“กิลกาเมช (Gilgamesh)” กับความพยายามแสวงหา “ชีวิตอมตะ”
หาก “ชีวิตอมตะ” มีอยู่จริง เชื่อว่ามนุษย์คงทำสงครามแก่งแย่งความเป็นอมตะของชีวิต
แต่ในความเป็นจริงนั้น ทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า หากแต่ในประวัติศาสตร์ ก็มีเรื่องเล่าและตำนานต่างๆ เกี่ยวกับความพยายามในการแสวงหาชีวิตที่เป็นอมตะ
หนึ่งในมหากาพย์เรื่องยิ่งใหญ่ คือ “มหากาพย์กิลกาเมช (Epic of Gilgamesh)” และเรื่องราวของ “กิลกาเมช (Gilgamesh)” ก็สอนบทเรียนต่างๆ ให้โลกมากมาย
“มหากาพย์กิลกาเมช (Epic of Gilgamesh)” ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในเรื่องเล่าที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และถูกจารึกลงบนหลักจารึกที่ทำจากดินเหนียว
ในปีค.ศ.1853 (พ.ศ.2396) มีการค้นพบจารึกมหากาพย์กิลกาเมชในห้องสมุดโบราณที่เก็บหลักจารึกโบราณในบริเวณอัสซีเรีย
เรื่องราวของมหากาพย์เรื่องนี้ เป็นเรื่องราวการผจญภัยของ “กิลกาเมช (Gilgamesh)” กษัตริย์ในตำนานผู้ปกครองอูรุค และปกครองเมื่อราวยุค 2,700 ปีก่อนคริสตกาล
กิลกาเมช (Gilgamesh)
ตามตำนานนั้น กิลกาเมชเป็นกษัตริย์ที่ทรงอำนาจมากที่สุดในโลก เล่าว่าสองในสามส่วนของพระองค์นั้นมาจากพระเจ้า มีเพียงแค่หนึ่งส่วนที่เป็นมนุษย์ ทำให้เรื่องราวของพระองค์ดูยิ่งใหญ่ และพระองค์ก็ได้ทรงสร้างวิหารและกำแพงเมืองมากมาย
พระองค์มีพระสิริโฉมงดงาม พระวรกายแข็งแรง หากแต่รัชสมัยของพระองค์ก็มีด้านมืดเช่นกัน
มีเรื่องเล่าว่าหากพระองค์ทรงทราบว่ามีใครจะแต่งงาน พระองค์จะหลับนอนกับเจ้าสาวก่อนที่เจ้าสาวจะเข้าหอกับเจ้าบ่าว นอกจากนั้น พระองค์ยังเกณฑ์แรงงานจำนวนมากสำหรับการก่อสร้างใหญ่ๆ มากมาย
พระราชชนนีของพระองค์เป็นเทพธิดา ซึ่งเท่ากับว่าพระองค์เป็นลูกครึ่งมนุษย์กับเทพเจ้า หากแต่ด้วยความโหดร้ายของกิลกาเมช ก็ทำให้ประชาชนหวาดกลัว และขอให้ “เทพธิดาอานุ (Anu)” ช่วยเหลือ
เทพธิดาอานุได้สร้าง “เอ็นคิดู (Enkidu)” คนเถื่อนผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางสัตว์ป่าดุร้ายและวิญญาณร้าย
เอ็นคิดู (Enkidu)
เอ็นคิดูมีความตั้งใจจะเข้าเมือง อานุจึงส่ง “อิชตาร์ (Ishtar)” ซึ่งเป็นนักบวชหญิง ให้พาเอ็นคิดูกลับเข้าเมือง
เมื่อเอ็นคิดูมาถึงกำแพงเมือง เขาก็ได้เผชิญหน้ากับกิลกาเมช
เอ็นคิดูพยายามจะหยุดความโหดร้ายของกิลกาเมช โดยทั้งกิลกาเมชและเอ็นคิดูต่างทรงพลังด้วยกันทั้งคู่ และศึกนี้ก็จบลงด้วยชัยชนะของกิลกาเมช
จากการต่อสู้นี้ ทำให้ทั้งกิลกาเมชและเอ็นคิดูต่างชื่นชมฝีมือของอีกฝ่าย และก็ได้กลายเป็นสหาย
จากชัยชนะครั้งนี้ ทำให้กิลกาเมชทรงเชื่อว่าพระองค์ไร้ผู้เทียมทาน สามารถเอาชัยเหนือทุกผู้คน พระองค์จึงทรงท้าใครก็ตามที่กล้า ให้ต่อสู้กับพระองค์
ต่อมา อิชตาร์ได้เกิดหลงรักกิลกาเมช หากแต่กิลกาเมชได้ปฏิเสธอิชตาร์
เมื่อถูกปฏิเสธ ด้วยความโกรธ อิชตาร์จึงปลดปล่อยกระทิงแห่งสวรรค์ (Bull of Heaven) เพื่อทำลายเมืองและทุกอย่างที่ขวางหน้า ซึ่งกิลกาเมชและเอ็นคิดูก็หาทางหยุดยั้งกระทิง จนสามารถสังหารกระทิงได้
แต่ถึงอย่างนั้น เอ็นคิดูก็ต้องแลกด้วยชีวิตของตน
ภายหลังการจากไปของเอ็นคิดู กิลกาเมชก็ทรงเศร้าเสียใจ และทรงหวาดเกรงว่าพระองค์จะพบจุดจบเช่นเดียวกับพระสหาย
และเพื่อจะหนีจากความตาย พระองค์จึงเริ่มหาหนทางสู่ชีวิตที่เป็นอมตะ โดยการเดินทางของพระองค์นั้นไปไกลสุดพิภพ
ภายหลังจากเสด็จออกตามหาหนทางสู่ชีวิตที่เป็นอมตะ พระองค์ก็ทรงพบกับร้านเหล้า โดยผู้ดูแลร้านเหล้าคือเทพีที่มีนามว่า “ซิดูริ (Siduri)” ซึ่งกิลกาเมชก็ได้ตรัสถึงความในพระทัยให้เทพีซิดูริฟัง
เทพีซิดูริได้ส่งเสริมการเดินทางของกิลกาเมช และได้กล่าวว่ามนุษย์ทุกคนต้องตาย และได้ออกไอเดียอย่างหนึ่ง
เทพีซิดูริได้ทูลให้กิลกาเมชข้ามแม่น้ำแห่งความตาย และพบกับ “อุตนาปิชทิม (Utnapishtim)” ผู้เป็นอมตะ
อุตนาปิชทิมได้เคยสร้างเรือใหญ่ที่บรรทุกทั้งมนุษย์และสัตว์ เพื่อช่วยเมืองจากน้ำท่วมใหญ่
อุตนาปิชทิมได้บอกให้กิลกาเมชลองเอาชนะความง่วง ไม่หลับนอน ซึ่งบางที อาจจะเป็นหนทางสู่ชีวิตอมตะ
กิลกาเมชได้ลองทำตาม และทรงตื่น ไม่บรรทมเป็นเวลานานกว่าเจ็ดวัน หากแต่สุดท้ายพระองค์ก็ทรงทนไม่ไหว และบรรทมไป
เมื่อเป็นอย่างนี้ อุตนาปิชทิมจึงบอกให้กิลกาเมชลองค้นหาพืชวิเศษซึ่งจมอยู่ใต้มหาสมุทร
อุตนาปิชทิมได้กล่าวว่า พืชวิเศษนี้จะมอบความอ่อนเยาว์ตลอดกาลให้ผู้ครอบครอง ซึ่งกิลกาเมชก็ค้นพบ หากแต่ระหว่างทางกลับ ก็ได้มีงูมาขโมยพืชวิเศษไป
ภายหลังจากพยายามทุกวิถีทาง กิลกาเมชก็ยอมรับความจริง
พระองค์เสด็จกลับเมืองโดยยอมรับความจริงว่าทุกชีวิตต้องตาย และปกครองเมืองเป็นเวลานาน 126 ปี
“มหากาพย์กิลกาเมช (Epic of Gilgamesh)” เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น หากแต่ก็มีเค้าโครง ตัวละครจริง นำมาเสริมเติมแต่งเพิ่มขึ้น
และเรื่องราวนี้ ก็ทำให้เห็นว่าการที่ผู้คนต้องการจะเป็นอมตะ ไม่ตายนั้น มีมานานมากกว่า 1,000 ปีแล้ว
- 17
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
