#onefortheroad
#วันสุดท้ายก่อนบายเธอ
การเดินทางของชีวิต แต่ละคนต่างมีเส้นทางเป็นของตัวเอง ได้พบเจอ ได้จากลา
ระหว่างทางอาจจะแวะรับใครเข้ามาเป็นเพื่อนร่วมทาง แต่เมื่อจุดหมายปลายทางต่างกันก็ถึงเวลาต้องแยกย้าย
เหตุและผลจากการกระทำของแต่ละคนอาจจะส่งผลกับคนอีกคนได้อย่างไม่อาจคาดเดา
บอส คนที่ดูเหมือนมีพร้อมทุกอย่างแต่ภายในเปราะบางจนเกินจะรับไหว คนที่ตกอยู่ในสภาวะขาดเมื่อได้มาเจอพริมผู้เข้ามาเติมเต็มความรู้สึกบางอย่าง ทำให้กล้าที่จะออกเดินทางไปโลกใบใหม่โดยใช้ความรู้สึกนำทาง ความบอบช้ำจากครอบครัว เพื่อน คนรัก เป็นส่วนประกอบที่ทำให้บอสดูเป็นคนแข็งแกร่งไม่ยึดมั่นถือมั่นกับความรู้สึกใดแต่ถ้ามองเข้าไปให้ลึกในแววตาจะมองเห็นความดำดิ่งที่ติดอยู่กับความรู้สึก ความฝัน ความรัก และจุดหมายปลายทางของพริมผู้ที่ไม่เคยหายไปจากใจของบอสแม้แต่วินาทีเดียว
อู๊ด คนที่ไม่มีอะไรพร้อม พยายามวิ่งตามหาไขว้คว้าทุกอย่างแต่ก็ไม่เคยสมหวังจาก ครอบครัว ความรัก อนาคต ชั่ววูบนึงอาจจะผิดพลาด การโกหกเพื่อนมันอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยแต่การพยายามที่ดูเหมือนทำเพื่อไถ่บาปในใจให้กับตัวเองมันแฝงไปด้วยความเอาใจใส่ของอู๊ดที่มีต่อบอสและพริมจริง ๆ ว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเค้า 2 คน คือการให้เพื่อนที่รักเค้าและเค้ารักได้กลับมาอยู่ในเส้นทางที่เหมาะสม รวมถึงตัวอู๊ดเองที่การป่วยกายทำให้อยากทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้การกลับบ้านเก่าไม่มีอะไรค้างคา แต่สิ่งที่ดีกว่าคือการที่อู๊ดได้กลับบ้านที่เป็นบ้าน ความสุข ความทรงจำ ความรัก ความคิดถึงของพ่อ ช่วยรักษาใจให้พร้อมกลับไปเส้นทางรักษากายเพื่อให้ยังคงเดินทางต่อไปได้
พริม คนที่ชัดเจนกับเป้าหมายในชีวิต passion อันแรงกล้านำพาให้พริมไม่เคยออกนอกเส้นทาง ความปรารถนาในการเป็นบาร์เทนดี้ยังชัดเจนเสมอไม่ว่าจะดำเนินไปด้วยวิธีการใดใด ความรัก ความสุข ความทุกข์ จากความสัมพันธ์ที่ผ่านเข้ามาไม่สามารถหยุดการเดินทางของพริมได้ การที่ไปถึงจุดหมายปลายทางของความฝันด้วยตัวเองคนเดียวมันคือความภาคภูมิใจแต่มันก็อาจจะไม่สามารถเติมเต็มความรู้สึกได้ทั้งหมด อดีตและที่ที่จากมายังคงติดอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ การได้กลับมาพอเจอกันอีกครั้งจะหยุดอยู่แค่ตรงนี้หรือจะออกเดินทางต่อ คงไม่มีใครตอบได้ เพราะเมื่อเราถึงทางแยกอีกครั้งมันอาจจะไม่จำเป็นที่เราต้องเลี้ยวซ้ายหรือขวาเราสามารถเลือกที่จะหยุดแค่ตรงนี้ได้เสมอ
อลิซ คนที่สดใสพร้อมที่จะวิ่งเล่นในโลกอันกว้างใหญ่ มีจุดหมายปลายทางที่ปักหมุดอยู่ในหัวใจอย่างชัดเจน และเดินทางไปตามเส้นทางที่ตัวเองจะไปให้ถึง ระหว่างทางอาจจะมีแวะรับเพื่อนเข้ามาเพื่อเดินทางไปด้วยกันบ้างแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปสุดทางในเส้นทางเดียวกัน อลิซที่ดูทันสมัย มีความสุขกับโลกกว้าง มองไปแต่หนทางข้างหน้า แท้จริงแล้วคือคนที่อยู่กับปัจจุบันมากที่สุดคนนึง เสียใจจากความรักแต่ก็ไม่หยุดเดินหน้าเพื่อโรงเรียนของตัวเอง มีความสุขอยู่กับการเปลี่ยนแปลงได้ อยู่กับความธรรมดาได้ การไม่ได้สอนในโรงเรียนของตัวเองต้องมาสอนเต้นลีลาศที่ฟู้ดคอร์ดแทน ผมสีแดงเปลี่ยนสีผมธรรมชาติ เดรสลายดอกไม้สีแดงเปลี่ยนเป็นเดรสลายดอกไม้สีดำ ทำให้เห็นว่าอลิซก็คืออลิซคนเดิมที่เข้าใจโลก ไม่จมอยู่กับอดีต และพร้อมเก็บเกี่ยวความสุขจากปัจจุบันเสมอ
หนูนา/นูน่า การเจอใครสักคนในช่วงเวลาที่ต้องก้าวข้ามผ่านวัย ก็ไม่ต่างอะไรกับการขับรถไปแล้วเจอทางแยก ถ้าเลี้ยวไปผิดทางก็คงเป็นเรื่องที่น่าเสียใจ แต่ถึงแม้จะไปผิดเส้นทางบ้างถ้าจุดหมายปลายทางยังคงชัดเจน เส้นทางที่ขรุขระอาจจะช่วยให้มองเห็นความสวยงามมากกว่าเดิมเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง รางวัลของความสำเร็จอาจจะไม่ได้วัดที่ถ้วยรางวัลเสมอไป การก้าวข้ามผ่านวัยจากประสบการณ์ที่เลวร้ายต่างหากคือรางวัลที่สวยงามของชีวิต
รุ้ง ผู้หญิงที่อบอุ่น เป็นแสงสว่างในชีวิตอู๊ด ถึงจะเป็นช่วงเวลาที่สั้นที่สุด อาจไม่ได้รักที่สุดแต่ก็ยังสามารถเป็นภาพความทรงจำที่ตราตรึงอยู่ในหัวใจของอู๊ด ผู้หญิงที่มองไปที่อนาคต อยากสร้างครอบครัว เมื่อปลายทางอู๊ดเลือกที่จะไม่ไปต่อ รุ้งก็เดินทางต่อไปข้างหน้า มูฟออนไปไกลแสนไกล ไม่มีอะไรที่ต้องรื้อฟื้นอีก แต่การกลับมาของอู๊ดมีเป้าหมายคือการได้เจอเพื่อเบสเมมโมรี่ในภาพความทรงจำสุดท้ายก่อนจะจากไป ม้วนฟิมล์สุดท้ายที่มีภาพความทรงจำแสนหวานจะมีประโยชน์อะไรถ้าคนที่อยู่ในภาพไม่อยากจะเปิดดูมันอีกแล้ว
สุดท้ายแล้ว ธรรมชาติชีวิตของคนเรามี 2 ด้านเสมอ
ในขาวมีดำในดำมีขาว ในดีมีเลวในเลวมีดี
ดีของเราอาจจะไม่ดีกับเขา ดีของเขาอาจะไม่ดีกับเรา
เข้าใจ ยอมรับ เรียนรู้ ปรับตัว เราอาจจะเป็นมนุษย์ที่พร้อมอยู่และจากไปโดยไม่เสียดายอะไรในชีวิตอีกเลย
และถ้าชีวิตนี้ยังไม่เคยออกเดินทางเราก็เหมือนคนที่ตายไปแล้วทั้งที่ยังหายใจอยู่
ปล1.ภาพสวยจัด Mood&Tone ดีแบบ5ดาว ความละเอียดของฉากที่แฝงนัยยะให้ตีความเพื่อเข้าใจตัวละครเพิ่ม เพลงประกอบที่โคตรเข้ากั๋นเข้ากันกับภาพยนต์
ปล2.เซอไพรส์พาร์ทของ พลอยหอ มากไม่คิดว่าจะเป็นพาร์ทที่กระทบความรู้สึกได้มากขนาดนี้ เกือบจะเป็นพาร์ทแรกและพาร์ทเดียวที่ทำให้เสียน้ำตา
ปล3.เสียดายพาร์ทของ นุ่นศิ นิดหน่อยแอบคาดหวังไว้ว่าจะอิมแพคกว่านี้
ปล4.ถึงเสียงจะแตกหลังดูจบ บางคนชอบมากบางคนไม่โอเค แต่ส่วนตัวถึงจะมีจุดที่ไม่ชอบอยู่บ้างแต่รวม ๆ ชอบอยากกลับไปดูซ้ำอีก อยากเก็บรายละเอียดของสัญญะในฉาก แต่คิดว่ารอดูในแพลตฟอร์มอื่นได้ เผื่อเวลาที่ผ่านไปบวกกับประสบการณ์ชีวิตอาจจะทำให้มุมมองและการตีความเปลี่ยนไปจากวันนี้
ใครอ่านมาถึงตรงนี้ กราบงามๆ อยากอ่านทัศนะของทุกคนด้วย เมนท์ได้ ชอบกด Like ไม่ชอบกดแชร์ :p
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
