ระทึกใจแม่ เมื่อลูกชายหายไปไม่กลับบ้าน 🥺
เฉลยก่อน น้องปลอดภัยดีค่ะ แต่กว่าจะกลับบ้านได้ก็มีเรื่องให้ระทึกใจไม่น้อย❗️
ปกติเด็ก ๆ ญี่ปุ่น พอขึ้นประถม เวลาไปโรงเรียนก็จะเดินไปกลับเอง ไม่มีพ่อแม่รับส่งเหมือนที่เมืองไทย
ลูกชายของคุณแม่ชาวญี่ปุ่นในข่าวนี้ก็เช่นกันค่ะ 🥺
วันเกิดเหตุ น้องเพิ่งเริ่มไปโรงเรียนได้เป็นวันที่ 2 เอง
แล้วตามตาราง หลังเลิกเรียนน้องจะเดินกลับมาที่ไปรษณีย์ใกล้บ้านกันเป็นกลุ่ม มีสมาชิกในกลุ่ม 4 - 5 คน
ตัวคุณแม่ก็จะไปรอรับที่ไปรษณีย์
แต่รอจนเลยเวลาไป 20 นาทีแล้ว ลูกชายก็ยังไม่กลับมา
คุณแม่กังวลเรื่องอุบัติเหตุมาก จึงโทรไปที่โรงเรียน
รองครูใหญ่รับสาย และบอกว่ากลุ่มของลูกชายมีครูเดินมาส่งด้วย
แต่ไม่รู้ทำไมทั้งเด็กทั้งครูจึงยังมาไม่ถึง
ทางโรงเรียนพยายามติดต่อครูที่เดินมาส่ง จนผ่านไปสักพัก เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากโรงเรียนอีกครั้ง รองครูใหญ่บอกว่า
ขอโทษนะครับ เราตรวจสอบแล้วปรากฎว่า ครูที่ไปส่งเด็กเป็นครูที่เพิ่งย้ายมาใหม่ และเกิดความผิดพลาด เขาเข้าใจผิดและเดินไปกับเด็กกลุ่มอื่น 😳
สรุปว่าไม่มีครูเดินมาส่งกลุ่มของลูกเธอเลย 😫
"แล้วลูกชายฉันอยู่ที่ไหน"
ขณะที่เธอกำลังกลุ้มใจมาก ก็หันไปเห็นหญิงแปลกหน้าจูงมือลูกชายของเธอมา
เมื่อแนะนำตัวกันจึงรู้ว่า (ขอเรียกว่าคุณดีนะคะ) เป็นแม่ของเด็กรุ่นพี่ในโรงเรียนนั่นเอง
คุณดีเล่าว่า เจอลูกชายของเธอยืนซึมอยู่หน้าบ้านก็เลยถามไถ่และพามาส่งที่นี่
แล้วลูกชายที่ดูเหนื่อยอ่อนก็พูดว่า "ただいま ทะดาอิมะ ผมกลับมาแล้วครับ" 😢
เมื่อขอบคุณคุณดีแล้ว เธอก็พาลูกกลับบ้านและถามลูกเกี่ยวกับเรื่องราวในวันนี้ น้องก็เล่าว่า
ตอนกลับมีเพียงนักเรียนป. 1 และป. 2 แค่ 3 คนเท่านั้นที่เดินออกจากโรงเรียนด้วยกัน
อีก 2 คนเป็นพี่น้องกัน และเพิ่งย้ายมาจากที่อื่น
เป็นครั้งแรกของทั้ง 3 คนที่เดินจากโรงเรียนไปที่ไปรษณีย์
แล้วทั้ง 3 คนก็หลงทาง
แล้วน้องก็หลงจาก 2 พี่น้องนั้นอีกที
จนน้องหลงไปยืนซึมที่หน้าบ้านคุณดี
เธอฟังแล้วสงสารลูกมาก จริง ๆ ระยะทางจากบ้านถึงโรงเรียนประมาณ 1 กม. แต่ถ้าคิดระยะทางไปถึงบ้านคุณดี รวมแล้วลูกชายของเธอน่าจะเดินประมาณ 2 กม.เลยทีเดียว
น้องคงเหนื่อยเพราะคืนนั้นหลับไปตั้งแต่ก่อน 2 ทุ่มเลย 😔
ครูที่โรงเรียนโทรมาขอโทษในวันรุ่งขึ้น แต่ไหน ๆ ลูกชายของเธอก็กลับมาโดยสวัสดิภาพแล้ว การสนทนาจึงจบลงที่เธอบอกครูว่า "โปรดระมัดระวังให้มากกว่านี้"
เฮ้อ โชคดีที่น้องปลอดภัยนะคะ ❤️👶
ที่มา
ศัพท์น่ารู้ 📚
ลูกชาย 息子 (むすこ มุสุโกะ)
ไม่กลับบ้าน 帰宅しない (きたくしない คิตะคุชินะอิ)
กลับจากโรงเรียนเป็นกลุ่ม 集団下校 (しゅうだんげこう ชูดันเกะโค)
เด็กหลงทาง 迷子(まいこ มะอิโกะ)
นี่อ่านไปโมโหครูไป ต้องออกไปดูดอกบ๊วยที่เริ่มบานดับความโมโห 🔥
🌸 เดือนหน้าคงจะบานสวยกว่านี้ 🌸
แล้วพบกันใหม่ค่ะ 🥰🙏