24 ก.พ. 2022 เวลา 15:00 • ความคิดเห็น
52Hz
ในปี ค.ศ. 1989 ทีมนักวิทยาศาสตร์ของสถาบันสมุทรศาสตร์วูดโฮล (Woods Holes Oceanographic Institution) ได้ทำการค้นพบคลื่นเสียงแปลกประหลาด ที่มีความถี่สูงถึง 52Hz แล้วก็หายไป
ในที่สุดนักวิจัยก็ค้นพบว่าคลื่นเสียงนี้ คือ เสียงเรียกของวาฬตัวหนึ่ง ที่ไม่ทราบสายพันธุ์ ในปี 1992 ถูกพบอีกครั้งโดยเรือดำน้ำของสหรัฐ ค้นพบว่า มีเพียงแค่ตัวเดียว โดดเดี่ยวท่ามกลางมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ พบว่าวาฬตัวนี้ไม่มีคู่ หรือเพื่อนเลย
เพราะคลื่นเสียงของวาฬตัวนี้ ต่างจากวาฬทั่วไป ที่มีความถี่ในการค้นพบระหว่าง 12-25 Hz
มันช่างเป็นเรื่องน่าเศร้า ถ้าเราลองคิดว่าเราเป็นวาฬ 52Hz ตัวนั้นที่ต้องว่ายอยู่ท่ามกลางมหาสมุทร ที่เย็นยะเยือก
'ไม่ได้ยินเสียงใครและใครก็ไม่ได้ยินเสียงเรา'
วาฬตัวนี้ส่งเสียงเรียกออกไปทุกปีต้องการหาคนที่ได้ยินเสียงฉันอยู่ตรงนี้
"สวัสดีมีใครอยู่ไหมฉันอยู่ตรงนี้ มีใครได้ยินฉันบ้าง ฉันอยู่ตรงนี้"
สิ่งที่มันได้รับกลับมาก็คือความ 'ว่างเปล่า'
แต่นักวิทยาศาสตร์ที่ได้ติดตามวาฬตัวนี้หลังจากค้นพบก็คอยดูแลแล้วติดตามในทุกๆปี วาฬตัวนั้นก็ยังคงใช้ชีวิตโดดเดี่ยวต่อไป นับจากนี้ตลอดทั้งชีวิตของมันจะไม่มีทางได้พบเพื่อนวาฬด้วยกันอีกเลย
มันคือความรู้สึกเหงาเปล่าเปลี่ยว ความว่างเปล่า ที่เราไม่สามารถหาเจอใครสักคน ไร้ซึ่งคนเข้าใจ บางคนอาจยอมแพ้และยกเลิกการเปล่งเสียง ขณะที่บางคนยังกอดความหวังแค่เพียงเสี้ยวเล็กๆ ว่าจะได้พบเจอใครสักคนที่มีคลื่นความถี่ตรงกันเอาไว้และเปล่งเสียงต่อไป😔
วันนี้ฉันก็เหมือนวาฬตัวนั้น
ฉันอาจ....
เหนื่อยกับการกอดความหวัง
เหนื่อยกับการเปล่งเสียง
เหนื่อยจนอยากวางและนอนนิ่งว่างเปล่า
เหนื่อยจนไม่อยากเจอไม่อยากคุยอยากอยู่คนเดียวในมุมมืดๆ
้เหนื่อยจนไม่อยากใช้สมอง อยากหลับนานๆ
เหนื่อยกับการตามหาเพื่อนที่เข้าใจในคลื่นความถี่ที่ยากจะเจอ
'ไม่มีใคร' ที่จะพยายามค้นพบ
'ไม่มีใคร' ที่จะยอมรับความโดดเดี่ยวนี้ และ ความต่างที่จะมีคนเข้าใจ
'ไม่มีใคร' ที่พยายามค้นพบตัวฉันในแบบที่เป็น ยอมรับ เข้าใจ และอยู่ข้างๆ
ฉันกำลัง จะกลายตัวเองเป็นวาฬตัวนั้น อย่างสมบูรณ์แล้วสินะ....
โฆษณา