📖หนังสือมีตั้งมากมายแต่เราคงอ่านทุกเล่มบนโลกไม่ได้ วินดาก็เช่นกันค่ะ การเลือกอ่านจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่เราจะโฟกัสไปยังแนวที่ชอบ หน้าปกที่ใช่ 555 (หน้าปกส่งผลต่อใจ💓มากพอสมควรเลยยยยย แบบว่ามองแล้วทัชใจพลอยถูกชะตาไปด้วยซะงั้น)😉
จริงๆเล่มนี้เป็นเล่มที่ไม่ใช่แนวที่วินดาปลื้มอะไรมากมายเลยค่ะ แต่อ่านได้ บอกตรงๆเพราะรูปปกล้วนๆ อารมณ์พุ่งมาก่อน ไม่มีอะไรใดใดปนเลยค่ะ เหตุผลค่อยเดินตามมาทีหลัง🤣
ที่บอกว่าไม่ใช่แนวเพราะเมื่อได้อ่านหน้าปกและปกหลัง พร้อมรีวิวเบื้องต้นก่อนตัดสินใจกดชำระเงิน เล่มนี้มากับเรื่องลึกลับ ความตาย ผี และความรู้สึกเล้นลับ ซ่อนลึกแน่นอน แต่ไม่เป็นไรในเมื่อตัดสินใจไปแล้วกว่า 80% ตามอารมณ์ ซื้อเลยค่ะเหตุผลที่เดินตามมาคือ เมื่อนานมาแล้วเราไม่ชอบแนวนี้ แต่ตอนนี้เวลาเปลี่ยนไปลองอ่านดูใหม่เราอาจจะชอบก็ได้ เนอะ😍
ในบทความนี้วินดาจะพูดถึงเฉพาะเรื่องราวของ เรื่องสั้นเรื่องแรกในเล่มของหนังสือ " หากสมองฉันไม่ได้ฟั่นเฟือน " เท่านั้นนะคะ (ในเล่มจะมีทั้งหมด 7 เรื่องสั้น) เพราะตอนนี้อ่านจบไปแค่เรื่องเดียวค่ะ อิอิ
😱เรื่องสั้นเรื่องแรกของเล่มนี้มีชื่อว่า
>>> นวนิยายแสนสั้นที่สุดในโลก <<<
ตอนเปิดอ่านสัก 10 บรรทัดแรกมันรู้สึกปั่นป่วนยังไงบอกไม่ถูกค่ะ เหมือนความคิดเราจะต่อต้านว่าเราไม่ชอบไม่ใช่หรอ อยากอ่านจริงๆรึป่าว แต่ก็พยายามปล่อยใจสบายๆไม่ตัดสิน อ่านไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ก็เริ่มเข้าที่ โฟกัส จินตนาการ และคิดตามเรื่อง แล้วก็พบว่า "หากใครที่จะอ่านเพื่อความผ่อนคลาย ลั้นล้าาาา...ฮาเฮ พับเก็บความคิดและความรู้สึกนี้ไปเลยค่ะ หมดสิทธิ์!!!"😬
อ่านไปแล้ววินดาได้ความรู้สึกตัวหนังสือ เรื่องราวที่ถ่ายทอดมีความสุขุม เป็นผู้ใหญ่ เหมือนจะราบเรียบแต่ลุ่มลึก มีความลึกลับอย่างแปลกประหลาด เหมือนได้รับความเศร้า สัมผัสถึงความเจ็บปวดและสูญเสีย ความตาย ในรูปแบบที่ค่อยๆซึมเข้ามาในความรู้สึกขณะอ่าน
คือเป็นเรื่องสั้นที่อารมณ์ไม่สั้นตามเลย อ่านจบแล้วยังวนอยู่ภายใน เนื่องจากภาษาที่แปลอ่านแล้วไหล่ลื่น น่าติดตาม ไม่สะดุดเลยแม้แต่บรรทัดเดียว ในส่วนของผู้เขียนเองก็ทำให้เราอยากรู้ อยากรู้ อยากรู้... ... ... จนวางไม่ลงต้องติดตามเรื่องราวพร้อมกับจินตนาการ และคิดตามแบบคิ้วขมวดไปด้วย
เพราะเดาไม่ถูกทั้งๆที่อ่านไปก็พยายามสืบไปด้วยว่าเฉลยสุดท้ายแล้วคืออะไร ปมที่ผูกผ่านตาเราไปแล๊วววววว แต่เราไม่สงสัยหรือสะดุดเลยแม้แต่น้อย กลับไปจับจุดประเด็นอื่นจนแก้ไม่ออกนั่นแหละค่ะส่งผลทำให้อ่านแล้วยิ่งอยากรู้ๆๆๆๆๆ
😨ในเรื่องสั้น : นวนิยายแสนสั้นที่สุดในโลก เป็นเรื่องของสามี ภรรยา คู่หนึ่งที่อยู่ๆก็เห็นวิญญาณแบบประชิดตัว เห็นบ่อย เห็นชัด จนรบกวนชีวิตประจำวันเป็นเวลาค่อนข้างนาน แล้วที่สำคัญมีแค่ผู้เป็นสามีและภรรยาคู่นี้เท่านั้น สองคนนี้เท่านั้นที่เห็น ไม่ว่าจะอยู่บ้าน อาบน้ำ ที่ทำงาน เรียกว่าตามติดชีวิตกันเลยก็ว่าได้
แต่ทุกครั้งที่วิญญาณตนนี้มาปรากฏก็แค่ให้เห็นเฉยๆ มาแบบชัดเจนเห็นใบหน้า การแต่งกาย รอยบาดแผล แต่ก็ไม่ได้มีท่าทาง พูด หรือทำร้ายใดใด นั่นยิ่งสร้างความประหลาดใจและเพิ่มความอยากรู้ให้กับเขาทั้งสองเข้าไปอีก ทั้งเรื่องความไม่รู้จัก ไม่มีความเกี่ยวข้อง ไม่มีเหตุผลเชื่อมโยงได้ว่าทำไมนะวิญาณตนนี้ถึงเข้ามาในชีวิตประจำวันของเขาอย่างไร้เหตุผล
และที่แปลกเข้าไปอีกเมื่อเวลาผ่านไปทำไมพวกเขาถึงได้เห็นร่างกายของวิญญาณจางลงไปเรื่อยๆตามกาลเวลา😲
ความสงสัยเหล่านี้ทำให้เขาทั้งสองสืบหาว่าวิญญาณตนนี้เป็นใคร ตายเพราะอะไร จนได้นำมาพบกับคนในครอบครัวของวิญญาณ และเรื่องค่อยๆคลี่คลายจนกระจ่างขึ้นในที่สุด🤭
พอแค่นี้ก่อนนะคะทุกคน จริงๆวินดาอยากเฉลยว่าวิญญาณตนนี้เป็นหญิงหรือชาย เป็นใครมาจากไหน ทำไมถึงตาย แต่อยากเก็บไว้ให้ลองสัมผัสความรู้สึกตอนอ่านเองมากกว่าค่ะ ช่วงท้ายเรื่องที่เฉลยคือพีคมากสำหรับวินดา แบบขอบคุณตัวเองเลยค่ะที่ตัดสินใจซื้อเล่มนี้มาไว้ครอบครอง
ถ้ามีโอกาสวินดาแนะนำเล่มนี้ให้ทุกคนลองอ่านนะคะ ตอนนี้ก็อ่านเรื่องแรกไปแล้ว ถ้าอ่านเรื่องอื่นๆในเล่มจบแล้วจะมาแชร์เรียกน้ำย่อยอีกนะคะทุกคน🤗
"นวนิยายแสนสั้นที่สุดในโลก" เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกของหนังสือ : หากสมองฉันไม่ได้ฟั่นเฟือน ความยาวเรื่องประมาณ 40 หน้า อ่านไม่นานค่ะ
หนังสือ : หากสมองฉันไม่ได้ฟั่นเฟือน
(ผลงานเรื่องเยี่ยมของนักเขียนที่นักอ่านคุ้นชื่อในนามปากกา โอตสึ อิจิ)
ผู้เขียน : ยามาชิโระ อาซาโกะ
ผู้แปล : พรพิรุณ กิจสมเจตน์
สำนักพิมพ์ : HUMMING BOOKS (ฮัมมิงบุ๊คส์)
ถ้าใครอ่านแล้ว หรือยังไม่ได้อ่านมาเม้ามอยกันได้เสมอนะคะทุกคน🥰🦋
แล้วพบกันใหม่นะคะ👋🏻
#windasharing
- 18
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
