ความรักคือปลาทู 7
ไทเกอร์ใช้เวลาในค่ำคืนนั้นอยู่กับชีตาร์จนเกือบเช้า ถึงได้แยกย้ายกันกลับบ้านไป
"เราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่เหรอชีตาร์"
ไทเกอร์ถามออกมาอย่างใจหาย
"ฉันก็ไม่แน่ใจ แต่ถ้าฉันลงเขามา ฉันจะมารอเธอที่เดิมของเรานะ"
"อืม เธอจะไปเรียกฉันที่หน้าบ้านก็ได้นะชีตาร์ ไม่ต้องกลัวหรอก คุณแม่ใจดี ที่สำคัญ ช่วงนี้คุณแม่ทำแต่งาน ถ้าฉันร้องโวยวาย เดี๋ยวคุณพ่อก็ปล่อยฉันออกมาเอง หรือเธอจะมาร้องเรียกฉันทางหน้าต่างห้องคุณพ่อก็ได้นะ"
ไทเกอร์พยายามบอกลู่ทางให้ชีตาร์
"ฉันรู้ ฉันเข้าใจแล้วจ้ะ ขอบใจมากนะไทเกอร์ที่คืนนี้เธออยู่เป็นเพื่อนฉัน" ชีตาร์เองก็รู้สึกใจหาย ที่ต้องแยกย้ายกันกลับ พลางซุกหน้าน้อย ๆ ไปตามซอกคอของไทเกอร์ด้วยใจที่แสนรัก
"ไทเกอร์ เธอก็รู้ว่าฉันชอบชีวิตอิสระ ฉันอยู่แต่ในบ้าน ใส่เสื้อผ้า อาบน้ำ กินอาหารแห้ง อาหารเม็ด อาหารกระป๋องทุกวันแบบเธออย่างนั้น ไม่ไหวหรอก มันอาจทำให้ฉันป่วยตายแน่ ๆ เมี๊ยวววววววววววว"
"ฉันเข้าใจ ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังอยากให้เธอมาอยู่ด้วยกัน ถ้าเธอพร้อม เธอบอกฉันนะ"
"จ้ะ ขอบใจมากนะที่เธอคอยเป็นห่วงและหวังดีกับฉันเสมอมา"
แล้วต่างก็แยกย้ายกันกลับไป
และด้วยความเหนื่อยเพลีย ทำให้ไทเกอร์หลับยาวและตื่นสาย แถมยังลืมไปเลยว่า เช้านี้ตัวเองมีนัดกับไวโอเล็ต ว่าจะไปดูผีเสื้อที่สวนผักข้างบ้าน
ไวโอเล็ตนั่งรอไทเกอร์ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่บนกำแพงรั้ว รอนานจนรอไม่ไหว ตั้งแต่เช้าไปจนถึงสาย จนได้ยินเสียงร้องเรียกของคุณยาย ให้กลับเข้าบ้านได้แล้ว ไทเกอร์ก็ยังไม่มา ด้วยความเป็นห่วง จึงลองแอบย่องมาตามหาไทเกอร์ถึงหน้าบ้าน
"เมี๊ยววววววววววว ๆ ๆ "
ไวโอเล็ตพยายามส่งเสียงร้องเรียกหาไทเกอร์จากบนกำแพง แถมยังแอบซ่อนตัวอยู่หลังศาลพระภูมิ ด้วยความระมัดระวัง แต่ก็ไม่เห็นไทเกอร์โผล่หน้ามาสักที หรือแม้แต่เสียงร้องตอบกลับสักเหมียว ก็ไม่มี ยิ่งทำให้ไวโอเล็ตร้อนใจ เพราะความคิดถึงและเป็นห่วง
"ปกติแล้วไทเกอร์ไม่เคยมาสายขนาดนี้นี่นา หรือว่าไทเกอร์จะป่วย"
"เมี๊ยววววววววว ๆ ๆ ไทเกอร์ เธออยู่บ้านไหม ตอบฉันที เมี๊ยวววววววว ๆ ๆ"
ไม่ว่าไวโอเล็ตจะร้องเรียกอย่างไร ก็ไม่มีเสียงตอบกลับจากไทเกอร์เลย
"แม่สาวน้อย ตะวันสายโด่งแล้ว ยังไม่รีบเข้าบ้านอีก เดี๋ยวคุณยายก็กังวลใจหรอก กลับบ้านไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจะคอยดูให้เองว่าไทเกอร์ยังสบายดีไหม"
พ่อไก่โต้งที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างกล่าวกับไวโอเล็ต
"ขอบคุณจ้ะพ่อโต้ง ถ้าอย่างนั้น พ่อโต้งไปส่งข่าวให้ฉันด้วยนะจ้ะ ฉันคงต้องกลับบ้านไปหาคุณยายก่อนแล้ว"
ต้าวเก้อ
ไทเกอร์นอนหลับสบายบนเตียงนอนนุ่ม ๆ อยู่กับพี่สาว ด้วยความอ่อนเพลียจึงทำให้มันหลับลึกและไม่รู้สึกตัว ไม่รับรู้เรื่องราวใด ๆ แม้แต่เสียงเรียกจากไวโอเล็ต !!!
"คุณแม่คะ หนูได้ยินเสียงแมวร้อง แมวที่ไหนคะ น้องก็นอนอยู่กับหนูบนห้อง หรือว่าหนูหูแว่วไปเอง"
อลิซลงมาถามคุณแม่ของเธอที่กำลังนั่งเขียนบทความอยู่ที่โต๊ะอาหารในห้องครัว
"แม่ก็ได้ยินแว่ว ๆ เหมือนกันค่ะลูก คิดว่าเป็นเสียงไทเกอร์สะอีก น้องหลับอยู่รึ"
"น้องหลับเป็นตายเลยค่ะแม่"
"ถ้าอย่างนั้นคงเป็นเสียงแมวจรแถวนี้มั้ง แม่เห็นมีลูกแมวตัวเล็ก ๆ แถวเสาไฟฟ้าหน้าปากซอยหลายตัวเลยนะ"
คุณแม่ของเธอตอบกลับโดยที่มือยังคงพิมพ์บทความและสายตายังคงจับจ้องอยู่ที่หน้าจอสี่เหลี่ยมตรงหน้า
"งั้นเดี๋ยวหนูขอออกไปดูหน้าบ้านหน่อยนะคะแม่"
อลิซ ขออนุญาตแม่ของเธอแล้วก็ออกไปมองหาที่มาของเสียงร้องที่แสนน่ารัก พร้อมส่งเสียงร้องเรียกหา
"มิ้ว ๆ ๆ "
และเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ ไวโอเล็ต ที่กำลังจะกลับบ้าน ซึ่งซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้บนกำแพงรั้ว กระโดดลงมาที่หน้าศาลพระภูมิและส่งเสียงเรียกหาไทเกอร์อีกครั้ง
"เมี๊ยววววววว ๆ ๆ"
"โอ้ พระเจ้า ไวโอเล็ต เธอมาบ้านฉันเหรอ มาหาไทเกอร์ใช่ไหม มานี่มาเจ้าแมวแสนสวย"
อลิซ สุดจะดีใจที่เห็นไวโอเล็ตอยู่หน้าบ้าน แต่ไวโอเล็ตกลับย่อตัวลงแล้วถอยไปหลบอยู่หลังศาลพระภูมิ เพราะกลัวอลิซ
"ไวโอเล็ต ไม่ต้องกลัวฉันนะจ้ะ ออกมากินอาหารมา เดี๋ยวฉันไปเอาอาหารมาให้"
อลิซพยายามเรียกให้ไวโอเล็ตเข้ามาใกล้
"มิ้ว ๆ ๆ ๆ ๆ"
แล้วอลิซก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้านบอกกับแม่ของเธอ ถึงสิ่งที่ได้พบเจอที่หน้าบ้าน
"คุณแม่ขา น้องมีเพื่อนมาหาค่ะ"
"เพื่อนที่ไหนกันคะลูก"
"ก็เจ้าแมวแสนสวยที่คุณแม่เคยบอกว่าอยากจับมาเลี้ยงไงคะ ตอนนี้น้องอยู่หน้าบ้านค่ะแม่ หนูขอแบ่งอาหารของไทเกอร์ไปให้น้องนะคะ"
อลิซตอบแม่ของเธอ พลางหาชามมาแบ่งอาหารเม็ดไปให้ไวโอเล็ต
"พี่ขอแบ่งอาหารหน่อยนะไทเกอร์"
คุณแม่ยอมผละออกจากหน้าจอสี่เหลี่ยมตรงหน้า แล้วลุกไปดูสิ่งที่น่าตื่นเต้นหน้าบ้าน
"สวัสดีไวโอเล็ต มาหาไทเกอร์เหรอลูก วันนี้ไทเกอร์นอนอยู่บนห้องข้างบน ยังไม่ตื่นเลย"
อลิซเดินถือจานใส่อาหารเม็ดออกมาให้ แต่ด้วยความไว้ตัวของไวโอเล็ต และไม่ค่อยไว้ใจคนแปลกหน้า เมื่อเห็นว่ามีคนมาพูดคุยเสียงดัง จึงทำให้มันวิ่งหนีกลับบ้านไปทันที
"ไทเกอร์ เดี๋ยวฉันมาใหม่นะ"
เธอยังคงเป็นห่วงไทเกอร์ แม้จะกลัวจนต้องวิ่งหนีไปแล้วก็ตาม
"อ้าว !!! คุณแม่ไล่น้องหนีไปทำไมคะ หนูกำลังจะเอาอาหารมาให้น้อง"
"แม่ไม่ได้ไล่สักหน่อย แต่บอกว่าไทเกอร์นอนยังไม่ตื่นแค่นั้นเอง"
"โธ่ ไม่น่าเลย เกือบได้อุ้มน้องแล้วเชียว"
อลิซบ่นออกมาอย่างผิดหวัง
"วางจานอาหารไว้ข้างนอกก็ได้ลูก เผื่อน้องกลับมา"
"ค่ะแม่ กว่าน้องจะแวะมาบ้านเรา ไม่ง่ายเลยเนอะ"
"แม่ว่าน้องมาตามหาไทเกอร์แน่เลยอ่ะ"
"หนูก็ว่างั้นค่ะแม่ วันนี้ไทเกอร์นอนตื่นสาย แถมยังขี้เซาด้วย"
"ก็แหงล่ะ เมื่อคืนหายไปทั้งคืน กลับมาตีสี่มั้งนะ"
"หืมมมมมมม ไอ้ต้าวอ้วน ถึงว่าสิ วันนี้แฟนมาตามถึงหน้าบ้านกันเลย แม่คะถ้าวันปกติตีสี่นี่คือเวลาตื่นของน้องใช่ไหมคะ แล้วเมื่อคืนกลับบ้านตีสี่ สุดยอดจริง ๆ"
"บางวันก็ตีห้า ประมาณนี้แหละ"
"หนูอยากจะรู้จริง ๆ ว่าน้องหนีไปไหนมา"
อลิซพูดกับแม่ของเธอแบบทีเล่นทีจริง แต่ก็หมายความว่าอย่างนั้นจริง ๆ แหละ
กว่าไทเกอร์จะตื่นก็เป็นเวลาบ่ายแล้ว และนั่นก็ทำให้มันตกใจจนพุ่งตัวออกไปทางหน้าต่าง เพราะเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า มีนัดกับไวโอเล็ต
แต่เมื่อไปถึงจุดนัดพบ ณ ใต้ต้นไม้ใหญ่ กลับไม่มีวี่แววของไวโอเล็ตอยู่ที่นั้น
ไทเกอร์รีบวิ่งไปที่สวนหลังบ้านของคุณยาย ก็ไม่พบไวโอเล็ต จึงลองไปร้องเรียกหาเธอที่หน้าบ้านบ้าง
"ไวโอเล็ต มิ้ว ๆ ๆ ฉันมาแล้ว เธออยู่บ้านหรือเปล่า เมี๊ยวววววววว "
ไวโอเล็ตที่กำลังหลับสบายอยู่กับคุณยายที่ห้องรับแขกบนโซฟาแบบปรับนอนได้ แถมยังหลับบนตักของคุณยายอีกต่างหาก เมื่อได้ยินเสียงเรียกหาของไทเกอร์ ก็สะดุ้งตื่นทันที แล้วกระโดดลงจากตักของคุณยายอย่างว่องไว รีบวิ่งไปดูที่หน้าประตูบ้าน ที่คุณยายเปิดไว้รับลมตอนบ่าย
"เมี๊ยวววววววว ไทเกอร์ นั่นเธอใช่ไหมจ้ะ"
"ใช่ ฉันเอง"
"ทำไมเพิ่งมาละ"
"ฉันขอโทษไวโอเล็ต เธอออกมาเจอกันหน่อยได้ไหม หรือเธอยุ่งอยู่หรือเปล่า"
"ได้สิ แต่ฉันขอบอกคุณยายก่อนนะ"
แล้วไวโอเล็ตก็วิ่งกลับไปตะกุยตะกายที่มือของคุณยาย เพื่อบอกให้คุณยายรู้ว่าเธออยากออกไปข้างนอก คุณยายลืมตาขึ้นมาดู ยิ้มให้กับความน่ารักของเธอ แล้วโบกมือให้
"จ้ะ ไปเล่นเถอะ"
แล้วไวโอเล็ตก็วิ่งหายไปในสวนกล้วยตามหลังไทเกอร์ไปทันที
"เมื่อเช้าทำไมเธอไม่ออกมาตามนัด"
คำถามแรกที่ยังคาใจแม่แมวสาวแสนสวย พุ่งออจนกไปอย่างไม่รีรอ
"วันนี้คุณแม่หยุดงาน อยู่บ้าน ฉันจึงต้องคอยอยู่ดูแลคุณแม่ใกล้ ๆ ฉันขอโทษนะไวโอเล็ต เธอก็รู้ว่าคุณแม่คือภารกิจของฉัน และฉันก็มีหน้าที่ดูแล รักษา ให้ความรัก ความสมดุลในใจของคุณแม่ ยิ่งช่วงนี้นะ คุณแม่ทำงานหนัก แทบไม่มีเวลาพัก ฉันจึงต้องคอยเอาใจเป็นพิเศษ"
ไทเกอร์หาเหตุผล หาข้อแก้ตัว โดยเอาคุณแม่มาเป็นข้ออ้าง และนั่นก็ยิ่งทำให้ไวโอเล็ตประทับใจในความน่ารักของไทเกอร์
"ไทเกอร์ เธอน่ารักที่สุดเลย"
ไทเกอร์ลอบถอนหายใจในคำตอบที่เพิ่งโกหกไวโอเล็ตไป ถึงจะรู้ว่าผิด แต่ก็ยังดีกว่าให้เธอรู้ความจริง ว่าเมื่อคืนตัวเองนั่งชมจันทร์อยู่กับชีตาร์ทั้งคืน 🙏🙏🙏
หวังว่าพระสงฆ์คงไม่ลงโทษไทเกอร์นะ😜😜😜
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ติดตาม ถามไถ่ให้กำลังใจเสมอมา
ขอบคุณค่ะ
ขนมแมวแท่งนิ่มสอดไส้ แท่งสับนิ่มสอดไส้
ขนมแมวเลีย
Inaba (แบบสับนิ่มสอดไส้) 40g Churu Bee
*บรรจุ 4 ซองเล็ก
- ชูหรุบี ซาซามิ (น้ำเงิน-ส้ม)
- ชูหรุบี มากุโระ (น้ำเงิน-ชมพู)
- ชูหรุบี ไก่ย่าง&มากุโระ (น้ำเงิน-ม่วง)
คุณภาพของอาหารสัตว์ทางเคมี
- โปรตีน ไม่น้อยกว่า. 24%
- ไขมัน ไม่น้อยกว่า. 3.5%
- กาก. ไม่มากกว่า. 0.5%
- ความชื้น ไม่มากกว่า. 69.5%
ขนมแมวเลีย
วิธีและขนาดการใช้
• สำหรับแมวโต 1 ปีขึ้นไป
• น้ำหนัก2.5-4.0กก ให้ 25-30/วัน
• ให้อาหารสำเร็จรูปเพิ่มเติมเพื่อได้รับสารอาหารเพียงพอต่อความต้องการของน้องเหมียว
ค่าพลังงานทั้งหมด 116.9 กิโลแคลอรี/100กรัม
Ciao (แบบแท่งนิ่มสอดไส้) 28g Churutto stick
* บรรจุ 4 แท่งนิ่ม
- ชูหรุโตะ แท่ง มากุโระ (แดง-แดง)
- ชูหรุโตะ แท่ง คัตซึโอะ (แดง-ฟ้า)
- ชูหรุโตะ แท่ง โทริซาซามิ (แดง-ส้ม)
- ชูหรุโตะ แท่ง มากุโระ&หอยเชลล์ (แดง-น้ำเงิน)
คุณภาพของอาหารสัตว์ทางเคมี
- โปรตีน ไม่น้อยกว่า. 21%
- ไขมัน ไม่น้อยกว่า. 3%
- กาก. ไม่มากกว่า. 0.5%
- ความชื้น ไม่มากกว่า. 72.5%
ขนมแมวเลีย
วิธีและขนาดการใช้
• สำหรับแมวโต 1 ปีขึ้นไป
• น้ำหนัก2.5-4.0กก ให้ 20-30/วัน
• ให้อาหารสำเร็จรูปเพิ่มเติมเพื่อได้รับสารอาหารเพียงพอต่อความต้องการของน้องเหมียว
ค่าพลังงานทั้งหมด 105.5 กิโลแคลอรี/100กรัม
อร่อยมากจริงๆ สั่งเลยจ้า link
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
