อิทธิฤทธิ์ปี่พระอภัย (พระอภัยเป่าปี่กี่ครั้งในเรื่อง?)
อันดนตรีมีคุณทุกอย่างไป
ย่อมใช้ได้ดังจินดาค่าบุรินทร์
ถึงมนุษย์ครุฑาเทวราช
จตุบาทกลางป่าพนาสิณฑ์
แม้นปี่เราเป่าไปให้ได้ยิน
ก็สุดสิ้นโทโสที่โกรธา
ให้ใจอ่อนนอนหลับลืมสติ
อันลัทธิดนตรีดีหนักหนา
ซึ่งสงสัยไม่สิ้นในวิญญาณ์
จงนิทราเถิดจะเป่าให้เจ้าฟัง
ปี่ที่พระอภัยมณีเป่านั้น
ทุกๆคนต่างก็รู้กันดีว่าหาใช่ปี่ไก่กาสามัญทั่วไปไม่
แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่าปี่ของพระอภัยนั้นมีอิทธิฤทธิ์ร้ายกาจเพียงใด
ก่อนอื่นต้องขอเท้าความตั้งแต่ตอนพระอภัยเรียนวิชาก่อน
เฮียแกในตอนนั้นมีอายุแค่ 15 ปี ได้ไปเข้าคอร์สดนตรีกับ
พินทพราหมณ์รามราช พราหมณ์ทิศาปราโมกข์แห่งหมู่บ้านจันตคาม
แต่ค่าเรียนดนตรีแสนจะโคตะระแพงตั้งหนึ่งแสนตำลึงทอง!!
พระอภัยมณีไม่มีทองจึงเอาแหวนให้พราหมณ์ตีค่าแสนตำลึงทอง
พราหมณ์เฒ่าจึงพาพระอภัยไปฝึกเป่าปี่ที่ยอดเขา
เมื่อเหล่าบรรดาฝูงสิงสาราสัตว์ได้ยินก็หลงลืมการกระทำของตนไปชั่วขณะ
พระอภัยมณีเรียนเป่าปี่อยู่ประมาณเจ็ดเดือนก็จบคอร์ส อาจารย์จึงได้สั่งสอนดังนี้
ถ้าแม้นว่าข้าศึกมันโจมจับ
จะรบรับสารพัดให้ขัดสน
เอาปี่เป่าเล้าโลมน้ำใจคน
ด้วยเล่ห์กลโลกาห้าประการ
คือรูปรสกลิ่นเสียงเคียงสัมผัส
เกิดกำหนัดลุ่มหลงในสงสาร
ให้ใจอ่อนนอนหลับดังวายปราณ
จึงคิดอ่านเอาชัยเหมือนใจจง
แล้วในเรื่องพระอภัยมณีนั้น พระอภัยเป่าปี่ไปทั้งหมดกี่ครั้งล่ะ?
การเป่าปี่ตลอดทั้งเรื่องพระอภัยมณีนั้นมีทั้งหมด 14 ครั้ง
พระอภัยมณีเป่าไป 13 ครั้ง
และสินสมุทรเป่าปี่ไป 1 ครั้ง
1. พระอภัยมณี : เป่าปี่ครั้งแรกตอนเรียนวิชาฝึกภาคปฏิบัติ
คิดรำพึงถึงลูกสาวเจ้าลังกา
หยิบปี่มาเป่าดังเป็นกังวาน
แต่ไม่ให้ไพร่พลผู้คนหลับ
ให้วาบวับแว่วเพลงบรรเลงหวาน
2. พระอภัยมณี : เป่าให้สามพราหมณ์ฟัง
ในเพลงปี่ว่าสามพี่พราหมณ์เอ๋ย
ยังไม่เคยชมชิดพิสมัย
ถึงร้อยรสบุปผาสุมาลัย
จะชื่นใจเหมือนสตรีไม่มีเลย
ผลงานโดยจักรพันธุ์ โปษยกฤต
3. สินสมุทร : เป่าถวายท้าวสิลราช
กรุงกษัตริย์ฟังปี่ให้วิเวก
เอกเขนกนั่งหาวทั้งสาวศรี
ให้วาววับหลับล้มไม่สมประดี
ทั้งโยคีผู้เฒ่าพลอยหาวนอน
สินสมุทร
4. พระอภัยมณี : ให้นางผีเสื้อสมุทรขาดใจตาย
แล้วทรงเป่าปี่แก้วให้แจ้วเสียง
สอดสำเนียงนิ้วเอกวิเวกหวาน
พวกโยธีผีสางทั้งนางมาร
ให้เสียวซ่านซับซาบวาบหัวใจ
5. พระอภัยมณี : เป่าเรียกสินสมุทร ในตอนที่เฮียโดยสารเรือของอุศเรน
พระเป่าปี่เปิดเสียงสำเนียงเอก
เสนาะดังฟังวิเวกกังวานหวาน
ละห้อยหวนครวญเพลงบรรเลงลาน
โอ้สงสารสุริย์ฉายจะบ่ายคล้อย
ศรีสุวรรณ อุศเรน สินสมุทร และพระอภัยมณี
6. พระอภัยมณี : สะกดทัพเจ้าละมาน
ยืนไม่ตรงลงนั่งยิ่งวังเวก
เอกเขนกนอนเคียงเรียงลำดับ
เจ้าละมานหวานทรวงง่วงระงับ
ลงล้มหลับลืมกายดังวายปราณฯ
เจ้าละมาน
7. พระอภัยมณี : เป่าปี่ห้ามทัพ ตอนไปตีเมืองใหม่
พระโหยหวนครวญเพลงวังเวงจิต
ให้คนคิดถึงถิ่นถวิลหวัง
ว่าจากเรียนเหมือนนกมาจากรัง
อยู่ข้างหลังก็จะแลชะแง้คอย
8. พระอภัยมณี : เป่าปี่เรียกนางละเวง
ต้อยตะริดติดตี่เจ้าพี่เอ๋ย
จะละเลยเร่ร่อนไปนอนไหน
แอ้อีอ่อยสร้อยฟ้าสุมาลัย
แม้นเด็ดได้แล้วไม่ร้างให้ห่างเชย
.
9. พระอภัยมณี : เป่าปี่เรียกเจ๊ละเวงรอบที่ 2 (แต่นางไม่มา)
พลางบรรเลงเพลงปี่ระรี่เรื่อย
จนเหน็ดเหนื่อยในอารมณ์ไม่สมหวัง
พระศอแสบแหบเครือเหลือกำลัง
จึงหยุดยั้งยืนรำพึงคะนึงใน
นางละเวงวัณฬา
10. พระอภัยมณี : เป่าปี่ปลุกทัพทั้งสองฝ่าย
ดำริพลางทางลงแล้วทรงปี่
เรียกโยธีไพร่นายทั้งซ้ายขวา
ให้วาบแว่วแก้วหูรู้วิญญาณ
ต่างลืมตาตกใจทั้งไพร่นาย
11. พระอภัยมณี : เป่าปี่สะกดทัพตัวเอง
แล้วเป่าเห่เรไรจับใจแจ้ว
ค่ำลงแล้วเจ้าจะคอยละห้อยหา
ระหวยหิวหวิววับจับวิญญาณ์
พวกลังกากองทัพต่างหลับไป
12. พระอภัยมณี : เป่าปี่เรียกนางละเวงและกองทัพทั้งหมด
แล้วพระองค์ลงจากม้าที่นั่ง
ขึ้นหยุดยั้งอยู่บนเนินเชิงเทินผา
คิดรำพึงถึงลูกสาวเจ้าลังกา
หยิบปี่มาเป่าดังเป็นกังวาน
แต่ไม่ให้ไพร่พลผู้คนหลับ
ให้วาบวับแว่วเพลงบรรเลงหวาน
พระอภัยมณี ตอนที่ 44 กษัตริย์สามัคคี
13. พระอภัยมณี : เป่าปี่จับวลายุดา วายุพัฒน์ หัสกัน
ให้ปลาบปลื้มลืมอื่นบ้างยืนนั่ง
โยธาทั้งสามทัพเคลิ้มหลับใหล
แต่องค์พระมังคลาคาดตราไว้
ตกพระทัยวิ่งมาเข้าหาครู
.
14. พระอภัยมณี : เป่าปี่ห้ามปลามิให้หนุนเรือ
กดกำปั่นนั้นจนเปลี้ยจะเสียที่
จึงหยิบปี่เป่าเสียงสำเนียงดัง
ฝูงปลาใหญ่ได้ยินลืมกินเหยื่อ
ที่หนุนเรือเคลื่อนคล้อยกลับถอยหลัง
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
