21 ก.พ. 2022 เวลา 06:47 • ปรัชญา
ชีวิตของเราทุกข์คนเกิดมา เราก็ไม่รู้ว่าเกิดมาอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร มากินมานอน สนุกสนานด้วยเรื่องของอารมณ์ ชอบสิ่งนั้นสิ่งนี้ อยากได้อยากมี เห็นเค้ามีอะไรกัน เราก็อยากมีบ้าง มีอะไรดีที่เค้าสวยงามทันสมัย อะไรที่มีอยู่มานานมันก็เก่าไปเสื่อมไปทั้งของที่เราใช้ ของที่อยู่ร่วมกันมาทุกวันๆ นานไปก็ชักไม่ชอบเสียแล้ว ของที่เคยชอบก็กลับเป็นไม่ชอบ กลับมาเป็นอุปสรรคไปเสีย
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ล้วนเป็นเรื่องเป็นราวของคำว่า กรรม เป็นคำตอบที่เป็นเหมือน ตอบแบบกำปั้นทุบดิน แต่เราลองไปใครครวญดู ว่ามีใครบ้างที่เกิดมา ไม่มีอุปสรรค ไม่ต้องอดทนอะไรๆ เรื่องอุปสรรคต่างๆมันก็ไม่ได้อยู่คงทน เมื่อมีอุปสรรคเค้าถึงบอกว่าให้อดทน อดทนที่จะทำดี (อย่าไปทำชั่วเพราะ นั่นมันเหมือนเรากระทืบตัวเราเอง)
ในความอดทนทำเรื่องราวดี มันก็มีเรื่องราวของคำว่าเวลา เมื่อเราทำเรื่องราวดีให้กับตัวเรา เรื่องราวดีๆที่ว่านั่นกเรื่อง สร้างบุญสร้างกุศล เรื่องราวอโหสิกรรม ให้อารมณ์เปทานไปบ้าง ไม่ไปถือโทษโกรธใคร เค้าก็มากรรม เราก็มีกรรม ต่างคนต่างมีกรรม ต่างทิฐิที่นำพา มาเจอะกัน ก็ย่อมมีเรื่องไม่ตรงกันเป็นธรรมดา เมื่อเรารจักเรื่องราวเรานี้ เราก็มีสติมีปัญญา ที่จะใคร่ครวญแก้ไข ทำเรื่องราวดีๆ ให้แก่จิตของเรา เราทำเรื่องดีด้วกายเรา สิ่งดีก็จะเกิดที่กายเรา เราเอากายเราไปทำไม่ดี สิ่งไม่ดีก็จะเกิดที่กายเราเหมือนกัน
โฆษณา