Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Spirits of Siam
•
ติดตาม
6 มี.ค. 2022 เวลา 13:51 • นิยาย เรื่องสั้น
#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#สี่ดรุณีตอนที่6
#บารมีองคต4,#
สวัสดีครับ เพื่อนๆ,😇
คืนนี้ขออนุญาตส่งเพลง
”เข้าใจ” ให้เพื่อนๆฟัง เพิ่มอรรถรสในการอ่านสี่ดรุณี ค่ำคืนวันอาทิตย์นี้นะครับ 😇❤️💙🎶🎵🥛🎹
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะครับ
T.Mon
(6/3/2022)
-
บทที่ 1 สี่ดรุณี
ตอนที่ 6/4 บารมีองคต
ความเดิมตอนที่แล้ว:
ท่านเจ้าคุณสันติได้ออกคำสั่งให้คุณหลวงไมตรี สำรวจหาหลักฐานของเหตุอัคคีภัยในครั้งนี้ ..จากนั้นจึงรีบเดินติดตาม ช้อย และคุณหนูเอมน้อย เพื่อไปหาคุณหนูเกษร และคุณหนูพิศ..
แต่ในขณะที่คุณหลวงไมตรี ตรวจหลักฐาน และเบาะแสบางประการ..
ก็ได้พบกับ คุณหนูแย้ม ที่ไม่สามารถเดินติดตามกลุ่มท่านเจ้าคุณไปได้ เนื่องจากเจ้าหนูแบนผลอยหลับบนหลัง..
คุณหลวงไมตรีจึงอาสาอุ้มเจ้าหนูแบนรอ แทนคุณหนูแย้ม ..และในโมเม้นท์ของ “It’s a pleasure” ของคุณหลวงไมตรีนั้นเอง..
คุณหลวงไมตรี กลับลืมถามชื่อคุณแม่ของเจ้าหนูแบน จากคุณหนูแย้ม..?!?
#ณ.บริเวณราว 100 วา จากประตูศรีสุดาวงศ์มุขเขตพระราชฐานชั้นในด้านตะวันตก,
ขณะที่คุณหนูแย้ม กำลังแหวกฝูงชนอันคับคั่ง..เพื่อเดินให้ทันคณะ ท่านเจ้าคุณสันติ..อย่างยากลำบาก
คุณหนูแย้ม ก็ได้กลิ่นหอมน้ำปรุง จรุงกลิ่นอันไม่คุ้นเคย ที่หอมอบอวล ลอยกระจายอยู่ในอากาศอย่างน่าประหลาด ..
กลิ่นหอมนั้น ช่างเย้ายวนชวนสงสัย จนทำให้คุณหนูแย้มต้องหยุดเดินและหันกลับไปมองรอบๆ เพื่อหาต้นกลิ่นหอม นั้น..
ในบางครั้ง กลิ่นหอม ก็คล้ายกับจะจางหายจากไป ..แต่อีกชั่วขณะ ก็คล้ายว่า วนกลับมาฟุ้งกระจาย..พาให้จิตปรุงแต่งราวกับว่า มีนางฟ้า นางสวรรค์ มาบินลอยฉวัดเฉวียน วนเวียนอยู่รอบบริเวณ..
ในความรู้สึกของคุณหนูแย้ม เวลานั้น เมื่อยิ่งสูดดม และยิ่งค้นหา ..ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนค่อยๆถูกดึงให้เข้ามาสู่ในโลกทิพย์มากขึ้นเรื่อยๆ ..
สรรพเสียงสำเนียง วุ่นวายรอบๆตัว..กลับเงียบเสียงลง
แต่กลิ่นน้ำปรุงหอม จรุงกลิ่น กลับฟุ้งกระจาย หอมยิ่งขึ้น พร้อมกับภาพตรงหน้า ของเด็กชายรูปงาม วัยราว 7 ขวบปี ในชุดมหาดเล็กไล่กา กำลังหันไปโค้งศีรษะให้ สตรีโฉมงามนางหนึ่ง และ เอ่ยขึ้นว่า..
2
“ขอบพระคุณ มากขอรับ
เมขลาพาริส..”
สตรีนางนั้น ยิ้มให้เด็กชาย มหาดเล็กนั้น ครั้งหนึ่งพร้อมกับมองมาที่คุณหนูแย้ม จากนั้นจึงยกมือขึ้นประนม แล้ว กล่าวร่าย พระคาถา ว่า..
“นมะ อารยะ อมิตาภายะ
ตถาคตายะ อรหเต สัมยักสัมพุทธายะ
(ขอนอบน้อมต่อมหาอริยอมิตาภะผู้ตรัสรู้เองโดยชอบแล้ว)
กีรติกาเร อมฤตะทุนทุภิ สวาเร สรวาระถะ สาธะเน
(สีหนาทแห่งอมฤต เหนือทวิสภาวะ ดุจเภรีแห่งอมฤตธรรม ได้ดังก้องกังวานขึ้นแล้ว)
สรวะกรรมะ กะเรชา ชายัม กาเร สวาหา
(กรรมทั้งมวล กิเลสทั้งหลาย จงสูญสิ้นไม่มีเหลือ
สำเร็จและบริบูรณ์ ซึ่งอมฤตธรรมด้วยความฉับพลัน เทอญ)”
จากนั้น เมขลาพาริสก็พรมน้ำทิพย์ จากอากาศธาตุ ไปยังคุณหนูแย้ม ที่กำลังยืนตกตะลึง..
และเมื่อน้ำทิพย์ กระทบบนผิวบอบบางของคุณหนูแย้มแล้ว..
สรรพเสียง โดยรอบก็กลับคืนมาปกติ และร่างงามของเมขลาพาริส ก็อันตรธานเลือนหายไป ..เหลือแต่เพียงร่างของเด็กชายตรงหน้า ที่เดินยิ้มเข้ามาหา สวัสดี คุณหนูแย้ม..แล้ว เอ่ยขึ้น อย่างสุภาพว่า..
“สวัสดีขอรับ คุณหนูแย้ม..
1
ท่านเจ้าคุณสันติ ให้กระผม ภุชงค์ มายืนรอรับ พาคุณหนูแย้มให้รีบเข้าไปสมทบกับท่านเจ้าคุณ และคุณหนูเกษร น่ะขอรับ..
และถ้าคุณหนูแย้มไม่รังเกียจ ขอคุณหนูจับชายแขนเสื้อของกระผม แล้วรีบเดินกันเถิดขอรับ..”
คุณหนูแย้ม พยักหน้าตอบช้าๆ ไม่พูดอะไร ..แล้วยื่นมือมาจับแขนเสื้อของเด็กชายภุชงค์อย่างว่าง่าย..
จากนั้น คุณหนูแย้มก็รู้สึกคล้ายกับว่า เด็กชายภุชงค์พาเดินฝ่าทะลุร่างผู้คนตรงหน้า ..
เพียงชั่วอึดใจ ทั้งสองก็มาปรากฏตรงบริเวณด้านหน้าประตูศรีสุดาวงศ์มุขเขตพระราชฐานชั้นในด้านตะวันตก อย่างง่ายดาย..
เด็กชายภุชงค์โค้งศีรษะให้คุณหนูแย้มครั้งหนึ่ง ก่อนที่จะเอ่ยขอตัวแยกไปยืนข้างท่านเจ้าคุณสันติ ..
ในขณะที่ช้อยรีบเดินเข้ามาจับแขนคุณหนูแย้ม ด้วยใบหน้า เปื้อนน้ำตา แล้วพูดเสียงสั่น กับคุณหนูแย้ม ว่า..
“คุณหนูแย้มเจ้าขา..รีบไปดูคุณหนูพิศ กันเถิดนะเจ้าคะ.. ช้อยกลัวเหลือเกิน เจ้าค่ะ..”
คุณหนูแย้มจึงหันไปมองคุณหนูพิศ ที่ขณะนี้นอนลืมตา ไม่ได้สติ.. และตาดำนั้นเหลือกขึ้นข้างบน จนดูราวกับ เหลือแต่เพียงตาขาว เท่านั้น..
2
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงสี่ดรุณี
(T.Mon)
6/3/2022
-
1 บันทึก
7
17
4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
สี่ดรุณี-จันทร์เจ้าขา(ตอนพิเศษ)
1
7
17
4
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย