#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#สี่ดรุณีตอนที่5
#บารมีองคต3,#BestPart,
สวัสดีครับ เพื่อนๆ,😇
คืนนี้ขออนุญาตส่งเพลง Best Part (Danial Caesar&H.E.R.) ในเวอร์ชั่นพี่น้องร้องเพลง ของ ผม&ครูโต๊ะให้เพื่อนๆฟัง เพิ่มอรรถรสในการอ่านสี่ดรุณี ค่ำคืนวันอาทิตย์นี้นะครับ 😇❤️💙🎶🎵🥛🎹
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะครับ
T.Mon
(27/2/2022)
-
บทที่ 1 สี่ดรุณี
ตอนที่ 5/3 บารมีองคต
ความเดิมตอนที่แล้ว:
ขณะที่พ่อปู่ช้างพลายดำเสร็จสิ้นพิธีเบิกทวารให้เจ้าหนูแบนวัย 5 ขวบปี พูดได้ว่า “ฟ..ฟฟฟ”
ก็บังเกิดไฟปริศนา ไหม้ขึ้นที่เพิงข้างๆของแม่มดจ่าย..
พร้อมกับเสียงสบถของแม่มดจ่าย ที่ค่อยๆเงียบลงไปในกองเพลิง..
และ เสียงของเจ้าหนูแบนที่ดังขึ้นมา แทนว่า
“ฟฟฟ..ไฟไหม้”
จากนั้น บรรดาผู้หนีตายต่างโกลาหล วิ่งออกมาจากในเพิงของผู้วิเศษทั้งสอง และมายืนจับกลุ่มมุงดูเพลิงไฟสีเขียว ที่ลุกโชนขึ้นอย่างอกสั่นขวัญแขวน
แต่ที่น่ากังวลที่สุด ก็คือ คุณหนูพิศ ที่ในเวลานี้ ยังยืนตัวสั่นขวัญหาย อยู่ในอ้อมกอดของคุณหนูเกษร และร้องไห้สะอึกสะอื้น หวาดวิตก กลัวคำทำนายในลักษณะคำสาปแช่งของแม่มดจ่าย ..จนคล้ายกับอาการของคนใกล้จะคุ้มคลั่ง..
#บริเวณร่มไม้ฝั่งตรงข้ามเพิงพ่อปู่ช้างพลายดำ
“ท่านเจ้าคุณ..เจ้าคะ
ท่านเจ้าคุณ.. เจ้าคะ
คุณหนูเกษร และคุณหนูพิศท่านยืนอยู่ตรงโน้น น่ะเจ้าค่ะ.. เรารีบไปหาคุณหนูทั้งสอง กันเถิดนะเจ้าคะ”
ช้อยเอ่ยเรียกเจ้าคุณสันติ พลางรีบเดินนำหน้า แหวกฝ่าฝูงชนเพื่อไปหา คุณหนูเกษร และคุณหนูพิศ
“รีบไปกันเถิดเจ้าค่ะ ท่านเจ้าคุณ”
คุณหนูเอมน้อยเอ่ยเรียกเจ้าคุณสันติ ที่ยังยืนเพ่งสำรวจ มองเข้าไปในต้นเพลิงของเพิงแม่มดจ่าย..ซ้ำอีกครั้ง
“อ้อ ขอรับ..สักครู่นะขอรับ” เจ้าคุณสันติเอ่ยตอบ คุณหนูเอมน้อย
จากนั้นจึง หันไปสั่งข้อความบางอย่างกับเจ้าหน้าที่คนสนิท (หลวงไมตรี)..ก่อนที่จะเร่งเดินตามช้อย คุณหนูเอมน้อย ไป..
..
..
เมื่อหลวงไมตรี ได้รับคำสั่งนั้นแล้ว ก็เดินข้ามฝั่งถนนมายังบริเวณที่เจ้าพนักงานชาววัง กำลังวุ่นวายดับไฟตรงเพิงแม่มดจ่าย..
หลวงไมตรีสังเกต..ไฟที่ไหม้ตรงบริเวณนั้น พบว่า มีหลากสีสัน โดยเริ่มต้นจากสีแดง ส้ม เหลือง จากนั้น ก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน และสุดท้าย จึงเป็นสีเขียว พร้อมกับมีคราบสีน้ำตาลแดง ปรากฏบนพื้น อันผิดธรรมชาติจากอัคคีภัยอื่นๆที่เกิดขึ้นตามฤดูกาล ของสยาม..
นอกจากนี้ ไฟเหล่านี้เมื่อถูกน้ำสาด ถึงแม้จะบรรเทาเบาบางลง แต่ยิ่งกลับแผ่ขยายแล้วโหมแรงกลับคืนกำลังขึ้นมาใหม่..
ราวกับมีชีวิต และกำลังต่อสู้อยู่กับบรรดาเจ้าหน้าที่ชาววัง..ที่เร่งสาดน้ำดับเพลิง..
จากนั้นหลวงไมตรี ค่อยๆก้มลงนั่งชันเข่า แล้วมองสำรวจบนพื้นรอบๆตัว อย่างละเอียด อีกครั้ง..
คราวนี้ หลวงไมตรี หยิบเศษผ้าม่านไหม้ไฟขึ้นมาชิ้นหนึ่ง พร้อมกับหยิบรูปโลหะสัญลักษณ์คล้ายชิ้นศิลปะหรือ ตราชาวต่างชาติ ที่ตกอยู่ใกล้ๆกัน ขึ้นมาดมกลิ่น
แล้วม้วนเก็บใส่ถุงผ้าของตน..และพูดขึ้น เบาๆว่า
“เห็นทีจะไม่ด้า..
เห็นท่าจะไม่ดี..
แล้ว ขอรับ..”
..
..
“อะรีที่ไม่ใด..
อะไรที่ไม่ดี หรือ เจ้าคะ คุณหลวง ”
เสียงหวานใส ดังขึ้นจากด้านหลังของคุณหลวงไมตรี จนทำให้คุณหลวงสะดุ้งเบาๆ ..
และเมื่อหันกลับไป ก็พบกับ รอยยิ้มหวานของคุณหนูแย้ม ที่ยืนจ้องตนอยู่
“เอ้า คุณหนูแย้ม ยังไม่รีบเดินตามท่านเจ้าคุณ คุณช้อย และคุณหนูเอมน้อย ไปอีกหรือ ขอรับ?!?”
หลวงไมตรี เอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย..
คุณหนูแย้ม ยิ้มกว้างขึ้นกว่า เดิม และตอบว่า..
“ยังตามไป ไม่ได้ หรอก เจ้าคะ..
หนูแย้มต้องรอส่งเจ้าลิงน้อยที่หลับอยู่บนหลังคืนให้ แม่ของเค้า ก่อนน่ะเจ้าค่ะ ฮะฮะ ฮะ”
คุณหนูแย้ม พูดพลางหมุนตัวให้หลวงไมตรี เห็นเจ้าหนูแบนที่กอดคอหลับอยู่บนหลัง ..
คุณหลวงไมตรี ลุกขึ้นยืน แล้วเดินอมยิ้มเข้าไปหาคุณหนูแย้ม และพูดขึ้นว่า..
“ให้กระผมอุ้มเจ้าหนูคนนี้ รอส่งคืนแม่ของเค้า แทนคุณหนูแย้ม เถิดขอรับ
คุณหนูแย้มจะได้รีบเดินตามท่านเจ้าคุณ และคุณหนูท่านอื่นๆ ทัน น่ะขอรับ..”
“แต่หนูแย้ม เกรงใจคุณหลวง น่ะเจ้าค่ะ..
ถึงเจ้าหนูแบนจะ ตัวเล็ก แต่ก็หนักเอาการอยู่ น่ะเจ้าค่ะ..”
คุณหนูแย้ม เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเกรงใจ และซาบซึ้งในความมีน้ำใจของคุณหลวงไมตรี..
คุณหลวงไมตรี โค้งศีรษะ และยิ้มตอบอย่างสุภาพ ก่อนที่จะตั้งวงแขนรอรับร่างเจ้าหนูแบนจากคุณหนูแย้ม
คุณหนูแย้มจึงเอียงตัวและค่อยๆปลดมือของเจ้าหนูแบนที่เกาะออก..
แล้วปล่อยให้ร่างนั้นค่อยๆไหลลงสู่อ้อมแขนของคุณหลวงอย่างนุ่มนวล..
“ขอบคุณมากนะเจ้าคะ..
แล้วพบกันใหม่นะเจ้าคะ ”
คุณหนูแย้มยกมือไหว้ขอบคุณ พร้อมกับส่งรอยยิ้มให้คุณหลวงไมตรี อีกครั้ง ก่อนที่จะหันหลังวิ่งตาม ช้อย และคุณหนูเอมน้อย
คุณหลวงไมตรี มองร่างงามที่วิ่งจากไป จนหายลับตาแล้วจึง รำพึง ว่า
“It’s a pleasure ขอรับ คุณหนูแย้ม ❤️”
จากนั้นคุณหลวงไมตรี ก็ก้มมองเจ้าหนูแบน แล้วเอ่ยเบาๆขึ้นว่า..
“กระผมก็ มัวแต่ตกตะลึง กับรอยยิ้มของคุณหนูแย้ม จนลืมถามชื่อมารดาของเจ้าหนูแบนจากคุณหนูท่าน
แล้วนี่ จะทำยังไงกันดีนะขอรับ 😅”
ชั่วขณะหนึ่ง คล้ายกับเจ้าหนูแบนที่หลับอยู่จะเข้าใจ ทำท่าขยับปาก ขมุบขมิบ
คุณหลวงไมตรีจึงก้มลงฟังอย่างตั้งใจ และได้คำตอบ ว่า
“ฟ..ฟฟฟ..”
“ฟ..ฟฟฟ..ฟรี้”
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงสี่ดรุณี
(T.Mon)
27/2/2022
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
