอบนะเวลาฝนตก แต่ไม่ชอบเลยเวลามันแฉะ
ขนาดที่ซุกตัวใต้ผ้าห่มนั้นในหัวมันมีคำพูดมากมายวิ่งไปวิ่งมา ทำให้ฉันคิดวกวนเกี่ยวกับการมีชีวิตอยู่ของฉันในอนาคตมันจะเป็นเช่นไรกันนะ
ถ้าเกิดน้ำท่วมโลก มีสงคามโลกครั้งที่3
มีไวรัสที่เรียกว่า ซอมบี้
มีเหตุการต่างๆที่ฆ่าผู้คนละมากมาย
หรือมันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
ตัวฉันจะรู้สึกยังไงนะ?
ความรู้สึกยังเหมือนเดิมไหม
ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อหรือป่าว
มันเป็นคำถามที่อยู่ในหัว ต่อให้เป็นตัวฉันเองกับตอบมันไม่ได้ ว่าการมีชีวิตอยู่ของฉันนั้นมันมีค่ามากพอหรือป่าว
ถึงเอาแต่ตั้งคำถามกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมาก็ไม่เคยได้คำตอบเลยสักครั้ง ดูเหมือนว่ามันคงเป็นสิ่งที่ยากเกินไปสำหรับฉันสินะ การหาคำตอบให้กับตัวเองทั้งๆที่ในใจลึกๆอาจจะมีคำตอบและได้ตอบมันไปแล้ว แต่กับปิดกั้นมันเอาไว้ อาจจะไม่ยอมรับความจริงที่เจ็บปวดก็ได้ที่ซ่อนมันเอาไว้ในส่วนลึงของความรู้สึกก็ได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
